Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Piechoty Nr 83. Zobacz też: inne pułki piechoty noszące numer „83”.

Węgierski Pułk Piechoty Nr 83

Ungarisches
Infanterieregiment Nr. 83

Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1883
Rozformowanie	1918
Nazwa wyróżniająca	Węgierski
Dowódcy
Pierwszy	płk Franz Morocutti
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Bela Crkva, Wiedeń, Segedyn, Foča, Szombathely, Komárom, Kőszeg
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	13 Dywizja Piechoty 34 Dywizja Piechoty 33 Dywizja Piechoty
Multimedia w Wikimedia Commons

Węgierski Pułk Piechoty Nr 83 (IR Nr. 83) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Pułk został utworzony 1 stycznia 1883 roku z połączenia czterech batalionów wyłączonych ze składu węgierskich pułków piechoty nr: 29, 33, 43 i 61^[1][2]. Sztab pułku i Komenda Okręgu Uzupełnień znajdowała się w miejscowości Bela Crkva (niem. Weißkirchen in Ungarn) na terytorium 7 Korpusu^[3].

W 1886 pułk został przeniesiony do Wiednia, natomiast Komenda Okręgu Uzupełnień pozostała w Bela Crkva^[4].

W 1889 sztab pułku razem z 3. i 4. batalionem stacjonował w Wiedniu, 1. batalion w Bela Crkva, a 2. batalion w Schönbrunn^[5]. Pułk (bez 1. batalionu) wchodził w skład 26 Brygady Piechoty należącej do 13 Dywizji Piechoty, natomiast 1. batalion w Bela Crkva wchodził w skład 68 Brygady Piechoty należącej do 34 Dywizji Piechoty^[6].

W 1890 sztab pułk z 2. i 3. batalionem został przeniesiony do Segedynu i razem z 1. batalionem w Bela Crkva wszedł w skład 68 Brygady Piechoty^[7] natomiast 4. batalion został detaszowany do Fočy i podporządkowany komendantowi 8 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty^[8]. W następnym roku 1. batalion został przeniesiony do Segedynu, a do Bela Crkva skierowany 3. batalion^[9].

W 1893 dotychczasowy okręg uzupełnień pułku w Bela Crkva został rozwiązany. Nowy okręg uzupełnień nr 83 został utworzony na terytorium 5 Korpusu z części okręgów uzupełnień nr 48 i 76^[10][11]. Komenda Okręgu Uzupełnień została umieszczona w Szombathely (niem. Steinamanger)^[12]. W tym samym roku 4. batalion wrócił z Fočy do Segedynu, a 2. batalion został przeniesiony do Kőszegu (niem. Güns)^[12]. Pułk (bez 2. batalionu) nadal wchodził w skład 68 Brygady Piechoty, natomiast 2. batalion został podporządkowany komendantowi 28 Brygady Piechoty należącej do 14 Dywizji Piechoty^[13].

Okręg uzupełnień nr 83 Szombathely (niem. Steinamanger) na terytorium 5 Korpusu^[2].

Kolejnymi szefami pułku byli:

• generał kawalerii Christoph von Degenfeld-Schonburg(inne języki) (1883 – †14 III 1908),
• generał kawalerii Anton von Winzor(inne języki) (†30 IV 1910),
• generał piechoty Karl von Schikofsky (1910-1918)^[2].

Kolory pułkowe: ciemnobrązowy (dunkelbraun), guziki srebrne.

Skład narodowościowy w 1914 roku 55% – Węgrzy, 34% – Niemcy^[14].

W latach 1903–1906 pułk stacjonował w Komarnie z wyjątkiem 1. batalionu, który załogował w Szombathely.

W latach 1907–1914 sztab pułku razem z 2. i 4. batalionem stacjonowała w Komarnie, 1. batalion w Szombathely, a 3. batalion w Kőszegu^[2].

W 1914 pułk wchodził w skład 66 Brygady Piechoty należącej do 33 Dywizji Piechoty^[15].

• płk Franz Morocutti (1883^[1]–1886 → generał major, zastępca komendanta 9 Korpusu ds. Obrony Krajowej^[16])
• płk Coloman Bolla von Csáford-Jobbaháza (1886^[4]–1890 → k.-węg. Obrona Krajowa)
• płk Karl Przedák von Burgwehr (1890^[17]–1895)
• płk Franz Kratky (1903)
• płk Ludwig Reitz (1904–1906)
• płk Adolf Biedermann (1907–1910)
• płk Arthur Iwanski von Iwanina (1911–1914^[2] → komendant 19 Brygady Piechoty)
• płk Leopold Hofbauer (1914)
• ppłk Ludwig Breuer (IX – XII 1915)
• płk Vinzenz Rosenmayr von Rosenstetten (XII 1915 – VI 1916)
• ppłk Ludwig Breuer (VII – IX 1916)
• płk Vinzenz Rosenmayr von Rosenstetten (X 1916 – III 1917)
• płk Josef Turba (IV 1917 – XI 1918)

• Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883. (niem.).
• Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1887. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1886. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
• Alphons von Wrede: Geschichte der K. und K. Wehrmacht : Die Regimenter, Corps, Branchen und Anstalten von 1618 bis Ende des XIX. Jahrhunderts. T. I. Wiedeń: Verlag von L. W. Seidel & Sohn, 1898. (niem.).
• Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
• Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner