Willem Thies (Nijmegen, 17 februari 1973) is een Nederlands dichter.
Carrière
Thies' gedichten verschenen in diverse literaire tijdschriften (onder andere Passionate, De Tweede Ronde, De Brakke Hond, Nymph, Krakatau, Hollands Maandblad, De Academische Boekengids en The Polranny Times), en de bloemlezingen 25 jaar Nederlandstalige poëzie 1980-2005 in 666 en een stuk of wat gedichten (Chrétien Breukers), De 100 beste gedichten van 2006 (Henk van der Waal) en De 100 beste gedichten van 2008 (Rob Schouten). Hij schrijft poëzierecensies voor de recensiewebsite Poëzierapport, onderdeel van literair weblog De Contrabas.[2]
Tijdens Poetry International werd aan Thies de C. Buddingh'-prijs voor het beste poëziedebuut van 2006 toegekend voor zijn dichtbundel Toendra.[3] In het juryrapport stond onder andere: "Het leven is een hardvochtig krijgstoneel en Willem Thies brengt daar parlando en staccato, expressief en in paradoxen, in litanieën en in laconieke versjes, verslag van uit."[4]
Op de boekensite van de VPRO werd een bespreking van Toendra door dichter Daniël Dee gepubliceerd en[5] en op 24 februari 2006 werd een aflevering van De levende dichtersalmanak van het radioprogramma De Avonden van de VPRO gewijd aan het gedicht De onmacht van Michelangelo.
Thies nam in januari 2007 deel aan het internationale literatuurfestival Winternachten,[6] in 2014 aan festival Stukafest[7] en in 2018 aan de Nacht van de Poëzie.[8]
In april 2008 verscheen zijn tweede bundel Na de vlakte, in 2009 genomineerd voor de J.C. Bloem-poëzieprijs. Naar aanleiding van zijn derde bundel, Twee vogels één kogel (maart 2012) schreef Rob Schouten: "In veel van Thies' poëzie heerst een stadse drukte, maar bij nadere beschouwing loopt er vooral één iemand rond, een dichter die ziet dat hij als Atlas die hele wereld moet torsen. Zonder scepsis vervult Thies die opdracht in klare, intelligente gedichten."[9] Guus Middag schreef "Thies is van huis uit een ingetogen, afwachtende dichter. Hij doet sober verslag van zijn waarnemingen."[10] Jeroen van Kan interviewde Thies over de bundel op 28 maart 2012 in het radioprogramma De Avonden van de VPRO.[11] Na Twee vogels één kogel verschenen nog de bundels Meer mensen dan reddingsvesten (september 2015), Na het paringsritueel (september 2018) en Schoon (januari 2020).[12]
De bundel Mijn zoon hij zegt verscheen in mei 2021 bij Uitgeverij Podium.[13][14]
Hij droeg bij aan het boek De wereld van Wigman (2023) over dichter Menno Wigman (1966-2018), samengesteld door Kiki Coumans, waar ook Rob Schouten en Vrouwkje Tuinman aan bijdroegen.[15]
In mei 2024 verscheen de bundel Wachtend op eerste instructies bij Uitgeverij Vleugels.[16] Tegelijk verscheen de bibiliofiele uitgave van het gedicht Handel in een oplage van 107 genummerde exemplaren.[17] Beide boeken werden gepresenteerd op 18 mei bij Stichting Perdu in Amsterdam, waar ook de bundel De mogelijkheid bestaat met gedichten van Eva Gerlach en foto's van Bianca Sistermans werd gepresenteerd door Gerlach.[18] Over de bundel Wachtend op eerste instucties schreef Rob Schouten in Trouw: "Thies is een dichter die zich er niet makkelijk van af maakt. Hij zoekt essenties op, wil raadsels ophelderen, mysteries ontsluieren."[19]
Bibliografie
Prijzen
Citaten
Drie citaten uit de bundel Toendra (2006):[23]
- "Ik wil van glas zijn en breken" (gedicht: Elegie)
- "We boren ademgaten in een doodskist en noemen het vrijheid" (gedicht: Blauw)
- "De weeklacht van de weerloze is mijn overwinningshymne" (gedicht: mijn tempels & kazernes zijn opgetrokken uit de hardste klei)
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b Willem Thies. de Schrijverscentrale. Gearchiveerd op 20 mei 2024. Geraadpleegd op 20 mei 2024.
- ↑ Poëzierapport. De Contrabas. Gearchiveerd op 17 november 2011.
- ↑ (en) C Buddingh’ prize goes to Willem Thies. Poetry International (24 juni 2006). Geraadpleegd op 25 oktober 2024.
- ↑ Hans Walraven, Zangerig, om de wind te verklanken. de Gelderlander (21 april 2007). Geraadpleegd op 25 oktober 2024 – via WillemThies.nl.
- ↑ Daniël Dee, Observaties van een zwartromanticus met een fascinatie voor wapens. VPRO. Gearchiveerd op 19 april 2006.
- ↑ Jonge dichters - deel 2. Winternachten (13 januari 2007). Gearchiveerd op 8 december 2023. Geraadpleegd op 20 mei 2024.
- ↑ Festivalkriebels 2014: Marike Jager, Woot en Prinsenkind op Stukafest Den Haag - Tweede editie op donderdag 13 februari. VPRO (10 januari 2014). Gearchiveerd op 20 mei 2024. Geraadpleegd op 20 mei 2024.
- ↑ Nacht van de Poëzie 2018. VPRO (24 oktober 2018). Gearchiveerd op 29 maart 2023. Geraadpleegd op 20 mei 2024.
- ↑ Rob Schouten, Fictie - Willem Thies. Twee vogels één kogel. Vrij Nederland (14 april 2012). Geraadpleegd op 25 september 2020.
- ↑ Guus Middag, Dit schamele offer, ons ego (recensie Twee vogels één kogel). NRC Handelsblad (7 september 2012). Geraadpleegd op 24 mei 2021. “Gratis te lezen in de NRC-winkel.”
- ↑ Aflevering met onder andere Willem Thies over de bundel Twee vogels één kogel. De Avonden (VPRO-radioprogramma), VPRO (28 maart 2012). Gearchiveerd op 4 maart 2016.
- ↑ Maria Barnas, We vernielen én willen verbinding. NRC Handelsblad (1 mei 2020). Geraadpleegd op 25 september 2020.
- ↑ Elisabeth van Nimwegen (interviewer/presentator), Willem Thies, dichter (19.35). Kunststof, NTR (6 mei 2021). Geraadpleegd op 11 mei 2021.
- ↑ Willem Thies: 'Liefdesgedichten zijn het moeilijkst om te schrijven'. Kunststof, NTR (8 mei 2021). Geraadpleegd op 11 mei 2021.
- ↑ Marjolijn de Cocq, Boekrecensie - Een inkijkje in het privéarchief van dichter Menno Wigman, die debuteerde voor hij kon spellen . Het Parool (23 november 2023). Gearchiveerd op 25 november 2023. Geraadpleegd op 20 mei 2024.
- ↑ Wachtend op eerste instructies. Uitgeverij Vleugels. Gearchiveerd op 19 mei 2024. Geraadpleegd op 19 mei 2024.
- ↑ Handel. Uitgeverij Vleugels. Gearchiveerd op 19 mei 2024. Geraadpleegd op 19 mei 2024. “2024 / 16 pagina’s / Bibliofiel, 107 genummerde exemplaren / € 22,90 Een gedicht met een knipoog. Kleurrijk gedrukt door de uitgever op zijn ruim honderd jaar oude LMW No. 8 handdegel met houten en loden drukletters uit de collectie van de uitgeverij.”
- ↑ Dubbelpresentatie Willem Thies - Eva Gerlach & Bianca Sistermans. Stichting Perdu (18 mei 2024). Gearchiveerd op 5 mei 2024. Geraadpleegd op 19 mei 2024.
- ↑ Rob Schouten, Willem Thies dicht helder over niet minder dan het raadsel van het bestaan . Trouw (13 september 2024). Gearchiveerd op 25 oktober 2024. Geraadpleegd op 25 oktober 2024.
- ↑ Winnaars, juryleden, genomineerden - Poetry International. poetryinternationalweb.net (25 april 2009). Gearchiveerd op 18 januari 2015.
- ↑ Arie van den Berg, C. Buddingh`-prijs voor Willem Thies. NRC Handelsblad (22 juni 2006). Geraadpleegd op 25 september 2020.
- ↑ Uitreiking 4e J.C. Bloem-poëzieprijs. jcbloemstichting.nl (25 april 2009). Gearchiveerd op 18 januari 2015.
- ↑ Maarten Moll, 'Ik dicht mooie, citeerbare regels' - 'Er is een tendens tot nonsenspoezie'. Het Parool (30 juni 2006). Gearchiveerd op 8 juni 2023. Geraadpleegd op 20 mei 2024 – via WillemThies.nl.