Tereny te były zamieszkane od czasów starożytnych. W epoce żelaza podbijane kolejno przez Scytów, Celtów i Hunów. Po przybyciu Madziarów powstało na tych terenach wiele małych osad.
Pierwsza wzmianka o osadzie Csaba pochodzi z 1330 roku, jej nazwa (która jest także popularnym imieniem męskim) pochodzi z języka tureckiego. Oprócz tego na miejscu dzisiejszego miasta istniało wcześniej jeszcze 8 innych wsi. Kiedy Turcy podbili Węgry i kraj stał się częścią Imperium osmańskiego, miasto ocalało, ale podupadło w wyniku walk przeciwko najeźdźcom w XVII wieku.
W 1715 roku pojawia się wzmianka o Csabie jako o wymarłym mieście, ale już w rok później jest wymieniana jako miasto płacące podatki. Prawdopodobnie nowa Csaba została założona przez Jánosa Györga Harruckerna który zyskał poważanie i majątek za udział w walkach o wolność przeciwko Turkom i kupił tereny zwane krajem Békés. Przed rokiem 1847 miasto trafiło do grona dwudziestu największych miast Węgier, zamieszkane było przez 22 tysięcy ludzi. Niemniej jednak, Csaba była dalej raczej dużą wsią z brudnymi domami i zatłoczonymi ulicami.
W 1858 roku miasto zostało połączone linią kolejową. To spowodowało rozwój - zostały zbudowane nowe domy i fabryki. Miasto zaczęło prosperować. Jednak pod koniec XIX wieku bezrobocie spowodowało kryzys. W 1891 wybuchł bunt, stłumiony przez rumuńskich żołnierzy. Jedną z najważniejszych osób w polityce miasta był András L. Áchim, który ustanowił spotkanie chłopów i odniósł sukces w przekształceniu Békéscsaby w "miasto z radą".
I wojna światowa przyniosła miastu wiele zniszczeń. Między 1919 i 1920 rokiem Békéscsaba znajdowała się pod rumuńską okupacją. Po traktacie wersalskim Węgry straciły swoje ważne południowe miasta Arad i Wielki Waradyn. Wobec tego Békéscsaba przejęła ich rolę stając się najważniejszym miastem regionu.
W okresie międzywojennym recesja spowodowała biedę i bezrobocie. Powódź w roku 1925 także nie pomogła.
Podczas II wojny światowej bitwy nie toczyły się na tych terenach, ale dwa tragiczne wydarzenia zaszokowały miasto w 1944 roku: między 24 a 26 czerwca ponad 3000 Żydów zostało wywiezionych do Auschwitz-Birkenau. Natomiast 21 września Brytyjczycy i Amerykanie zbombardowali stację kolejową, zabijając ponad 100 osób. 6 października Békéscsaba znalazła się pod okupacją sowiecką.
W czasach komunistycznych Békéscsaba stała się stolicą regionu Békés w roku 1950 i zaczęła się rozwijać w jedno w najważniejszych centrów przemysłu spożywczego Węgier. Po zmianie ustroju w 1990 roku przemysł przeżył kryzys, a wiele ludzi straciło pracę. Dziś Békéscsaba znowu rozwija się i prosperuje.
Zabytki i pomniki
Mały Kościół Ewangelicki (Evangélikus kistemplom), barokowy, XVIII w.
Wielki Kościół Ewangelicki (Evangélikus nagytemplom), klasycystyczny, XIX w.
Ratusz (Városháza), zaprojektowany przez Miklósa Ybla, 1873