PROFILPELAJAR.COM

15 Pułk Ułanów
6 Pułk Jazdy Galicyjsko-Francuskiej
	; Proporczyk na lance
	Historia
Państwo	Księstwo Warszawskie
Sformowanie	1809
Rozformowanie	1813
	Tradycje
Rodowód	6 Pułk Jazdy Galicyjsko-Francuskiej
	Dowódcy
Pierwszy	płk Augustyn Trzecieski
Ostatni	płk Ludwik Michał Pac
	Działania zbrojne
	Druga Wojna Polska
	Organizacja
Dyslokacja	Ostrołęka
Rodzaj wojsk	Jazda
Podległość	Dywizja Jazdy – od 1812; 17 Dywizja – 1812; 4 Dywizja Jazdy – 1812; Dywizja Kawalerii – II 1813

15 Pułk Ułanów – oddział jazdy polskiej Armii Księstwa Warszawskiego.

Sformowany w 1809 na Podolu galicyjskim^[1]. Do 28 grudnia 1809 nazywany 6 Pułkiem Jazdy Galicyjsko-Francuskiej^[1]. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 916 żołnierzy^[2].

Mundur

Od 1810 roku obowiązywała następująca barwa munduru^[3]:

Kołnierz karmazynowy z białą wypustką; rabaty karmazynowe z białą wypustką.

Wyłogi rękawów karmazynowe z białą wypustką

Lampasy spodni karmazynowe z białą wypustką^[4].

Żołnierze pułku

Pułkiem dowodzili^[1]:

płk Augustyn Trzecieski (5 czerwca 1809)
szef szwadronu Józef Dwernicki (od 1810)
płk Ludwik Michał Pac (od 14 kwietnia 1812)

Bitwy i potyczki

Pułk brał udział w walkach w czasie wojny polsko austriackiej, inwazji na Rosję 1812 roku i kampanii 1813 roku.

Bitwy i potyczki^[1]:

Zaleszczyki (12,15 i 18 czerwca 1809)
Tłuste (26 czerwca 1809)
Dyczkowo (4 lipca 1809)
Tarnopol (9 i 10 lipca 1809)
Wieniawka (17 lipca 1809)
Podhajce (18 lipca 1809)
Mir (9 i 10 lipca 1812)
Bobrujsk, Robaczew (8 września 1812)
nad Berezyna (28 listopada 1812)
Kalisz (13 lutego 1813).

Uwagi

↑ Wchodzące w skład dywizyjnej brygady jazdy pułki utworzyły później 4 Dywizję Jazdy Michała Ignacego Kamieńskiego

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Gembarzewski 1925 ↓, s. 63.
↑ Zych 1961 ↓, s. 207.
↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 172.
↑ Żygulski jun. i Wielecki 1988 ↓, s. 63.

Bibliografia

Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 - 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.
Zdzisław Żygulski jun., Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.

[1] Wchodzące w skład dywizyjnej brygady jazdy pułki utworzyły później 4 Dywizję Jazdy Michała Ignacego Kamieńskiego

[CITEREFGembarzewski192563-2] Gembarzewski 1925 ↓, s. 63.

[CITEREFZych1961207-3] Zych 1961 ↓, s. 207.

[CITEREFAskenazyGembarzewski2003172-4] Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 172.

[CITEREFŻygulski_jun.Wielecki198863-5] Żygulski jun. i Wielecki 1988 ↓, s. 63.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]