Urodził się w Łańcucie. W 1816 otrzymał tytuł doktora obojga praw Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od tego czasu, aż do końca życia związany z krakowską uczelnią, gdzie wykładał prawo kryminalne i postępowanie cywilne; pracował również jako notariusz[1]. Od 1816 do 1818 był sekretarzem Komisji Organizacyjnej przygotowującej zasady prawno-ustrojowych Wolnego Miasta Krakowa. Za zasługi na tym polu został w 1819 odznaczony przez Aleksandra IOrderem Św. Stanisława IV klasy, w 1820 otrzymał od cesarza Franciszka złotą tabakierę z inicjałami cesarskimi[5]. W 1824 był posłem do Zgromadzenia Reprezentantów, jako reprezentant uczelni.
Był członkiem wielu towarzystw naukowych i społecznych m.in. Komitetu Budowy Kopca Tadeusza Kościuszki (od 1821) czy członkiem korespondentem Królewskiego Towarzystwa Badaczy Starożytności w Kopenhadze.
Zmarł w 1844 w Krakowie, pochowany jest na cmentarzu Rakowickim, kw. B, rz. 7, gr. 24 (tablica wmurowana w grobowiec prof. M. du Valla, kw. Fa, zach., gr. 1)[2].