Członkami brygady byli Machal – ochotnicy żydowscy będący weteranami brytyjskiej i amerykańskiej armii z czasów II wojny światowej. Podczas wojny o niepodległość brygada uczestniczyła w ciężkich walkach o Latrun, natomiast 89 batalion został skierowany jako pomoc na front południowy. Od października cała brygada uczestniczyła w walkach z Egipcjanami. Po wojnie, pod koniec 1949 brygada została przekształcona w rezerwową brygadę piechoty, a większość pojazdów mechanicznych przeniesiono do 7 Brygady Pancernej.
Podczas kryzysu sueskiego w 1956 brygada pozostawała w odwodzie, nie biorąc udziału w walkach. Na początku 1967 na uzbrojenie jednego z batalionów weszły czołgi Sherman. Podczas wojny sześciodniowej jej oddziały uczestniczyły w zajęciu południowej części półwyspu Synaj. Następnie została przegrupowana na północ, w rejon Doliny Chula, skąd zaatakowała Wzgórza Golan zajmując miasto Al-Kunajtira. W wojnie Jom Kipur w 1973 brygada uczestniczyła w walkach obronnych na półwyspie Synaj. W czasie wojny libańskiej w 1982 brygada pozostała w odwodzie i nie wzięła udziału w walkach[1].
Struktura organizacyjna
Do zadań powierzonych 8 Brygadzie Pancernej należało otworzenie korytarza komunikacyjnego z Jerozolimą. Dowódcą został Jicchak Sade[2]:
82 batalion – jedyny izraelski batalion uzbrojony w czołgi. Na jego uzbrojeniu znajdowały się dwa brytyjskie czołgi Cromwell, a w lipcu 1948 dołączył jeden amerykański M4 Sherman oraz dwanaście francuskich lekkich czołgów Hotchkiss H-35 i Renault R-35.