Voor de databank van parlementaire documenten, zie Staten-Generaal van het Koninkrijk der Nederlanden.

Parlando (Italiaans: sprekend) is, in de muziek, een voordrachtstechniek waarbij een tekst niet gezongen, maar gesproken wordt.

Parlando wordt onder andere in het country-genre en in het Nederlandstalige levenslied gebruikt.

Bekende muziekstukken waarin parlando een belangrijke rol speelt, zijn onder andere de volgende; geordend op (achter-)naam van de (eerste) artiest:

• Verrek, zeg kerel, ben jij 't van Lodewijck van Avezaath
• 't Is moeilijk bescheiden te blijven van Peter Blanker
• I'll be home van Pat Boone
• A Boy Named Sue van Johnny Cash
• Jeanny van Falco
• Blank Space van Taylor Swift
• Don't Delete the Kisses van Wolf Alice
• Into each life some rain must fall van Ella Fitzgerald en The Ink Spots
• Je t'aime... moi non plus van Serge Gainsbourg en Jane Birkin
• De vlieger van André Hazes
• Detroit City van Tom Jones
• Twee motten van Dorus
• Sneker café van Drs. P
• Are you lonesome tonight van Elvis Presley
• Peter en de wolf van Sergej Prokofjev
• A grand don't come for free van The Streets
• Du van Peter Maffay
• De tamme boerenzoon van André van Duin
• De Bedoeling van Eefje de Visser
• Het volledige repertoire van Gerard de Vries

Rappers bewegen zich veelal op de grens van zang en parlando.

Zie Poésie parlante voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In de dichtkunst is parlando de benaming voor een 'spreekstijl' in gedichten: parlando-poëzie (poésie parlante) is geschreven in de alledaagse taal en benadert qua metrum en ritme de spreektaal , bijvoorbeeld de poëzie van de nieuwe zakelijkheid.