Archaeodictyna consecuta – gatunek pająka z rodziny ciemieńcowatych.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1872 roku przez Octaviusa Pickarda-Cambridge’a jako Dictyna consecuta^[1]. Do rodzaju Archaeodictyna przeniósł go w 1967 roku Pekka Lehtinen^[2].

Samce osiągają od 2^[3] do 2,4, a samice od 2,3^[4] do 4 mm długości ciała^[3]. Ubarwienie karapaksu jest ciemnobrązowe do prawie czarnego^[3][4] z ciemnymi rozchodzącymi się promieniście paskami i pięcioma rzędami białych włosków w części głowowej. Brązowe szczękoczułki mają u samca wklęśnięte środkowe części brzegów wewnętrznych. Sternum ma kolor brązowy, a odnóża żółtawobrązowy^[4]. Opistosoma (odwłok) ma wierzch ciemnobrązowy do prawie czarnego^[3][4] z ciemnym pasem pośrodku przodu i ciemnymi szewronami z tyłu^[4].

Nogogłaszczki samca mają golenie z dwoma apofizami w części odsiebnej oraz z ctenidium, które ma dwa małe ząbki na stożkowatym wyrostku w części nasadowej. Embolus bierze początek u nasady bulbusa i zawraca wokół niego^[4]. Zwrócony szczytem ku goleni konduktor^[3] ma małą jamkę u nasady i ostrogę o krótkim szczycie. Samica ma płytkę płciową o dużych przedsionkach oddzielonych wąską przegrodą^[4] i silnie rozbieżnych tylnych krawędziach beleczki środkowej^[3]. Przewody kopulacyjne są krótkie i wąskie, a kształt dużych zbiorników nasiennych jest w profilu kwadratowy^[4].

Pająk znany z Portugalii, Hiszpanii, Francji, Niemiec, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Grecji, Rosji^[5][3], Gruzji, Azerbejdżanu, Azji Środkowej i Chin^[3]. Zasiedla miejsca nasłonecznione, jak łąki i wrzosowiska. Bytuje na niskich roślinach^[3][4]. Dojrzałe osobniki spotyka się od maja do sierpnia^[4].