Adam Henryk Toruńczyk[1] (ur. 21 października 1945 w Warszawie[2]) – polski matematyk, profesor nauk matematycznych. Specjalizuje się w topologii[3]. Profesor zwyczajny w Instytucie Matematyki Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego[4] oraz w Instytucie Matematycznym PAN.
Życiorys
W 1963 zdobył brązowy medal w Międzynarodowej Olimpiadzie Matematycznej[5]. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1963)[6]. Studia matematyczne ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę doktorską pt. K-szkielety i zbiory pochłaniające w zupełnych przestrzeniach metrycznych, napisaną pod kierunkiem Czesława Bessagi, obronił w Instytucie Matematycznym PAN w 1971[7][8]. Habilitował się tamże dwa lata później (w 1973) na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy pt. Gładkie podziały jedynki nieośrodkowych przestrzeni Banacha i produkty AR-ów przez przestrzenie liniowe unormowane[9]. W 1981 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, zaś w 1989 profesora zwyczajnego. W latach 1992–1998 był zastępcą dyrektora ds. naukowych IM PAN. W topologicznej teorii przestrzeni nieskończenie wymiarowych uzyskał przełomowe wyniki, które w tej teorii są wśród najbardziej podstawowych.
Swoje prace publikował w takich czasopismach jak m.in. „Fundamenta Mathematicae”, „Topology and its Applications”, „Studia Mathematica”, „Israel Journal of Mathematics” oraz „Proceedings of the American Mathematical Society”[10][11].
Od 1985 jest członkiem nadzwyczajnym, od 1993 członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
W 1973 otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha[12], w 1984 Nagrodę Państwową I stopnia, w 1994 Nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego, w 2013 Medal im. Wacława Sierpińskiego[13]. W 1983 roku wygłosił wykład sekcyjny na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Warszawie[14].
Jest synem Henryka Toruńczyka i Romany Toruńczyk oraz bratem Barbary Toruńczyk.
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
