PROFILPELAJAR.COM

Bernard Kouchner
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1939 ; Awinion
	Minister spraw zagranicznych Francji
Okres	od 18 maja 2007; do 13 listopada 2010
Poprzednik	Philippe Douste-Blazy
Następca	Michèle Alliot-Marie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Bernard Kouchner (ur. 1 listopada 1939 w Awinionie) – francuski lekarz gastroenterolog i polityk. Współzałożyciel organizacji charytatywnych Lekarze bez Granic i Lekarze Świata, minister w różnych resortach, w tym od 2007 do 2010 minister spraw zagranicznych.

Życiorys

Urodził się w religijnej rodzinie. Jego ojciec był żydem, a matka wyznania protestanckiego. Dziadkowie ze strony ojca zginęli w Auschwitz-Birkenau.

W czasie studiów rozpoczął swoją polityczną karierę jako członek Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF), z której został wydalony w 1966. Wybierając zawód lekarza, kontynuował tradycję rodzinną ojca. Pracował jako lekarz dla Czerwonego Krzyża w Biafrze w 1968 (podczas nigeryjskiej wojny domowej). W 1971 założył organizację Lekarze bez Granic (MSF), a w 1980, po konflikcie z przewodniczącym MSF Claude’em Malhuretem – organizację Lekarze Świata. Podpisał „apel osiemnastu”, który został opublikowany 18 czerwca 1976 przez dziennik „Libération” i nawoływał do depenalizacji posiadania marihuany we Francji^[1]. Zadeklarował się jako zwolennik eutanazji (krytykując jednocześnie taką nazwę)^[2]. Przyznał, że podczas misji w Libanie i Wietnamie stosował aktywną eutanazję^[3]. Stanął też w obronie Christine Malèvre, pielęgniarki z francuskiej miejscowości Mantes-la-Jolie, która dokonywała samowolnej bezprawnej eutanazji (a która została ostatecznie skazana za dokonanie sześciu zabójstw)^[4].

Z jego inicjatywy Francja przedstawiła, a Zgromadzenie Ogólne ONZ w grudniu 1987 przyjęło deklarację na temat prawa dostępu lekarzy i organizacji niosących pomoc humanitarną do krajów ogarniętych pożogą wojenną lub dotkniętych katastrofami naturalnymi.

W latach 1988–1992 Bernard Kouchner sprawował urząd ministra ds. pomocy humanitarnej w rządzie socjalistów. 2 kwietnia 1992 został mianowany ministrem zdrowia w rządzie socjalisty Pierre’a Bérégovoy. Zajmował to stanowisko do 29 marca 1993. Funkcję ministra zdrowia pełnił ponownie w latach 1997–1999 oraz 2001–2002. Od 1994 do 1997 był członkiem Parlamentu Europejskiego z ramienia Partii Socjalistycznej^[5].

W lipcu 1999 na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych Kofi Annan powołał go na pierwszego specjalnego przedstawiciela ONZ kierującego tymczasową administracją w Kosowie. Funkcję tę Bernard Kouchner sprawował do stycznia 2001. W tym czasie miał za zadanie stworzyć nową cywilną administrację w tej prowincji, a także wspierać odbudowę gospodarki. Został zastąpiony przez duńskiego socjaldemokratę Hansa Hækkerupa.

W 2005 był kandydatem Francji na stanowisko wysokiego komisarza ONZ ds. uchodźców, jednak ostatecznie funkcję tę objął były premier Portugalii António Guterres. W 2006 został przedstawiony przez Francję jako jej kandydat na stanowisko dyrektora generalnego Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)^[6]. Również tym razem na stanowisko wybrano innego kandydata – Margaret Chan z Chin.

18 maja 2007 po wygranych przez Nicolasa Sarkozy’ego wyborach prezydenckich i sformowaniu nowego centroprawicowego rządu François Fillona, został mianowany ministrem spraw zagranicznych. W tym samym dniu został wykluczony z Partii Socjalistycznej. 13 listopada 2010 odszedł z rządu.

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2011)^[7]. W 2002 otrzymał Medal „Zasłużony dla Tolerancji”^[8].

Przypisy

↑ Olivier Le Naire: Cannabis: un mythe part en fumée. lexpress.fr, 5 grudnia 2012. [dostęp 2018-03-03]. (fr.).
↑ Francja: debata o eutanazji i końcu cywilizacji. niedziela.pl, 27 kwietnia 2014. [dostęp 2018-12-27].
↑ French minister admits mercy killings. bbc.co.uk, 24 lipca 2001. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
↑ Ryszard Fenigsen: Bronić każdego życia. W: Anna Jakrzewska-Sawińska (red.): Multidyscyplinarne aspekty opieki geriatryczno-gerontologicznej. Poznań: Wielkopolskie Stowarzyszenie Wolontariuszy Opieki Paliatywnej „Hospicjum Domowe”, 2007, s. 115–116. ISBN 978-83-924537-0-3.
↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-03-03].
↑ Field of 11 Candidates Competes to Head WHO. washingtonpost.com, 5 listopada 2006. [dostęp 2018-03-03]. (ang.).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 czerwca 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 873).
↑ Wydarzenia. senat.gov.pl, 15 listopada 2002. [dostęp 2018-03-03].