Tre songar frå albumet nådde topp 40 i USA, og medverka til at albumet vart ein suksess: «My Life» (#3), «Big Shot» (#14) og «Honesty» (#24).[3] Det fekk god kritikk i musikkpressa og gav Joel Grammyprisen i 1979 for årets album.[4] Denne Grammy-prisen vart gjeven til produsenten, Phil Ramone. Då Ramone døydde fekk Joel prisen attende.
Allmusic hyllar Joel for å ha utvida stilen sin i 1977 på The Stranger, og skildra 52nd Street som «meir sofistikert og noko jazz-aktig.»[5] Jazztrompetisten Freddie Hubbard er til dømes gjest på «Zanzibar». Tittelen på albumet syner til 52nd Street, som var eit av jazzsentera i New York City midt på 1900-talet. Plateselskapet til Joel hadde hovudkvarteret sitt på 52nd Street (i CBS Building) då albumet kom ut. Studioet der 52nd Street vart spelt inn låg på 52nd Street, eit kvartal frå CBS-bygningen.
Den 1. oktober 1982 vart 52nd Street det første albumet som kommersielt vart gjeven ut på CD av Sony Music Entertainment då han vart lagt ut for sal i Japan.[6][7] I 2003 vart albumet rangert på 352. plass og i 2011 på 354. plass på lista til Rolling Stone over dei 500 beste albuma gjennom tidene..[8]
Songen «Rosalinda's Eyes» var inspirert av mor til Joel, Rosalind Nyman Joel (d. november 2014).[9]
↑Pennanen, Timo (2006). Sisältää hitin - levyt ja esittäjät Suomen musiikkilistoilla vuodesta 1972code: fin promoted to code: fi (på finsk) (1st utg.). Helsinki: Kustannusosakeyhtiö Otava. s. 263. ISBN978-951-1-21053-5.