PROFILPELAJAR.COM

██ Land som har delteke i tevlinga ██ Land som kan delta i tevlinga ██ Land som skulle delta i tevlinga

Land i Eurovision Song Contest gjev oversyn over land som har delteke i Eurovision Song Contest. 51 land har delteke i Eurovision Song Contest sidan tevlinga starta i 1956. Av desse har 25 vunne tevlinga. Eurovision Song Contest, organisert av Den europeiske kringkastingsunionen (EBU), vert arrangert årleg.

Tevlinga er open for alle aktive kringkastingsmedlemmar i EBU. For å vere aktivt medlem må kringkastaren vere i Det europeiske kringkastingsområde eller i eit av medlemslanda til Europarådet. Kven som kan delteke er ikkje bestemt av den geografiske plasseringa innanfor kontinentet Europa, til tross for «Euro» i «Eurovision» – han har heller ikkje ein direkte samband med Den europeiske unionen (EU). Fleire land som geografisk ligg utanfor grensene til Europa har delteke: Israel som ligg i Midtausten, Kypros og Armenia som ligg i Vest-Asia og Marokko som ligg i Nord-Afrika. I tillegg har fleire transkontinentale land, som berre har ein del av territoriet sitt i Europa, delteke: Tyrkia, Russland, Georgia og Aserbajdsjan. To av landa som tidlegare har søkt om å få delteke: Libanon som ligg i Vest-Asia og Tunisia som ligg i Nord-Afrika, ligg òg utanfor Europa. Qatar som ligg i Vest-Asia har òg vist sin interesse for å delteke. I 2015 fekk Australia i Oseania delteke i tevlinga på grunn av 60-årsjubiléet, trass i at landet ligg utanfor Det europeiske kringkastingsområde, ikkje er medlem av Europarådet og ikkje er aktivt meldem i Den europeiske kringkastingsunionen.^[1]

Talet på land som har delteke kvart år har vakse jamnt og trutt, frå sju i 1956 til over 20 i slutten av 1980-åra. Ettersom talet deltakarar har auka, har det mellom anna vorte arrangert kvalifiseringar. I 1993 vart Kvalifikacija za Millstreet arrangert i Slovenia. Då tevla sju austeuropeiske land om dei tre siste plassane i finalen i Irland. Etter 1993 vart det bestemt at dei seks landa med dårlegast poengsum ikkje fekk delteke i tevlinga året etter. I 1996 vart det introdusert eit nytt system. Lydopptak av alle dei 29 deltakarane vart sendt til dei nasjonale juriane. Dei 22 songane som fekk høgast plassering av juriane fekk delteke i Eurovision Song Contest. Vertslandet Noreg var direkte kvalifisert til finalen. Frå 1997 til 2001 vart det nytta eit system som gjorde at det landa med lågast gjennomsnittleg poengsum over dei fem føregåande åra ikkje fekk delteke. Kvart land kunne ikkje verte halden utanfor tevlinga i meir enn eitt år, før dei fekk vere med att.

Mellom 2001 og 2003 vart systemet frå 1994 og 1995 nytta. I 2004 vart det arrangert ein semifinale. Dei ti landa høgast poengsum frå året før kvalifisert seg for finalen, saman med «Dei fire store»: dei største økonomiske bidragsytarane til EBU. Alle dei andre landa deltok i semifinalen. Ti land kvalifiserte seg frå semifinalen, og det vart då 24 land i finalen. I 2008 vart det arrangert to semifinalar der alle landa, utanom vertslandet og «Dei fire store», deltok.

Nokre land, som Tyskland og Storbritannia, har delteke om lag kvart år, i motsetnad til Marokko, som berre har delteke ei gong. To land, Tunisia og Libanon, har forsøkt å delteke, men trekte seg før finalen. Liechtenstein, som ikkje er medlem i EBU, forsøkte å delteke i 1969, 1976 og 2011 uten å lukkast. I 2010 fekk dei lov å delteke, men deltok ikkje grunna finansielle problem.

Deltakarar

Debutår	Land	Deltakingar	Vinnar	Kringkastar
1956	Belgia	55	1	1956–i dag: Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie (VRT, nederlandsk) 1956–1960: Institut national belge de radiodiffusion (I.N.R., fransk) 1960–1977: Radio-Télévision belge (R.T.B., fransk) 1977–2010: Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF, fransk) 2010–i dag: Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF.be, fransk)
1956	Frankrike	56	5	1956–1964: Radiodiffusion-Télévision Française (RTF, fransk) 1965–1974: Office de Radiodiffusion Télévision Française (ORTF, fransk) 1975–1981: TF1 (fransk) 1983–1992: Antenne 2 (fransk) 1993–1998: France 2 (fransk) 1999–i dag: France 3 (fransk)
1956	Vest-Tyskland (1956–1990) Tyskland (1991–i dag)	57	2	1956–i dag: Norddeutscher Rundfunk (NDR, tysk) 1956–i dag: Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland (ARD, tysk)
1956	Italia	39	2	1956–i dag: RAI Radiotelevisione Italiana (RAI, italiensk)
1956	Luxembourg	37	5	1956–1972: Télé-Luxembourg (fransk) 1972–1982: RTL Télé Luxembourg (fransk) 1982–1991: RTL Télévision (fransk) 1991–1995: RTL TV (fransk) 1995–i dag: RTL9 (fransk)
1956	Nederland	54	4	1956–1969: Netherlands Television Service (NTS, nederlandsk) 1970–2009: Nederlandse Omroep Stichting (NOS, nederlandsk) 2010–2013: Televisie Radio Omroep Stichting (TROS, nederlandsk) 2014: AvroTros (nederlandsk)
1956	Sveits	54	2	1956–i dag: SRG SSR (tysk, fransk, italiensk og retoromansk)
1957	Austerrike	46	1	1957–1958: Österreichisches Rundspruchwesen (tysk) 1958–i dag: Österreichischer Rundfunk (ORF, tysk)
1957	Danmark	42	3	1957–1959: Statsradiofonien (dansk) 1959–1996: Danmarks Radio (DR, dansk) 1996–i dag: DR (dansk)
1957	Storbritannia	56	5	1957–i dag: British Broadcasting Corporation (BBC, engelsk)
1958	Sverige	53	5	1958–1979: Sveriges Radio (SR, svensk) 1980–i dag: SVT (svensk)
1959	Monaco	24	1	1959–1963: Télé Monte Carlo (fransk) 1963–1993: TMC (fransk) 1993–2001: Monte-Carlo TMC (fransk) 2001–2004: TMC (fransk) 2004–2009: TMC Monte-Carlo (fransk) 2009–i dag: TMC (fransk)
1960	Noreg	52	3	1960–i dag: Norsk rikskringkasting (NRK, norsk)
1961	Finland	47	1	1961–i dag: Yleisradio (Yle, finsk)
1961	Spania (1961–1976) Spania (1977–1981) Spania (1982–i dag)	53	2	1961–i dag: Corporación de Radio y Televisión Española (RTVE, spansk)
1961	Jugoslavia (1961-1991) Jugoslavia (1992)	25	1	1961–1992: Jugoslavenska radiotelevizija (JRT, serbokroatisk og slovensk)
1964	Portugal	45	0	1964–1976: Emissora Nacional de Radiodifusão (portugisisk) 1976–2004: Radiodifusão Portuguesa/Radiotelevisão Portuguesa (portugisisk) 2004–i dag: Rádio e Televisão de Portugal (RTP, portugisisk)
1965	Irland	47	7	1965–i dag: Raidió Teilifís Éireann (RTÉ, engelsk)
1971	Malta	26	0	1971–1975: Malta Television Service (engelsk) 1975–1993: Xandir Malta (XM, engelsk) 1993–i dag: Public Broadcasting Services (PBS, engelsk)
1973	Israel	36	3	1973–i dag: Rashùt Ha-Shidúr (IBA, hebraisk)
1974	Hellas (1974) Hellas	34	1	1974–2013: Ellinikí Radiofonía Tileórasi (ERT, gresk) 2014–i dag: Néa Ellinikí Radiofonía, Ínternet kai Tileórasi (NERÍT, gresk)
1975	Tyrkia	34	1	1975–i dag: Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu (TRT, tyrkisk)
1980	Marokko	01	0	1980–i dag: SNRT (arabisk)
1981	Kypros	31	0	1981–i dag: Radiofonikó Ídrima Kýprou (RÍK, gresk)
1986	Island	26	0	1986–i dag: Ríkisútvarpið (RÚV, islandsk)
1993	Bosnia-Hercegovina (1993–1997) Bosnia-Hercegovina (1998–i dag)	18	0	1993–1995: Radiotelevizija Bosne i Hercegovine (RTV BiH) 1995–2000: Bosanskohercegovačka televizija (BHT, bosnisk) 2000–2004: Javni radiotelevizijski servis Bosne i Hercegovine (PBS HiB, bosnisk) 2004–i dag: Bosanskohercegovačka radiotelevizija (BHRT, bosnisk)
1993	Kroatia	21	0	1993–i dag: Hrvatska radiotelevizija (HRT, kroatisk)
1993	Slovenia	19	0	1993–i dag: Radiotelevizija Slovenija (RTV SLO, slovensk)
1994	Estland	19	1	1994–2007: Eesti Televisioon (ETV, estisk) 2007–i dag: Eesti Rahvusringhääling (ERR, estisk)
1994	Ungarn	11	0	1994–2010: Magyar Televízió (MTV, ungarsk) 2011–i dag: Médiaszolgáltatás-támogató és Vagyonkezelő Alap (MTVA, ungarsk)
1994	Romania	15	0	1994–i dag: Societatea Românǎ de Televiziune (TVR, rumensk)
1994	Polen	16	0	1994–i dag: Telewizja Polska (TVP, polsk)
1994	Litauen	14	0	1994: Lietuvos nacionalinis radijas ir televizija (LRT, litauisk)
1994	Slovakia	07	0	1994–2010: Slovenská televízia (STV, slovakisk) 2011–i dag: Rozhlas a televízia Slovenska (RTVS, slovakisk)
1994	Russland	17	1	1993–1997: RTR (russisk) 1997–1998: RTR1 (russisk) 1998–2002: RTR (russisk) 2002–2010: Russia (russisk) 2010–i dag: Rossiya 1 (russisk) 1995–2002: Obsjtsjestvennoje Rossijskoe Televidenie (ORT, russisk) 2002–i dag: Pervyj Kanal (russisk)
1998	Makedonia	13	0	1998–i dag: Makedonska radio televizija (MRT, makedonsk)
2000	Latvia	14	1	2000–i dag: Latvijas Televīzija (LTV, latvisk)
2003	Ukraina	11	1	2003–i dag: Natsionalna Telekompaniya Ukrayiny (NTU, ukrainsk)
2004	Kviterussland	10	0	2004–i dag: Nayjanalhaja dziarzjaunaia teleradyjokampanija Respubliki Belarus (NDTRK RB, kviterussisk og russisk)
2004	Albania	10	0	2004–i dag: Radio Televizioni Shqiptar (RTSH, albansk)
2004	Andorra	06	0	2004–i dag: Ràdio i Televisió d'Andorra (RTVA, katalansk)
2004	Serbia og Montenegro (2004–2005, røysta i 2006)	02	0	2004–i dag: Udruženje javnih radija i televizija (UJRT, serbisk)
2005	Bulgaria	09	0	2005–i dag: Bŭlgarska natsionalna televiziya (BNT, bulgarsk)
2005	Moldova	09	0	2005–i dag: TeleRadio-Moldova (TRM, moldovsk)
2006	Armenia	07	0	2006–i dag: Hayastani Hanrayin herrustaynkerut’yun (AMPTV, armensk)
2007	Georgia	06	0	2007–i dag: Sakartvelos sazogadoebrivi mauts'q'ebeli (SSM, georgisk)
2007	Tsjekkia	03	0	2007–i dag: Česká televize (ČT, tsjekkisk)
2007	Montenegro	05	0	2007–i dag: Radio televizija Crne Gore (RTCG, montenegrinsk)
2007	Serbia (2007–2010) Serbia (2011–i dag)	07	1	2007–i dag: Radio-televizija Srbije (RTS, serbisk)
2008	Aserbajdsjan	06	1	2008–i dag: İctimai Televiziya və Radio Yayımları Şirkəti (İTV, aserbajdsjansk)
2008	San Marino (2008–2011) San Marino (2012–i dag)	04	0	2008–i dag: Radiotelevisione della Repubblica di San Marino (SMRTV, italiensk)
2015	Australia	00	0	2015: Special Broadcasting Service (SBS, engelsk)

Land som ikkje har delteke

Land som trekte seg

Land	Notar
Libanon	Libanon skulle debutere i 2005, men trekte seg fordi dei måtte vise bidraget til Israel. Landet fekk ein straff på tre års utestenging frå tevlinga fordi dei ikkje deltok, sjølv om dei meldte seg på.
Tunisia	Tunisia skulle debutere i 1977 og starte som nummer fire i finalen, men trekte seg ein kort stund før tevlinga utan nokon forklaring.

Land som har vist interesse

Land	Notar
Algerie	Algerie vil delteke, men det finst motstand i landet mot å stille opp så lenge Israel er med.
Kasakhstan	Kasakhstan er ikkje medlem i EBU og kan difor ikkje delteke. Den nasjonale krinkastaren sendte tevlinga i 2010.
Kosovo	Kosovo prøvde å debutere i 2009, etter sjølvstende frå Serbia, men fordi den nasjonale kringkastaren ikkje var medlem i EBU vart det stopp for planane. Sjølv om fleire land har erkjend sjølvstende til Kosovo, er det ikkje sjølvstende erkjendt internasjonalt av mellom anna Dei sameinte nasjonane (SN) og EU, noko som gjer det vanskelegare for Kosovo å verte medlem i EBU.
Liechtenstein	Liechtenstein prøvde å debutere i 1969, men fekk ikkje lov å delteke fordi dei ikkje hadde nokon nasjonal kringkastar som var medlem i EBU. Dei hadde valt ut artist og song, sjølv om dei ikkje hadde meldt seg på. Landet prøvde også å debutere i 1976, men dei hadde enno ikkje nokon nasjonal kringkastar som var medlem i EBU, men Sveits tilbød seg å delteke med same flagg som Liechtenstein. Landet hadde valt song og artist, men fekk ikkje lov av arrangørene i Nederland til å delteke. Dei fekk lov å debutere i 2010, men deltok ikkje grunna finansielle problem. Då landet prøvde å debutere i 2011 fekk dei ikkje lov til å delteke.
Palestina	Palestina er ikkje medlem i EBU og får difor ikkje delteke. Landet har vist interesse av å delteke.
Qatar	Qatar er inaktivt medlem i EBU. Landet har vist interesse for å delteke, ettersom landet sendte ein ikkje-tevlingsdelegasjon til tevlinga i 2009.
Sovjetunionen	Sovjetunionen har aldri delteke i tevlinga, men ville debutere i 1987. Etter at Sovjetunionen vart oppløyst, har ti av dei tidlegare sovjetiske republikkane delteke i tevlinga: Russland, Estland, Litauen, Latvia, Ukraina, Kviterussland, Moldova, Armenia, Georgia og Aserbajdsjan. Fem av landa har òg vunne tevlinga.
Wales	Wales har ynskt å delta i tevlinga, og dei har arrangert ein nasjonal finale sidan 1969. Landet har derimot delteke saman med England, Skottland og Nord-Irland under namnet Storbritannia sidan 1957.

Land som ikkje har vist interesse, men kan delteke

Land	Notar
Egypt
Jordan	Jordan har sendt tevlinga ved nokon tilfellar, men sensurerar bort bidrget til Israel, noko som ikkje er lov om ein skal delteke i tevlinga.
Libya
Vatikanstaten	Vatikanstaten har ikkje interesse av å delteke fordi den nasjonale kringkastaren berre sender religiøse sendingar på latin.