Hellas debuterte i Eurovision Song Contest i 1974. Landet har delteke kvart år sidan, med unntak av 1975, 1982, 1984, 1986, 1999 og 2000. I 2005 vann Élena Paparízou med songen «My Number One». 12. juli 2013 vart kringkastaren Ellinikí Radiofonía Tileórasi stengd på grunn av den økonomiske krisa i landet, og Hellas hadde ikkje høve til å delta utan ein kringkastar som var medlem i Den europeiske kringkastingsunionen (EBU).[1] 4. mai 2014 vart Néa Ellinikí Radiofonía, Ínternet kai Tileórasi starta opp og Hellas fekk delteke i Eurovision Song Contest berre fire dagar seinare, trass i at kringkastaren ikkje var medlem i Den europeiske kringkastingsunionen. Ifylgje reglane må kringkastaren vere aktivt medlem i Den europeiske kringkastingsunionen, men Hellas slapp unna denne regelen etter at Ellinikí Radiofonía Tileórasi vart lagd ned, og vart dimed det fyrste og førebels einaste landet som har delteke i Eurovision Song Contest utan medlemskap. Special Broadcasting Service som debuterte for Australia i 2015 var assosiert medlem. I desember 2014 vart den nye kringkastaren medlem og landet fekk delteke i 2015.[2] 11. juni 2015 vart Néa Ellinikí Radiofonía, Ínternet kai Tileórasi nedlagt, og Ellinikí Radiofonía Tileórasi som vart attopna vil på nytt representere Hellas av di kringkastaren allereie er aktivt medlem i Den europeiske kringkastingsunionen.[3] Sidan 2013 har den private musikkanalen MAD TV organisert og produsert dei nasjonale uttakingane.
Historie
Etter debuten i 1974 ynskte ikkje Hellas å deltake i 1975. I følgje Den europeiske kringkastingsunionen var grunnen ukjent, men det vart oppdaga at dei trekte seg i protest mot debuten til Tyrkia og invasjonen av Kypros i 1974. Hellas vart diskvalifisert frå tevlinga i 1982 då det vart avslørt at songen dei skulle delteke med, «Sarantapénte Kopeliés», hadde vorte utgjeven tidlegare. Ein kjend gresk folkesong hadde vorte endra på til tevlinga, men fekk ikkje delteke fordi alle songane måtte vere originale. Hellas måtte å betale ei bot, men fekk lov å kome attende året etter. Om dei hadde delteke hadde dei starta som nummer to i finalen i Harrogate. Etter attendevendinga i 1983 bestemte Ellinikí Radiofonía Tileórasi (ERT) seg for å ikkje deltake i 1984 på grunn av låg kvalitet på songane.
Hallas kom attende til tevlinga i 1985 og Polína vart vald til å representere landet i 1986 i Bergen, men trekte seg heilt uventa frå tevlinga. Polína sa at det var på grunn av politiske problem i Hellas, men den offisielle Eurovision Song Contest-nettstaden hadde oppgjeve at det var fordi tevlinga vart halden kvelden før den ortodokse påsken. Ho skulle delteke med songen «Wagon-lit».
Hellas kom attende i 1987 og deltok kvart år fram til 1999, då dei ikkje fekk delteke fordi dei ikkje hadde fått nok poeng dei fem siste åra til å kunne kvalifisere seg til å vere med i tevlinga. Året etter kunngjorde ERT at dei ikkje kom attende til Eurovision Song Contest 2000 av økonomiske grunnar.
31 år etter at dei fyrste gong var med, vann Hellas for fyrste gong i 2005 med Élena Paparízou og songen «My Number One». Songen er den fyrste etter 2000 som vann tevlinga utan å gå gjennom ein semifinale. Etter Eurovision Song Contest toppa songen listene i Hellas, Kypros og Sverige, og kom inn på topp ti i Romania, Nederland, Ungarn, Belgia og USA. Under 50 årsjubileet til Eurovision Song Contest i 2005, der ein skulle røyste fram den mest populære framføringa gjennom tidene, enda songen på fjerdeplass.
Før sigeren var den høgaste greske plasseringa tredjeplass, frå 2001 og 2004. Det verste resultatet kom i 1998, då dei enda på 20. plass med tolv poeng, alle frå Kypros. Dei fekk òg 20. plass i 2014, då med 35 poeng.
Frå 2004 til 2006 valde ERT ut høgprofilerte artistar internt og arrangerte ein nasjonal finale der ein skulle røyste fram songen artisten skulle synge i Eurovision Song Contest, medan i 2007 og 2008 arrangerte ERT ein nasjonal finale der ein røysta fram både artist og song.
._%D0%A4%D0%BE%D1%82%D0%BE_450.jpg)
.jpg)