PROFILPELAJAR.COM

Sans Souci
Klasa	awizo / kanonierka
Typ	Ardent
	Historia
Stocznia	Arsenal de Lorient, Lorient
Położenie stępki	1 grudnia 1915
Wodowanie	1916
	Marine nationale
Wejście do służby	1916
Wycofanie ze służby	1936
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 266 ton; pełna: 400 ton
Długość	60,2 metra
Szerokość	7,2 metra
Zanurzenie	2,9 metra
	Napęd
	1 maszyna parowa potrójnego rozprężania o mocy 1200–1500 KM; 2 kotły, 1 śruba
Prędkość	14–17 węzłów
Zasięg	2000 Mm przy prędkości 10 węzłów
	Uzbrojenie
	2 działa kal. 145 mm L/45 (2 x I); 2 zrzutnie bg
Załoga	55

Sans Souci – francuskie awizo (kanonierka do zwalczania okrętów podwodnych) z okresu I wojny światowej i dwudziestolecia międzywojennego, jeden z 23 zbudowanych okrętów typu Ardent. Jednostka została zwodowana w 1916 roku w stoczni Arsenal de Lorient w Lorient i w tym samym roku wcielono ją do służby w Marine nationale. Okręt został skreślony z listy floty w 1936 roku.

Projekt i budowa

Awiza typu Ardent (klasyfikowane też jako kanonierki do zwalczania okrętów podwodnych) zostały zamówione na podstawie wojennego programu rozbudowy floty francuskiej z 1916 i 1917 roku^[1]^[2]. Okręty były w zasadzie identyczne z awizami typu Friponne, różniąc się głównie rodzajem siłowni: jednostki typu Ardent wyposażono w maszyny parowe (w wielu przypadkach zdemontowanych z wycofanych ze służby torpedowców), zaś na kanonierkach typu Friponne zastosowano silniki wysokoprężne^[2]^[3]. Wszystkie miały kliprowe dzioby, różniąc się kształtem nadbudówek i wyposażeniem^[1].

„Sans Souci” zbudowany został w stoczni Arsenal de Lorient^[1]^[4]. Stępkę okrętu położono 1 grudnia 1915 roku, a zwodowany został w 1916 roku^[5]^[6].

Dane taktyczno-techniczne

Okręt był kanonierką przeznaczoną do zwalczania okrętów podwodnych (we Francji klasyfikowaną jako awizo 2. klasy)^[1]^[6]. Długość całkowita kadłuba wynosiła 60,2 metra, szerokość 7,2 metra i zanurzenie 2,9 metra^[1]^[7]. Wyporność normalna wynosiła 266 ton, zaś pełna 400 ton^[1]^[6]. Okręt napędzany był przez pionową maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 1200–1500 KM, poruszająca jedną śrubą^[1]^[7]. Parę dostarczały dwa opalane węglem kotły systemu du Temple(inne języki) lub Normand^[1]^[6]. Maksymalna prędkość okrętu wynosiła od 14 do 17 węzłów^[1]^[7]. Okręt zabierał 85 ton paliwa, co pozwalało osiągnąć zasięg wynoszący 2000 Mm przy prędkości 10 węzłów^[1]^[6]^[a].

Uzbrojenie kanonierki składało się z dwóch pojedynczych dział kalibru 145 mm L/45 M1910 i dwóch zrzutni bomb głębinowych^[1]^[6].

Załoga okrętu liczyła 55 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1]^[7]^[b].

Służba

„Sans Souci” został wcielony do służby w Marine nationale w 1916 roku^[5]^[6]. Kanonierka służyła podczas wojny w Zatoce Biskajskiej i na Morzu Śródziemnym^[1]. Między 1918 a 1920 rokiem jednostkę przebudowano na trałowiec, dodając do wyposażenia trał mechaniczny^[2]^[6]. Funkcję tę okręt pełnił w okresie międzywojennym do końca służby, który nastąpił w 1936 roku^[1]^[8].

Uwagi

↑ Parkes 1933 ↓, s. 213 podaje, że zasięg okrętu wynosił 3000 Mm przy prędkości 10 węzłów i 1600 Mm przy prędkości maksymalnej.
↑ Parkes 1933 ↓, s. 213 podaje, że załoga okrętu liczyła 65 osób.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 215.
↑ ^a ^b ^c Labayle-Couhat 1974 ↓, s. 184.
↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 215-216.
↑ Parkes 1933 ↓, s. 213.
↑ ^a ^b Labayle-Couhat 1974 ↓, s. 183.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Gogin 2022 ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d Labayle-Couhat 1974 ↓, s. 180.
↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 259.

Bibliografia

Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. Robert Gardiner, Roger Chesneau (red.). London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
Ivan Gogin: ARDENT 2nd class avisos (ASW gunboats) (1916 - 1917). Navypedia. [dostęp 2022-10-19]. (ang.).
Jane’s Fighting Ships 1933. Oscar Parkes (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1933. (ang.).
Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).