In tegenstelling tot de meeste andere onderzeeboten had dit schip geen aanvalswapens, maar slechts een luchtafweergeschut. Dit paste bij de rol van deze onderzeebootklasse: het bevoorraden van andere U-boten. De bijnaam van dit type was melkkoe.
Het was de bedoeling dat er nog veertien van deze onderzeeërs gebouwd zouden worden. Men is begonnen met het bouwen van drie schepen: (U-491, U-492, U-493). Toen deze in juli/augustus 1943 voor 75% af waren, is besloten de bouw stop te zetten. Dezelfde dag kwam Karl Dönitz met het plan voor de Type XX U-boot, grote transportschepen die pas in de zomer van 1945 klaar zouden zijn.
