Taking Tiger Mountain (By Strategy) er det andre soloalbumet til Brian Eno. Det var produsert av Eno og kom opphavleg ut på Island Records i november 1974.[1] I motsetnad til det førre albumet, Here Come the Warm Jets, nytta Eno eit band med fem medlemmar og færre gjestemusikarar. I same periode produserte Eno albumet til Robert Calvert, Lucky Leif and the Longships.[3] Dei flest musikarane på Taking Tiger Mountain var òg involvert i dette prosjektet[4] Gitarist og medlåtskrivar Phil Manzanera, som hadde spelt med Eno i Roxy Music, medverka òg på albumet. For å hjelpe til med produksjonen av albumet utvikla Eno og Peter Schmidt instruksjonskort kalla Oblique Strategies for å hjelpe den kreative prosessen på albumet.
Albumet nådde ikkje salslistene, men fekk mykje omtale i rockepressa.[5][6]
For å hjelpe seg under innspelinga av albumet, utvikla Eno og venen Peter Schmidt ei rekkje instruksjonskort, Oblique Strategies.[7] Han let korta diktere den neste handlinga under innspelinga.[7] Eno og Schmidt utvida etter kvart korta til over 100 forskjellige «dilemma», som vart nytta på nesten alle hans framtidige innspelingar og produksjonar.[7]
Kjernegruppa av musikarane på albumet bestod av Manzanera frå Roxy Music, Brian Turrington og Freddie Smith frå The Winkies, og tidlegare Soft Machine-vokalist Robert Wyatt.[8] Fleire gjestemusikarar spelte på fleire av songane. Av desse finn ein Andy Mackay frå Roxy Music, og Portsmouth Sinfonia, eit orkester der Eno ein gong hadde spelt klarinett.[9] Filosofien til orkesteret var at alle kunne vere med så lenge personen ikkje hadde erfaring med instrumentet personen spelte i orkesteret.[9] Trommeslagar Phil Collins gjesta òg på albumet, etter at Eno hadde hjelpt til med produksjonen av Genesis-albumet The Lamb Lies Down on Broadway.[10]
Utgjeving og mottaking
Det vart ikkje gjeve ut singlar frå albumet og det nådde ikkje lista i verken Storbritannia eller USA.[11][12] Som det førre albumet til Eno, Here Come the Warm Jets, fekk det generelt god kritikk.[5] I 1975 vart Taking Tiger Mountain (By Strategy) stemnd fram som eit av dei beste albuma i 1974 i Village Voice sin Pazz & Jop-undersøking.[13]
Innhald
Alle spor skrivne av Brian Eno, bortsett frå der andre er nemnde
