Divèrseis etimologias son estadas prepausadas per son nom, mas la pus probabla es la raiç cuc que vòu dire "comba".
Istòria
Cucuron es bastida subre un site protoistoric. Foguèt tanben abitat per una tribu gallesas avans de vénguer una vila gallo-romana. Toteis aquestas ocupacion an laissat restas arqueologicas e monumentalas.
Un castèu i foguèt bastit a l'Edat Mejana e la vila es en premier mençonada en latin au sègle XI coma castrum cucurone. La vila foguèt tanben establida en conculat, es a dira administrada per sei cónsols.
Endusqu'a 1501 i aguèt una comunitat jusieva (expulsada après) e de valdès d'i establín avans d'èstre perssecutats. La vila foguèt pasmens catolica durant lei guèrras de religion.
Foguèt durament tocada per la pèsta en 1720 - 1721.
Cucuron es mencionada dins lo cònte de Joan de Cabanas, lo Pòrc, en referéncia (com o soslinha Felip Gardi dins son edicion de Cabanas) ai devinhaires de Cucuron que pòdon predire l'avenidor un còp qu'es passat.
Luòcs e monuments
Roeinas.
La glèisa.
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.
Personalitats liadas ambé la comuna
Josèp Mariús Dieulofet : poeta provençau d'expression occitana de la fin dau sègle XVIII e dau començament dau sègle XIX, mort a Cucuron.