Brzostowica Wielka

Brzostowica Wielka
Вялі́кая Бераставі́ца
Ilustracja
Jezioro w centrum osiedla
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Data założenia

1506

Prawa miejskie

1754

Wysokość

161 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


5700[1]

Nr kierunkowy

+375 1511

Kod pocztowy

231770

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Brzostowica Wielka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Brzostowica Wielka”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Brzostowica Wielka”
Ziemia53°11′44″N 24°01′15″E/53,195556 24,020833
Strona internetowa

Brzostowica Wielka[2] (biał. Вялі́кая Бераставі́ца, Wialikaja Bierastawica[2], ros. Большая Берестовица, Bolszaja Bieriestowica[2]) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, centrum administracyjne rejonu brzostowickiego.

Brzostowica Wielka leży nad Brzostowiczanką, u zbiegu dróg republikańskich P-99, P-100 i P-134, 54 km na południe od Grodna, 7,5 km od granicy polsko-białoruskiej.

Siedziba parafii prawosławnej (pw. św. Mikołaja Cudotwórcy)[3] i rzymskokatolickiej (pw. Przemienienia Pańskiego).

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[4].

W 1801 Brzostowicy Wielkiej urodził się Józef Kowalewski, w 1973 Andrzej Poczobut.

Etymologia nazwy

Pomnik z godłem osiedla

Nazwa "Brzostowica" najprawdopodobniej pochodzi od słowa brzost (wiąz górski), lub od białoruskiego słowa biarosta oznaczającego korę brzozy[5]. Niewykluczone jednak, że nazwa powstała jako forma zdrobniała od nazwy miasta Brześć. Wówczas Brzostowica oznaczałaby "Mały Brześć"[6].

Toponim wiązany jest również ze słowem bieraścianka, którym określano łódki z kory brzozowej używane w przeszłości na okresowo żeglownej miejscowej rzeczce. Istnieje także podanie ludowe, według którego pierwszymi osadnikami w tym miejscu byli zakochani Brzost i Tawica, którym przyszło uciekać z rodzinnych stron w poszukiwaniu szczęścia. Od ich imion jakoby powstała nazwa Brzostowicy. W 2006, w czasie święta 500-lecia osiedla, przy wjeździe do niego ustawiono rzeźby przedstawiające mitycznych Brzosta i Tawicę, jako wyraz szacunku dla przodków i ich kultury[7].

Flaga i herb

Flaga i herb Brzostowicy Wielkiej zostały ustanowione 17 lipca 2006 rozporządzeniem prezydenta Białorusi nr 455[8].

Historia

Ratusz w XIX w.
Pałac Kossakowskich na pocz. XX w.
Kościół Nawiedzenia NMP na pocz. XX w.

Demografia

  • 1878: 1694 os. (791 mężczyzn і 803 kobiety), w tym 1127 Żydów[15]
  • Według spisu powszechnego z 1921 roku, miasteczko zamieszkane było przez 1371 osób, w tym 705 Żydów, 596 Polaków i 70 Białorusinów. Judaizm wyznawało 720 mieszkańców, katolicyzm – 421, prawosławie – 229. Jeden mieszkaniec miasteczka był ewangelikiem. Z kolei w folwarku Brzostowica Wielka mieszkało 160 osób, w tym 90 Białorusinów, 69 Polaków i jedna osoba innej narodowości. Prawosławie wyznawały 92 osoby, katolicyzm – 68[16].
  • 1931: m.in. 720 Żydów (w sierpniu 1941 brzostowiccy Żydzi przesiedleni zostali do getta w Krynkach, a w listopadzie 1942 zgładzeni w obozie zagłady w Treblince)[17]
  • 2006: 5900 os.

Gospodarka, komunikacja

Przedsiębiorstwa przemysłu spożywczego, usługi socjalno-mieszkaniowe.

  • Filia "Brzostowickiego masłasyrzawodu" – AAT "Małoczny swiet"
  • Prywatne Unitarne Przedsiębiorstwo "Kaapram Bierastawickaha rajonnaha spażywieckaha tawarystwa"

Miejscowość położona jest 10 km od stacji kolejowej Brzostowica na linii Mosty – Brzostowica, przy drodze Grodno – Brzostowica – Wołkowysk.

Zabytki

  • Historyczna zabudowa miasteczka (kon. XIX – pocz. XX w.)
  • Kościół Przemienienia Pańskiego (1912), parafialny
  • Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny (1615)
  • Stary cmentarz katolicki, kapliczki
  • Cerkiew prawosławna Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy (2. poł. XIX w.), parafialna
  • Dwór Kossakowskich (XVIII w.).

Zabytki zniszczone

  • Pałac Kossakowskich (XIX w.)

Zobacz też

Przypisy

  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  2. a b c Białoruś. W: Główny Geodeta Kraju: Nazewnictwo geograficzne świata. T. 11: Europa. Część I. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 27. ISBN 978-83-254-0463-5. [dostęp 2010-08-25].
  3. Храм Святителя Николая Чудотворца г.п.Большая Берестовица. orthos.org. [dostęp 2021-02-12]. (ros.).
  4. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.
  5. Ihar Trusau. Haradzienskija vakolicy. „Birża informacii”. 31 (76), 1999-08-05. Grodno. [dostęp 2010-07-24]. (biał.). 
  6. Wadzim Żuczkiewicz: Kratkij toponimiczeskij słowar Biełorussii. Mińsk: Izd-wo BGU, 1974, s. 27. (ros.).
  7. Istorija. Brzostowicki Rejonowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2010-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-13)]. (ros.).
  8. Ukaz priezidienta Riespubliki Biełaruś 17 ijulia 2006 g. № 455 "Ob uczrieżdienii oficialnych gieraldiczeskich simwołow administratiwno-tierritorialnych i tierritorialnych jedinic Grodnienskoj obłasti". Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2006-07-17. [dostęp 2010-07-23]. (ros.).
  9. Jan Jakubowski: Powiat grodzieński w XVI wieku. mem.net.pl, 1934. [dostęp 2011-03-02].
  10. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  11. Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  12. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  13. Iwona Łaptaszyńska: Białoruś - "Dni swobody". Ludobójstwo ludności polskiej na Kresach. [dostęp 2010-01-23]. (pol.).
  14. Siarhiej Astraucou: Da 500-hodździa Vialikaj Bierastavicy adkryli dreva žyćcia (fota). Radio "Swaboda", 2006-09-04. [dostęp 2010-01-23]. (biał.).
  15. Brzostowica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 422.
  16. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 32. [dostęp 2010-06-19].
  17. Gmina żydowska przed 1939. Żydowski Instytut Historyczny, 2000-1-15. [dostęp 2010-01-23].

Linki zewnętrzne