49 Dywizja Piechoty (49. ITDiv.) – wielka jednostka piechoty cesarskiej i królewskiej Armii .
Historia dywizji
W 1901 roku dotychczasowa 13 Dywizja Piechoty, stacjonująca w Wiedniu i wchodząca w skład 2 Korpusu , została przemianowana na 47 Dywizję Piechoty. Wchodzące w skład dywizji 25 i 26 Brygady Piechoty zostały przemianowane odpowiednio na 93 i 94 Brygadę Piechoty[1] . Równocześnie dotychczasowa Dywizja Obrony Krajowej w Wiedniu została przemianowana na 13 Dywizję Piechoty Obrony Krajowej .
W 1909 roku 47 Dywizja Piechoty została przemianowana na 49 Dywizję Piechoty. Wchodzące w skład dywizji 93 i 94 Brygady Piechoty zostały przemianowane odpowiednio na 97 i 98 Brygadę Piechoty[a] . Równocześnie w składzie 16 Korpusu została utworzona nowa 47 Dywizja Piechoty [3] .
Organizacja pokojowa dywizji w 1909 roku:
W 1910 roku Węgierski Pułk Piechoty Nr 51 został przeniesiony do 35 Dywizji Piechoty , a Węgierski Pułk Piechoty Nr 101 do 17 Dywizji Piechoty . W skład 97 Brygady Piechoty został włączony Węgierski Pułk Piechoty Nr 82 , a w skład 98 Brygady Piechoty wszedł Węgierski Pułk Piechoty Nr 37 [5] .
W 1912 roku Pułk Armat Polowych Nr 42 został przeniesiony z Wiednia do Steyr na terytorium 14 Korpusu i ponownie włączony w skład 14 Brygady Artylerii Polowej oraz podporządkowany pod względem taktycznym komendantowi 3 Dywizji Piechoty [6] . W jego miejsce komendantowi dywizji podporządkowano Pułk Armat Polowych Nr 6 w Wiener Neustadt, który pod względem wyszkolenia podlegał komendantowi 2 Brygady Artylerii Polowej . Dokonano również mian w składzie 98 Brygady Piechoty. Komendantowi brygady podporządkowano Warażdyński Pułk Piechoty Nr 16 i Węgierski Pułk Piechoty Nr 39 . W składzie 98 BP pozostał Węgierski Pułk Piechoty Nr 37, natomiast Węgierskie Pułki Piechoty Nr 19 i 32 zostały przeniesione do 28 Dywizji Piechoty [7] .
Organizacja pokojowa dywizji w latach 1912–1914:
W 1914 roku dywizja została rozformowana.
We wrześniu 1917 roku Dywizja Piechoty Pustertal (niem. Infanterie-Division Pustertal ) pod komendą FML Franza von Steinharta (inne języki) została przemianowana na 49 Dywizję Piechoty. Dywizja ta funkcjonowała do listopada 1918 roku[9] .
Obsada personalna dywizji
Komendanci dywizji
Karl Křitek Josef Roth von Limanowa-Łapanów
Komendanci dywizji
Komendanci 97 (93) Brygady Piechoty
Komendanci 98 (94) Brygady Piechoty
Szefowie sztabu
mjr SG Heinrich Mündel von Schartenburg (1901 – 1902 → Komenda 15 Korpusu )
kpt. / mjr SG Theodor Konopitzky (później Konopicky ) (1902 – 1903 → Biuro dla operacyjnych prac Sztabu Generalnego)
kpt. / mjr SG Richard Müller (1903 – 1904 → Biuro dla operacyjnych prac Sztabu Generalnego)
mjr / ppłk SG Leo Greiner (1904 – 1908 → komendant 1. batalionu 1 Tyrolskiego Pułku Strzelców Cesarskich )
kpt. / mjr SG Karl Wittmann (1908 – 1910 → Komenda 10 Korpusu [16] )
mjr SG Karl Glöckner (1910 – 1913 → adiutant przyboczny inspektora armii FZM Ernsta von Leithnera[17] )
ppłk SG Viktor Kliemann (1913 – 1914[8] )
Uwagi
Przypisy
↑ a b c d Schematismus 1902 ↓ , s. 113.
↑ Schematismus 1913 ↓ , s. 143.
↑ Schematismus 1910 ↓ , s. 129, 157.
↑ Schematismus 1910 ↓ , s. 129.
↑ Schematismus 1911 ↓ , s. 135, 155.
↑ Schematismus 1913 ↓ , s. 165, 998.
↑ Schematismus 1913 ↓ , s. 141, 143.
↑ a b c Schematismus 1914 ↓ , s. 83.
↑ a b c Komendanci dywizji ↓ .
↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓ , s. 47.
↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓ , s. 199.
↑ Schematismus 1911 ↓ , s. 140.
↑ a b Schematismus 1911 ↓ , s. 135.
↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓ , s. 74.
↑ Schematismus 1911 ↓ , s. 177, 1173.
↑ Schematismus 1911 ↓ , s. 150.
↑ Schematismus 1914 ↓ , s. 53, 128, 185.
Bibliografia
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901 . Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem. ) .
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902 . Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901. (niem. ) .
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910 . Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem. ) .
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911 . Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem. ) .
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913 . Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem. ) .
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914 . Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem. ) .
Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918 . Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
Divisional Commanders 1914-1918 . [w:] Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 [on-line]. Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. [dostęp 2020-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-02)].
Piechota sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgier 1867–1918