Hewel was op 9 november 1923 als vaandeldrager van de Stoßtrupp Adolf Hitler een van de deelnemers aan de Bierkellerputsch van Adolf Hitler. Net als Hitler werd Hewel veroordeeld en gevangengezet in de gevangenis van Landsberg. Op 30 december 1924 kreeg hij gratie.
In februari 1938 werd Hewel chef van de persoonlijke staf van de minister van Buitenlandse zaken, Joachim von Ribbentrop en was verbindingsambtenaar tussen Buitenlandse zaken en de Führer en rijkskanselier, Hitler. Hij bleef tot het einde van de oorlog in nauw contact staan met Hitler en was ook op 1 mei 1945 nog in de Führerbunker. Na de dood van Hitler probeerde hij met een groep onder leiding van SS-Brigadeführer Wilhelm Mohnke te vluchten om uit handen van het Rode Leger te blijven. Deze vluchtpoging mislukte, waarop Hewel op 2 mei zelfmoord pleegde[2].
Carrière
Hewel bekleedde verschillende rangen binnen zowel de Allgemeine-SS als de NSDAP. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
(fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen-SS Volume 2, SS BRIG FHR (Geen paginavermelding). ISBN 978-1326548674. Geraadpleegd op 16 september 2022.
(de) SS Officers List; SS-Standartenführer to SS-Oberstgruppenführer. Schiffer Publishing Ltd, Verenigde Staten (2000), pp. 24. ISBN 0-7643-1061-5. Geraadpleegd op 16 september 2022.
(de) Klee, Ernst (2021). Das Personen Lexikon zum Dritten Reich. Nikol Verlagsgesellschaft mbH & Co. KG, Hamburg, pp. 252. ISBN 978-3-86820-311-0. Geraadpleegd op 16 september 2022.
(de) SS-Personalhauptamt (9 november 1944). Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP (SS-Oberst-Gruppenführer-SS-Standartenführer). Reichsdruckerei, Duitsland, pp. 19. Geraadpleegd op 16 september 2022.
↑Horst H. Geerken (2015) Hitlers Griff nach Asien 1: Das Dritte Reich und Niederländisch-Indien. Aufbau deutscher Marinestützpunkte. Eine Dokumentation, p. 59