Pułk Piechoty Obrony Krajowej Pisek Nr 32
Landwehr-Infanterieregiment Pisek Nr 28
Historia
|
Państwo
|
Austro-Węgry
|
Sformowanie
|
1 października 1899
|
Rozformowanie
|
1918
|
Nazwa wyróżniająca
|
Písek, Benešov
|
Tradycje
|
Kontynuacja
|
Pułk Strzelców Nr 28
|
Dowódcy
|
Pierwszy
|
płk Alexander Řezáč
|
Działania zbrojne
|
I wojna światowa
|
Organizacja
|
Dyslokacja
|
Písek
|
|
Rodzaj sił zbrojnych
|
c. k. Obrona Krajowa
|
Rodzaj wojsk
|
piechota
|
Pułk Piechoty Obrony Krajowej Pisek Nr 28 – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.
Historia pułku
Pułk został sformowany 1 października 1899 roku z połączenia 3. Batalionu Polowego, który stacjonował w miejscowości Písek (niem. Pisek) i dotychczas wchodził w skład Pułku Piechoty Obrony Krajowej Pilsen Nr 7 oraz 3. Batalionu Polowego, który stacjonował w Benešov (niem. Beneschau) i należał do Pułku Piechoty Obrony Krajowej Prag Nr 8. Trzeci batalion został utworzony od podstaw[1].
Okręg uzupełnień: Písek, Jindřichův Hradec (niem. Neuhaus), Benešov[2].
Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem „28”. W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 79% – Czesi, 20% – Niemcy[3].
W latach 1899–1914 komenda pułku oraz I i III bataliony stacjonowały w miejscowości Písek, natomiast II batalion w Benešovie[1][2].
W 1914 roku pułk wchodził w skład 42 Brygady Piechoty Obrony Krajowej należącej do 21 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej w Pradze, która była rozlokowana na terytorium VIII Korpusu[4]
W czasie I wojny światowej pułk brał udział w walkach z Rosjanami 1915 roku w Galicji, między innymi w okolicach Gorlic. Największe straty pułk poniósł w bitwie gorlickiej 2 maja 1915 roku w okolicach Ropicy Górnej. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Cmentarz wojenny nr 67 - Ropica Ruska, Cmentarz wojenny nr 69 - Przegonina, Cmentarz wojenny nr 77 - Ropica Ruska.
11 kwietnia 1917 roku oddział został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 28 (niem. Schützenregiment Nr 28).
Żołnierze
- Komendanci pułku
- płk Alexander von Řezáč (1899[1]–1905)
- płk Artur Habel (1906)
- płk Adalbert Kocourek (1907–1911)
- płk Franz von Veith (1911–1914[2])
- płk Josef Fiedler (1914)
- Oficerowie
Przypisy
Bibliografia
Piechota sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgier 1867–1918