PROFILPELAJAR.COM

Andrew Falkiewicz
Andrzej Tadeusz Falkiewicz
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1929 ; Lwów,; II Rzeczpospolita
Zawód, zajęcie	dyplomata, przedsiębiorca
Miejsce zamieszkania	Stany Zjednoczone
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	doktor
Alma Mater	Uniwersytet Edynburski,; Uniwersytet Georgetown
Partia	Partia Republikańska
Rodzice	Maria, Tadeusz
Małżeństwo	Deborah
Dzieci	Andreas, Bożena

Andrew Wallis Falkiewicz^[1], właściwie Andrzej Tadeusz Falkiewicz (ur. 26 lutego 1929 we Lwowie) – dyplomata i przedsiębiorca w Stanach Zjednoczonych pochodzenia polskiego.

Życiorys

Urodził się 26 lutego 1929 we Lwowie^[2]. Jest synem dr. Tadeusza Falkiewicza (lekarz neurolog we Lwowie) i Marii Stefanii z rodu baronów Wallisch (córka nadleśniczego Emila Wallischa)^[3]^[4]^[5]. Miał brata Rafała (poniósł śmierć w katastrofie samolotu)^[4]^[6]. Do 1939 zamieszkiwał wraz z rodziną przy ulicy Sobińskiego 8a we Lwowie^[7].

Podczas II wojny światowej po nastaniu okupacji sowieckiej został deportowany z matką i bratem w głąb ZSRR (tereny kazachskie), gdzie spędził 2,5 roku^[3]^[4]^[5]. Po uwolnieniu w 1941 wraz z Wojskiem Polskim ewakuował się z ZSRR^[5]. Później trafił do Wielkiej Brytanii, gdzie w Szkocji spotkał się z ojcem, pełniącym tam obowiązki lekarza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie^[3]. Po wojnie przebywał początkowo w Wielkiej Brytanii^[4]^[5]. Ukończył studia techniczne na Uniwersytecie Edynburskim, gdzie w 1949 uzyskał tytuł Bachelor of Science 1 klasy^[6]^[2]. Przez sześć miesięcy pracował w fabryce Forda^[3].

Następnie wraz z rodziną wyemigrował do Stanów Zjednoczonych (ojciec otworzył tam praktykę lekarską)^[3]^[4]^[5]. Od 1953 do 1955 służył w armii amerykańskiej, otrzymując przydział do służby wywiadowczej i łączności^[2]. W latach 1955–1956 i 1956-1962 kontynuował kształcenie na Uniwersytecie Georgetown, gdzie uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu matematyki^[6]^[2].

Od 1956 do 1972 był zatrudniony w United States Information Agency^[3]. Od 1960 do 1972 był zatrudniony w służbie zagranicznej rządu federalnego Stanów Zjednoczonych jako foreign service officer, pracując w dziale prasowym w Waszyngtonie oraz w zagranicznych placówkach, m.in. w Bonn (Niemcy Zachodnie), Sajgonie (Wietnam)^[3]^[2]^[5]. Od 1971 do 1972 był attaché (wzgl. konsulem) kulturalnym i doradcą w ambasadzie Stanów Zjednoczonych w Moskwie^[3]^[2]^[5]^[8]. W tym czasie stał na czele komórki United States Information Service (USIS) w Moskwie^[9]. W 1972 pracował w dziale Publications Affairs Office ambasady Stanów Zjednoczonych w Pradze (Czechosłowacja)^[10]. Następnie od 1972 do 1974 pracował na stanowisku zastępcy sekretarza prasowego Ronalda L. Zieglera w biurze prasowym urzędującego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Richarda Nixona (ang. Deputy Press Secretary »to the President«)^[11]^[3]^[12]^[13], kierując biurem polityki zagranicznej (ang. Foreign Policy Office)^[14], a także pełniąc także funkcję tłumacza dla prezydenta^[4] (np. podczas wizyty Nixona w Polsce w 1972)^[3]. Latem 1972 wraz z ojcem przebywał na wycieczce w rodzinnym Lwowie, gdzie w tamtejszej radzie miejskiej złożył oficjalny protest przeciwko zniszczeniu Cmentarza Obrońców Lwowa^[3]. W 1973 był pomocnikiem szefa Departamentu Informacji dla Zagranicznych Korespondentów, R. L. Zieglera^[3]. Od 1974 do 1975 był asystentem dyrektora United States Information Agency, od 1976 do 1978 asystentem dyrektora Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA), w latach 1976-1978 kierowanego przez George'a Busha)^[2]^[6]. Był założycielem i od 1979 do 1985 prezesem Dunedin Corporation^[6]^[2], konsultantem ds. zarządzania w Waszyngtonie^[2]. Od 1979 był członkiem komitetu wykonawczego George'a Busha przed wyborami prezydenckim w 1980 oraz był doradcą organizacji kampanii wyborczej^[2] i specjalistą do spraw polityki zagranicznej^[15]. Od 1985 był dyrektorem ds. korporacyjnych w Philip Morris International^[2]. W czasie prezydentury George'a Busha pracował w jego administracji na początku lat 90. jako starszy doradca do spraw polityki zagranicznej w United States Agency for International Development^[16].

Poza językiem polskim i angielskim posługiwał się biegle językiem rosyjskim^[3]. Z pierwszego małżeństwa, zakończonego rozwodem, miał dzieci Andreasa i Bożenę^[2]^[6]. Po raz drugi wziął ślub 20 kwietnia 1985 w kościele św. Jana w Waszyngtonie z Deborah Lynne Wince (analityk polityczny w Białym Domu Biuro Polityki Naukowo-Technicznej)^[6].