PROFILPELAJAR.COM

Antoszówka
	miejscowość
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	staszowski
Gmina	Połaniec
Wysokość	174,4 m n.p.m.
Strefa numeracyjna	15
Tablice rejestracyjne	TSZ
SIMC	nie nadano
	Położenie na mapie gminy Połaniec Antoszówka
	Położenie na mapie Polski Antoszówka
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Antoszówka
	Położenie na mapie powiatu staszowskiego Antoszówka
	50°27′11,62″N 21°18′59,79″E/50,453228 21,316608

Artykuł	50°27′11.62″N 21°18′59.79″E
- błąd	0 m
WD	50°31'N, 21°18'E
- błąd	19658 m
Odległość	3 m

Antoszówka – nieistniejąca obecnie kolonia w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Połaniec. Obecnie w 10% zajęta jest pod obiekty przemysłowe odpopielania Enea Elektrownia Połaniec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

W latach 1867–1954 w granicach administracyjnych gminy Tursko (natenczas była małą kolonią Antoszówka)^[1]; a w granicach obecnej gminy Połaniec dopiero od 1 stycznia 1973 roku po reaktywacji gmin w miejsce gromad. Poddana likwidacji, z dwóch powodów: po pierwsze naturalnego wyludnienia (wymarcia części jej ówczesnych mieszkańców, jak i przeniesienia się w inne miejsce pozostałych osób), a po drugie w 1978 roku zajęto część jej areału po budowę pobliskiego zakładu przemysłowego.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

W latach 70. ubiegłego wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Luszycy, wówczas to Antoszówka stanowiła jej integralną część zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych^[2]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu

I. Gromada POŁANIEC

Luszyca

Antoszówka

Antoszówka — pole

Kopaliny — łąka, las, bagno

Michlowe Krzaki — krzaki, pole

Historia

Wieś wymieniana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich pod koniec XIX wieku.

Antoszówka w 1867 roku wchodziły w skład gminy Tursko, z urzędem gminy w Strużkach. Sądem okręgowym dla gminy był IV Sąd Okręgowy w Staszowie (tam też była stacya pocztowa). Gmina miała 8 781 mórg rozległości ogółem (w tym 5 083 mórg włościańskich) i 4 613 mieszkańców (w tym 1,4% pochodzenia żydowskiego, tj. 63 żydów). W skład gminy wchodziły jeszcze: Dąbrowa, Luszyca, Matyaszów, Nakol, Niekrasów, Niekurza, Okrągła, Ossala, Rudniki, Szwagrów, Strużki, Sworoń, Trzcianka, Tursko Małe, Tursko Wielkie, Tursko Wola, Zaduska Kępa i Zawada^[3].

W 1895 roku ówczesna parafia Połaniec należała do ówczesnego dekanatu sandomierskiego i liczyła wówczas 5 514 dusz^[4].

Demografia

Według spisu powszechnego z 30 września 1921 r. po przywróceniu państwa polskiego po I wojnie światowej kolonię Antoszówka zamieszkiwały 4 osoby narodowości polskiej, wyznania rzymskokatolickiego, w tym: 2 kobiety i 2 mężczyzn^[5].

Przypisy

↑ Bystrzycki Tadeusz (red.): Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych. W podziale administracyjnym obowiązującym w chwili oddawania tomu do druku. Wytłoczono w drukarni Józefa Styfiego w Przemyślu, Rynek 18. Przemyśl, Warszawa: KN Wydawnictwo Książnicy Naukowej, 1933.
↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 34, 77-96.
↑ Por. Filip Sulimierski (red. naczelny), Bronisław Chlebowski (red.): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Nakładem Władysława Walewskiego do końca tomu X. Od tomu XI, z zasiłku Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowem imienia D-ra Mianowskiego. T. XII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1892, s. 657.
↑ Por. Bronisław Chlebowski (red. naczelny), Władysław Walewski (red.): Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Według planu Filipa Sulimierskiego i z pomocą zgromadzonych przez niego materyałów. Nakładem Władysława Walewskiego do końca tomu X. Od tomu XI, z zasiłku Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowem imienia D-ra Mianowskiego. T. VIII. Warszawa: Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61, 1887, s. 706.
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. III: Województwo kieleckie. Warszawa: GUS, 1925, s. 120, 126.

Literatura

Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.