Atayal (chiń. 泰雅; pinyin Tàiyǎ) – rdzenna grupa etniczna zamieszkująca Tajwan, zaliczana do Aborygenów tajwańskich. Ich liczebność wynosi współcześnie ponad 90 tysięcy osób, co czyni ich drugą co do liczebności, po Ami, grupą aborygeńską[1].
Atayal stanowią bardzo zróżnicowaną i niejednorodną grupę etniczną, tradycyjnie terminem tym określano także plemię Sediq, obecnie uważane za oddzielny lud. Język atayal i sediq są ze sobą spokrewnione i nie wykazują podobieństw do innych języków tajwańskich[2]. Atayal zamieszkują górzyste regiony w północnej części Tajwanu (pn. Nantou i Hualian, częściowo Yilan i Nowe Tajpej)[3], spotkać ich można jednak także w innych regionach wyspy (Taoyuan, Xinzhu, Miaoli, Taizhong)[3].
Do tradycyjnych zajęć Atayal należały łowiectwo oraz uprawa ziemi oparta na gospodarce wypaleniskowej[1]. Ich domostwa, budowane z drewna, miały charakter półziemianek. Społeczeństwo Atayal było ambilinealne i składało się z niewielkich, zamkniętych wspólnot złożonych z patriarchalnych rodzin[3].
W przeszłości Atayal byli łowcami głów i praktykowali kult przodków[3]. W ich rdzennej religii szczególną czcią otaczano święte kamienie, wierzono bowiem, iż przodek wszystkich Atayal wyszedł ze skały[1]. Charakterystyczną cechą kultury Atayal było tatuowanie twarzy, zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, będące oznaką wkroczenia w dorosłość. Zwyczaj ten został zakazany za czasów japońskich rządów nad wyspą i współcześnie nie jest już praktykowany[1].
Przypisy
- ↑ a b c d An Introduction to the Atayal [online], OCAC.gov.pl [dostęp 2015-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2004-12-15] (ang.).
- ↑ Atayal [online], Digital Museum of Taiwan Indigenous People [dostęp 2020-02-08] (ang.).
- ↑ a b c d Taiwan Country Study Guide. T. 1: Strategic Information and Developments. Washington: International Study Publications, 2013, s. 83. (ang.).
