Niemiecka nazwa Bergen jest bezpośrednią adaptacją wcześniejszej słowiańskiej nazwy Gora, zapisanej w takiej formie w 1232 roku[2]. W języku polskim oddawana w formie Góra[3][4], Górsko Rańskie[5].
Historia
Ten artykuł od 2024-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
W średniowieczu wyspę zamieszkiwali słowiańscy Ranowie. W X wieku na 91-metrowej górze Ranowie zbudowali gród nazywany w kronikach średniowiecznych Ruygard. Gród ten istniał do XIII wieku i jego pozostałości w postaci wałów widoczne są wokół wieży na górze Rugard pod miastem. Po zdobyciu Rugii przez Danię i upadku Arkony, pod górą z grodem założono dzisiejszą miejscowość Bergen (dawniej w kronikach zapisywane pod nazwą Gora).
W 1168 roku rozpoczęto prace nad budową kościoła Mariackiego jako kościoła pałacowego księcia Rugii Jaromara I. W 1193 roku ukończony i konsekrowany kościół, z wyjątkiem budynku zachodniego, został przekazany klasztorowi cystersów, którzy mieli chrystianizować słowiańskich Ranów. W 1445 miał miejsce pożar miejscowości. W 1613 otrzymała prawa miejskie. Po wygaśnięciu dynastii Gryfitów i wojnie trzydziestoletniej od 1648 część Szwecji, następnie od 1815 w granicach Prus, a w 1871 Niemiec. W latach 1949–1990 część NRD.