3 września 1980 Hallstavik
Andreas Jonsson (ur. 3 września 1980 w Hallstavik[1]) – szwedzki żużlowiec. Indywidualny wicemistrz świata 2011[2]. W latach 2002–2016 był stałym uczestnikiem Grand Prix. W swoim dorobku ma tytuł Indywidualnego Mistrza Świata Juniorów 2000, Drużynowe Mistrzostwo Świata z 2003, 2004 oraz 2015, wicemistrzostwo z 2005, 2006 i 2017, a także brązowy medal tych rozgrywek z 2001, 2009, 2010, 2011 i 2016. Jest rekordzistą pod względem liczby zdobytych punktów w drużynowym pucharze świata[potrzebny przypis]. Czterokrotny zwycięzca drużynowych mistrzostw Polski (2001, 2003, 2011, 2013)
Pięciokrotny złoty medalista drużynowych mistrzostw Szwecji (1997, 2001, 2002, 2007, 2016). Jedenastokrotny medalista indywidualnych mistrzostw Szwecji: siedmiokrotnie złoty (2006, 2007, 2009, 2010, 2011, 2013, 2016), trzykrotnie srebrny (2012, 2015, 2019) oraz brązowy (2001). Ponadto zdobył m.in. Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwo Szwecji w 1998 i 2000 oraz srebrny medal tych rozgrywek w 1999, Indywidualne Mistrzostwo Szwecji Młodzików w 1995 oraz mistrzostwo Szwecji Par w 2001.
Jego indywidualny numer startowy to 100.
Jego pierwszym klubem w lidze szwedzkiej była Rospiggarna Hallstavik, dla której zaczął jeździć w sezonie 1996. W polskiej lidze zaczął od startowania w Stali Gorzów (1999–2000), Apatorze Toruń (2001), Włókniarzu Częstochowa (2002–2003), a od 2004 reprezentował barwy Polonii Bydgoszcz. Po spędzeniu dziewięciu sezonów Rospiggarnie, w 2005 podpisał kontrakt z Dackarną Målilla.
12 sierpnia 2006 r. wygrał pierwszą rundę Grand Prix w karierze. Cały cykl ukończył na czwartej pozycji.
3 grudnia 2010 podpisał 3-letni kontrakt z drużyną Falubazu Zielona Góra. W sezonie 2011 reprezentował w lidze polskiej Falubaz Zielona Góra, z którym wywalczył Mistrzostwo Polski, a w lidze szwedzkiej powrócił do Rospiggarny Hallstavik. Cyklu Grand Prix 2011 nie rozpoczął najlepiej. Po pięciu rundach (z jedenatsu, jakie rozgrywane były w GP 2011) miał na swoim koncie tylko 36 punktów, co dawało mu dopiero dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej. W dalszej części rozgrywek osiągał znacznie lepsze wyniki. Stanął na podium w czterech rundach, trzy z nich zwyciężając. Dało mu to drugie miejsce w klasyfikacji końcowej, a zarazem pierwszy i jedyny medal IMŚ w karierze[3].
W latach 2011–2013 poza startami w lidze polskiej, jeździł również w dwóch szwedzkich ligach jednocześnie. Występował w Elitserien w barwach Dackarny oraz w Allsvenskan jako zawodnik Rospiggarnay.
W 2015 rozwiązał kontrakt z zielonogórskim Falubazem. W barwach tego klubu wywalczył dwa złote medale DMP. W sezonie 2016 jeździł dla ROWu Rybnik[4], a rok później dla częstochowskiego Włókniarza[5]. Grand Prix 2016 ukończył na 14. miejscu i wypadł z cyklu po piętnastu latach startów na zasadzie stałego uczestnika. Dwa lata później wystąpił z dziką kartą w Grand Prix Szwecji[6]. Był to ostatni występ Jonssona w Grand Prix.
Sezon 2018 spędził w klubie Speed Car Motor Lublin w Nice 1 lidze żużlowej[7], gdzie z klubem wywalczył awans do PGE ekstraligi żużlowej. Podpisał kontrakt z tym klubem na sezon 2019. W sierpniu 2019 poinformował o zakończeniu kariery sportowej[8].
Menadżerem Andreasa Jonssona od 2006 roku był Dawid Kozioł. Mechanikiem zawodnika był Rafał Lohmann.
Lokasi Pengunjung: 18.219.202.29