Pascal Dusapin

	Pascal Dusapin
	;
Statsborgarskap	Frankrike
Fødd	29. mai 1955 (70 år); Nancy
Yrke	komponist, operakomponist, amatørfotograf
Språk	fransk
Medlem av	Akademie der Bildenden Künste München
	Pascal Dusapin på Commons

Pascal Dusapin (fødd 29. mai 1955) er ein komponist fødd i Nancy i Frankrike. Han er ein av dei best kjende nålevande komponistane frå Frankrike, og verka hans blir oppførte verda over.^[1]

Etter forslag frå Franco Donatoni deltok Dusapin på seminar med Iannis Xenakis frå 1974 til 1978.^[1] Begge desse komponistane var tydelege inspirasjonskjelder for dei tidlege verka, men snart utvikla han ein eigen stil basert på mikrotonalitet og overlapping av fleire atonale linjer. Dusapin gjer i somme verk òg bruk av arkaisk-klingande skalaer basert på fire tonar innanfor ein perfekt kvint, for eksempel A - B♭ - D- E eller C - D - F - G.^[2] I desse skalaene unngår han dur- eller mollkjensle ved å ikkje bruka tersen (derimot oppstår det ofte eit terssprang mellom tonane ovanfor og nedanfor). Melodiane til Dusapin hentar sjølv i instrumentale verk inspirasjon frå menneskestemma^[2], og derfor finst det (spesielt i den tidlege perioden) fleire verk for blåseinstrument og strykeinstrument enn for til dømes piano.

Verk

Verk for soloinstrument
- Inside, for bratsj (1980)
- Incisa, for cello (1982)
- If, for klarinett (1984)
- Item, for cello (1985)
- Itou, for bassklarinett (1985)
- Ici, for fløyte (1986)
- Iti, for fiolin (1987)
- Indeed, for trombone (1987)
- I Pesci, for fløyte (1989)
- In et Out, for kontrabass (1989)
- Invece, for cello (1991)
- Ipso, for klarinett (1994)
- Immer, for cello (1996)
- In nomine, for bratsj (2000)
- Sept études for piano (1999–2001)

Kammermusikk
- Musique fugitive, for stryketrio (1980)
- Trois Instantanés, for to klarinettar og tre celli (1980)
- Poco a poco (1986)
- Sly, for trombonekvartett (1987)
- Laps, for klarinett og kontrabass (1988)
- Neuf Musiques pour «Le Fusil de chasse», for klarinett, trombone og cello (1989)
- Strykekvartett n°2 Time Zones (1989)
- Attacca, for to trompetar og paukar (1991)
- Stanze, for brasskvintett (1991)
- Ohimé, for fiolin og bratsj, hommage for Besty Jolas (1992)
- Strykekvartett n°1 (1982–1996)
- Strykekvartett n°3 (1993)
- Ohé, for klarinett and cello (1996)
- Strykekvartett n°4 (1997)
- Trio Rombach, for piano, fiolin eller klarinett, og cello (1997)
- Strykekvartett n°5 (2004–2005)

Ensemblemusikk
- Souvenir du silence (1976)
- Le Bal (1978)
- Timée (1978)
- La Rivière, for orkester (1979)
- Musique captive, for ni treblåseinstrument (1980)
- Tre Scalini, for orkester (1981–1982)
- Fist (1982)
- Hop' (1983–1984)
- La Conversation (1984)
- Treize Pièces pour Flaubert (1985)
- Assaï, for orkester (1985)
- Haro (1987)
- Coda (1992)
- Go, solo n°1 for orkester (1992)
- Khôra, for strykeorkester (1993)
- Extenso, solo n°2 for orkester (1993–1994)
- Apex, solo n° 3 for orkester (1995)
- Loop, for to cellokvartettar (1996)
- Cascando (1997)
- Clam, solo n° 4 for orkester (1997–1998)
- Exeo, solo n° 5 for orkester (2002)
- Perelà Suite, for orkester (2004)
- Reverso, solo n°6 for orkester (2005–2006)
- Uncut, solo n°7 for orkester (2009)

Konsertar
- L'Aven, fløytekonsert (1980–1981)
- Aria, klarinettkonsert (1991)
- Watt, trombonekonsert (1994)
- Celo, cellokonsert (1996)
- Quad, 'In memoriam Gilles Deleuze', for fiolin og 15 musikarar (1996)
- Galim, 'Requies plena oblectationis', for fløyte og strykeorkester (1998)
- A Quia, pianokonsert (2002)

Vokalstykke
- Igitur (1977)
- Lumen (1977)
- L'Homme aux liens, for to sopranar og tre fiolinar (1978)
- Shin'gyo, for sopran og pikkolofløyte (1981)
- Niobé ou le rocher de Sypile (1982)
- To God, for sopran og klarinett (eller sopransaksofon) (1985)
- Mimi for to kvinnestemmer og ensemble (1986–1987)
- Aks (1987)
- Red Rock, frå «Roméo et Juliette» (1987)
- Anacoluthe (1987)
- Roméo et Juliette, opera (1985–1988)
- For O., for to kvinnestemmer og to klarinettar (1988)
- So Full of Shapes is Fancy, for sopran og bassklarinett (1990)
- Medeamaterial, opera (1990–1991)
- La Melancholia, operatorio (1991)
- To Be Sung, kammeropera (1992–1993)
- Comoedia (1993)
- Canto, for sopran, klarinett og cello (1994)
- Dona Eis (1998)
- Perelà, uomo di fumo, opera (2001)
- Momo (2002)
- Faustus, The Last Night, opera (2003–2004)
- Ô Berio, for sopran og 13 instrument (2006)