Santos FC

Santos
Santos FC
Santos FC
Naam Santos Futebol Clube
Bijnaam Clube do povo (Club van de mensen)
Peixe (Vis)
Opgericht 1912
Stadion Vila Belmiro,
Santos
Capaciteit 16.068
Voorzitter Vlag van Brazilië Andrés Rueda
Trainer Vlag van Brazilië Fábio Carille
Topscorer(s) Vlag van Brazilië Pelé (619)
Competitie Vlag van Brazilië Série A
Website Santos FC
Thuis
Uit
Alternatief
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Santos FC is een Braziliaanse voetbalclub uit Santos in de staat São Paulo. Thuisstadion is het Vila Belmiro, dat 16.798 plaatsen heeft. De club is het meest bekend om zijn voetbalafdeling, maar is ook in andere sporten actief. De club speelde tot het seizoen 2023 in de hoogste klasse van zowel de staatscompetitie als de Braziliaanse hoogste klasse en was tot december 2023 een van de drie clubs die nog nooit gedegradeerd is, naast Flamengo en São Paulo. Ze degradeerde in december 2023 voor het eerst in haar geschiedenis naar het tweede niveau.

Het aanvallersduo Pelé-Coutinho bezorgde de club een glorieperiode. Met de twee aanvallers won de club negenmaal het Campeonato Paulista, tweemaal de CONMEBOL Libertadores, zesmaal de Copa do Brasil en tweemaal de wereldbeker voor clubteams. Nadat Pelé vertrok, kwam de club in een diep dal terecht.

In 2000 eindigde Santos FC tijdens de FIFA Club of the Century-verkiezing, samen met Ajax, op een gedeelde vijfde plaats van beste voetbalclubs van de twintigste eeuw.

Geschiedenis

Ontstaan

In 1902 kwam het voetbal naar de groeiende havenstad met de oprichting van CA Internacional, een jaar later volgde ook SC Americano. Vanaf 1907 gingen deze clubs in de Campeonato Paulista spelen, de staatscompetitie waar tot dusver enkel clubs uit de stad São Paulo deelnamen. Santos en São Paulo liggen ongeveer 76 km van elkaar en worden gescheiden door de bergketen Serra do Mar waardoor de reiskosten vaak opliepen. Internacional gaf er in 1910 de brui aan en Americano verhuisde zelfs naar São Paulo in 1911 waardoor Santos zonder voetbalclub achterbleef.

Onder leiding van Raimundo Marques, Mário Ferraz de Campos en Argemiro de Souza Júnior werd op 14 april 1912 dan Santos FC opgericht. Tijdens de oprichtingsvergadering was er twijfel over de naam. Er lagen voorstellen zoals África Futebol Clube, Associação Esportiva Brasil en Concórdia Futebol Clube op tafel, maar uiteindelijk ging iedereen akkoord met het voorstel van Edmundo Jorge de Araujo om de club Santos Foot-Ball Club te noemen. De club ging op het voormalige terrein van Internacional spelen. Arnaldo da Silveira maakte het eerste doelpunt ooit voor de club, hij zou later ook international worden en met Brazilië de Zuid-Amerikaanse beker winnen in 1919.

Campeonato Paulista

In 1913 werd de club uitgenodigd om deel te nemen aan het Campeonato Paulista. De eerste wedstrijd tegen Germânia werd meteen een slachtpartij en Santos kreeg 8 goals om de oren. De volgende wedstrijd tegen Corinthians werd dan wel met 3-6 gewonnen maar daarna volgden weer twee zware nederlagen. Vanwege de hoge reiskosten besloot de club zich terug te trekken uit de competitie na vier wedstrijden, de uitslagen werden geannuleerd. In 1915 nam de club onder de naam União FC deel aan het Campeonato Santista, een stadscompetitie. De club mocht niet de officiële naam gebruiken omdat ze wel nog aangesloten waren bij de voetbalbond die het Campeonato Paulista organiseerde. Een jaar later nam de club wel weer deel aan de staatscompetitie. Dat jaar werd ook het stadion Vila Belmiro in gebruik genomen. Ary Patusca, een neef van Arnaldo da Silveira, speelde nu ook voor de club. Hij had gestudeerd in Europa en speelde voor Brühl St. Gallen en Inter Milaan, waardoor hij de eerste Braziliaan was in Europese competities. De volgende jaren eindigde de club in de betere middenmoot. In 1920 trok de club zich tijdens de competitie terug, maar maakte een jaar later wel opnieuw haar opwachting. De club eindigde meestal in de middenmoot. In 1927 streed de club voor het eerst echt mee voor de titel, de club eindigde op één punt van de uiteindelijke kampioen Palestra Itália, het huidige Palmeiras. De club scoorde op zestien wedstrijden maar liefst 100 goals, een record. Met 31 goals was Araken topschutter van de competitie. In de wedstrijd tegen Ypiranga kon Araken maar liefst 7 keer scoren, het werd 12-1. Een record dat Pelé pas 37 jaar later zou evenaren. Araken werd in 1930 ook de eerste speler van Santos die op een WK speelde en trad aan in de interland tegen Joegoslavië. Ook Feitiço was een belangrijke speler in deze tijd. De volgende twee seizoenen zou Santos opnieuw tweede eindigen, telkens achter Corinthians. Na nog twee seizoenen subtop gleed de club weg naar de middenmoot.

In 1935 werd Santos voor het eerst staatskampioen. Echter luidde deze titel geen succesperiode in, de volgende jaren werd de club opnieuw een grijze muis in de competitie. Van 29 november 1946 tot 2 februari 1947 maakte de club een tournee door het noorden van het land, de langste trip die een Braziliaanse voetbalclub ooit maakte. Ze konden twaalf keer winnen en speelden drie keer gelijk. Antoninho. Pas in 1948 streed de club weer mee voor de titel, maar moest deze uiteindelijk aan São Paulo laten. Twee jaar later strandde de club samen met São Paulo op één punt van kampioen Palmeiras. De volgende jaren eindigde de club weer in de middenmoot.

Kampioenenelftal van 1955.

Met de komst van trainer Lula ging het gestaag omhoog met de resultaten van de club. Met het nieuwe talent Emanuele Del Vecchio in de rangen eindigde de club in 1954 op een derde plaats. Een jaar later streed de club helemaal mee om de titel. Op de voorlaatste speeldag konden ze kampioen worden, maar rechtstreekse concurrent Corinthians ging in Santos met 2-3 winnen en stond zo op slechts één punt van de leider. Op de laatste speeldag kon de club wel winnen en won zo de eerste titel in twintig jaar, Del Vecchio was met 23 goals topschutter van de competitie. Ironisch gezien leed de club tegen Portuguesa wel de zwaarste nederlaag van het seizoen, 8-0. Het jaar erop eindigde de club gelijk met São Paulo en speelde een finale, die het met 4-2 won. Buiten Del Vecchio waren ook Tite, Manga, Zito, Jair, Pepe en Pagão belangrijke spelers voor de club.

1956 was ook het jaar dat voormalig voetballer Waldemar de Brito het toptalent Pelé ontdekte. Hij maakte op 15-jarige leeftijd zijn entree bij het eerste elftal en zou uitgroeien tot 's werelds meest legendarische speler. In 1958 maakte hij als vaste waarde deel uit van het team dat na één jaar onderbreking opnieuw de staatstitel kon veroveren. Met 58 goals verbrak hij alle topschutterrecords, een record dat nog steeds stand houdt.

Datzelfde jaar begon ook de veertienjarige Coutinho voor de club. Een jaar later eindigden Santos en Palmeiras beiden eerste en kwamen er testwedstrijden, na twee keer gelijk won Palmeiras de derde wedstrijd en won zo de titel. Van 1960 tot 1962 werd de club drie keer op rij kampioen. In 1963 won Palmeiras de titel, met veertien punten voorsprong op derde plaats Santos. In de jaren zestig was de club met spelers als Ademir en Dudu een van de enige die weerwerk konden bieden tegen het machtige Santos. De volgende twee jaar werd de titel wel weer binnen gehaald. In 1967 eindigden Santos en São Paulo samen op de eerste plaats, er volgde een play-off tussen beide clubs en Edu en Toninho Guerreiro schonken Santos de overwinning en zo de titel. De volgende twee seizoenen kon de club opnieuw de titel veroveren. In 1970 eindigde de club op de vierde plaats, het was al van in de jaren vijftig geleden dat de club buiten de top drie eindigde. In 1973 won Santos het eerste toernooi en plaatste zich zo voor de finale tegen Portuguesa. Na een 0-0 stand werden er verlengingen gespeeld en daarna werden strafschoppen genomen. Santos trof twee van de drie strafschoppen raak en Portuguesa schoot drie keer mis, hoewel beide teams nog twee keer mochten schieten en de stand nog gelijk kon komen riep de scheidsrechter Santos uit tot kampioen. Portuguesa protesteerde hier later tegen en later werd er geoordeeld dat beide teams de titel kregen.

Na nog wat subtopplaatsen liep het in 1976 volledig mis. Na de eerste fase was Santos niet eens bij de top twaalf en werd zo al vroegtijdig uitgeschakeld. De heropstanding volgde twee jaar later al toen de finale om de titel gehaald werd tegen São Paulo. Santos won de eerste wedstrijd en speelde in de tweede wedstrijd gelijk, nadat São Paulo de derde wedstrijd won werd er een verlenging gespeeld. Indien de verlenging geen winnaar aanduidde was de club met het beste resultaat in de competitie de kampioen. Het bleef 0-0 waardoor Santos vijf jaar na de vorige titel opnieuw aan de top stond. Twee jaar later stond de club opnieuw in de finale tegenover São Paulo en werd nu in beide wedstrijden gevloerd door Serginho Chulapa. In 1983 zou Serginho voor Santos komen spelen en een jaar later was hij het ook die Santos een nieuwe titel schonk in de finale tegen Corinthians. Nu was ook de nasleep van de gloriedagen voorbij, het zou nog enige tijd duren vooraleer Santos opnieuw kon schitteren. Pas in 2000 kon de club zich nog eens voor de finale plaatsen, tegen São Paulo. Na een 1-0 nederlaag werd het terug 2-2 dankzij goals van Dodô en Rincón.

In 2006 werd de club 22 jaar na de laatste titel opnieuw kampioen. Op nationaal niveau had de club in de voorgaande jaren al twee titels veroverd. Santos was helemaal terug en werd ook het jaar erop kampioen. Na een teleurstellende zevende plaats in 2008 ging het daarna weer crescendo met een tweede plaats en dan zelfs drie titels op rij, iets wat ze in de jaren zestig maar liefst twee keer presteerden. Met Neymar had de club dan ook opnieuw een godenkind in de rangen. Enkele andere spelers uit deze periode waren Ganso, Wesley, Elano, Arouca en Alan Kardec. In 2013 en 2014 speelde de club telkens de finale om de titel maar verloor deze van respectievelijk Corinthians en de kleinere club Ituano. In 2015 bereikte de club voor de zevende keer op rij de finale om de titel en won deze van Palmeiras, Ricardo Oliveira werd topschutter van de competitie. In 2016 verlengde de club de titel.

Nationaal niveau

In 1959 werd de Taça Brasil voor het eerst georganiseerd. Voor het eerst zou Brazilië een officiële landskampioen hebben en als staatskampioen van 1958 mocht Santos aantreden. Omdat de competitie van São Paulo als een van de sterktste van het land gezien werd mocht de club meteen in de halve finale aantreden, waar Grêmio gewipt werd. In de finale speelde de club tegen Bahia en verloor de heenwedstrijd met 2-3. De terugwedstrijd werd met 2-0 gewonnen maar het aantal doelpunten telde in deze tijd niet en er kwam een derde wedstrijd die door Bahia met 3-1 gewonnen werd. Twee jaar later volgde een nieuwe deelname. Gilmar, de wereldkampioen van 1958 en sterspeler van Corinthians werd nu doelman voor Santos. De club mocht opnieuw in de halve finale starten en gaf daar America een pak rammel. In de finale wachtte opnieuw Bahia. In Salvador werd het 1-1 gelijk en in de terugwedstrijd werd het 5-1 voor Santos dankzij drie goals van Pelé en twee van Coutinho. Het jaar erop mocht de club dan aantreden in de Copa Libertadores. Nadat de groepsfase gewonnen werd zette de club het Chileense Universidad Católica opzij en plaatste zich zo voor de finale tegen het Uruguayaanse Peñarol. Nadat beide clubs een wedstrijd wonnen, kwam er een derde beslissende wedstrijd die Santos won met 0-3. Door deze overwinning mocht de club ook de intercontinentale beker spelen tegen het Portugese Benfica van zwarte parel Eusébio. Thuis werd het 3-2 en in Lissabon haalde de club flink uit, na iets meer dan een uur hadden Pelé en Coutinho al de 0-4 op het bord gezet. Na de 0-5 van Pepe kon Benfica wel nog twee keer scoren. Later dat jaar trad de club opnieuw aan in de Taça Brasil en versloeg in de halve finale Sport do Recife. In de finale wachtte het sterke Botafogo. Na een nipte 4-3 overwinning won Botafogo de terugwedstrijd met 3-1 dankzij sterkhouders Qurentinha en Amarildo. De derde, beslissende wedstrijd, werd eveneens in het Maracanã in Rio gespeeld. Na 24 minuten opende Dorval de score en Pepe, Coutinho en Pelé maakten het af, een 0-5 vernedering voor Botafogo en een tweede opeenvolgende landstitel voor Santos. De spelers van Santos waren ook internationaal succesvol voor hun land. Samen met de spelers van Botafogo waren zij de grondleggers voor de WK-eindwinsten in 1962 en 1970 en in twee wedstrijden, tegen West-Duitsland en Engeland stonden zelfs acht Santos-spelers in de basis.

In de Copa Libertadores 1963 was Botafogo opnieuw de tegenstander in de halve finale en ook hier kregen de Carioca's een zware nederlaag aangesmeerd, 0-4. In de finale tegen het Argentijnse Boca Juniors zetten Coutinho en Lima al na een half uur de 3-0 op het bord. Sanfilippo kon wel nog twee keer scoren en opende ook in de terugwedstrijd de score, maar na de gelijkmaker van Coutinho bezorgde Pelé in de 82ste minuut ook hier een tweede opeenvolgende titel. In de intercontinentale beker trof de club dit jaar AC Milan, dat in San Siro met 4-2 won, waaronder twee goals van voormalig Botafogo-ster Amarildo. De terugwedstrijd werd met dezelfde cijfers door Santos gewonnen waardoor er besloten werd om twee dagen later opnieuw een wedstrijd gespeeld werd. Dalmo scoorde in de 31ste minuut via een strafschop het enige doelpunt voor Santos waardoor ook hier voor de tweede keer op rij gezegevierd werd. Hoewel dat jaar wel niet het Campeonato Paulista gewonnen werd mocht de club wel nog vieren in de Taça Brasil. Daar trof de club alweer Bahia in de finale en na de heenwedstrijd (6-0), was de titel eigenlijk al binnen. Ook de terugwedstrijd werd gewonnen.

In de Copa Libertadores 1964 werd de club in de halve finale gewipt door de latere winnaar Independiente. In de Taça moest de club dit jaar al in de kwartfinale aantreden en zette daar Atlético Mineiro opzij. Nadat ook Palmeiras in de halve finale verslagen werd trof de club Flamengo in de finale. Andermaal beslechtten Pelé en Coutinho de titel al in de heenwedstrijd, het werd 4-1, na een 0-0 in Rio werd zo opnieuw de titel gevierd. In de Copa Libertadores 1965 werd Santos groepswinnaar en trof dan in de halve finale het Peñarol van sterspeler Rocha. Thuis werd het 5-4 voor Santos, maar uit verloren ze waardoor er een derde wedstrijd kwam die Peñarol won. Ook in 1965 bereikte de club weer de finale van de Taça en trof daar Vasco da Gama. Het werd 5-1 thuis waardoor de terugwedstrijd ook nu overbodig was, Pelé zorgde daar voor de enige treffer. In 1966 wijzigde het concept van de Copa Libertadores en waren ook vicekampioenen welkom, hierop protesteerden de Braziliaanse teams waardoor Santos weg bleef van het strijdtoneel. In de Taça werd Palmeiras al voor de derde keer op rij in de halve finale verslagen, maar in de finale moest de club dit keer zijn meerdere erkennen in Cruzeiro dat de heenwedstrijd met 6-2 ging winnen. In de terugwedstrijd zorgden Pelé en Toninho Guerreiro voor een 2-0 voorsprong, maar Cruzeiro scoorde daarna nog drie keer en was zo verdiend kampioen. De Braziliaanse clubs maakten hun heroptreden in de Copa Libertadores 1967, maar Santos zag af van deelname om de prestaties in de nationale competitie niet in gevaar te brengen.

In 1967 werd met het Torneio Roberto Gomes Pedrosa een tweede competitie opgericht, die een landskampioen opleverde. In tegenstelling tot de Taça, waaraan de staatskampioenen mochten deelnemen, mochten hier enkel de sterkste teams uit de sterkste competities deelnemen. Het Torneio Rio-São Paulo werd uitgebreid met clubs uit de sterkste competities zodat het niveau een stuk hoger lag dan bij de Taça, die nog tot 1968 zou bestaan. In de tweede editie kon de club met onder andere Clodoaldo, Edu en Abel de titel veroveren en met 18 treffers was Toninho Guerreiro de topschutter van de competitie. Net als na de vorige titel zat er ook nu geen deelname in voor de Copa Libertadores omdat dit kalendergewijs niet te combineren was met de voorbereidingen voor het WK 1970. De volgende twee seizoenen werd de club telkens in de eerste fase uitgeschakeld, er kwam een einde aan de hoogdagen van de club, hoewel de club wel nog drie keer op rij de staatstitel won eind jaren zestig.

In 1971 werd de competitie afgevoerd en vervangen door een nieuwe competitie, de huidige Série A. Tot midden jaren tachtig namen hier ook de staatskampioenen aan deel samen met de sterkste teams, waardoor er vaak meer dan veertig clubs in de hoogste klasse speelden. In 1974 eindigde de club op de derde plaats echter kon de club de daaropvolgende vier seizoenen niet eens de top twintig halen. In 1979 weigerde Santos, samen met nog enkele teams uit de staat São Paulo om al in de tweede fase van de competitie aan te treden in plaats van de derde. Toen de voetbalbond hun verzoek niet inwilligden besloten ze niet deel te nemen waardoor 1979 het enige seizoen zonder Santos is in de geschiedenis van de Série A. Na één seizoen keerde de club terug en eindigde drie keer in de top tien. In 1983 bereikte de club voor het eerste de finale om de titel tegen Flamengo. In de heenwedstrijd zorgden Pita en Serginho Chulapa voor een 2-1 overwinning, maar in Rio werd het 3-0 waardoor een nieuwe landstitel verloren ging. Door het goede resultaat mocht de club wel nog eens deelnemen aan de Copa Libertadores, maar werd daar laatste in de groepsfase. Na nog een negende plaats het jaar erop zakte de club terug weg naar de middenmoot. In 1988 werd de Supercopa Libertadores ingevoerd, een competitie die tot 1997 gespeeld werd en waar de ex-winnaars van de Copa Libertadores aan deelnamen, zodat de club wel elk jaar een internationale competitie speelde. Het duurde echter tot 1996 vooraleer de club hier een keer brokken kon maken en de halve finale bereikte, waar ze verloren van Vélez Sársfield. Een jaar eerder was de club nog eens vicekampioen geworden in de competitie, waar ze de finale verloren van Botafogo. In 1998 verloor de club pas in de halve finale om de titel van Corinthians en won dat jaar ook de Copa CONMEBOL tegen Rosario Central. Een jaar eerder won de club het Torneiro Rio-São Paulo. Na enkele teleurstellende plaatsen kon Santos in 2002 opnieuw de finale om de titel bereiken, tegen Corinthians. Alberto en Renato zorgden voor een 2-0 overwinning in de heenmatch. In de terugmatch opende Robinho de score, maar daarna kwam Corinthians op 2-1 voorsprong, maar Eleano an Léo zorgde nog voor een 2-3 overwinning. Alex en Diego waren enkele andere waardevolle spelers die de titel binnen haalden sinds 1968. Het volgende seizoen trad de club opnieuw aan in de Copa Libertadores waar ze groepswinnaar werden. In de volgende rondes werden Nacional, Cruz Azul en Independiente Medellín verslagen en in de finale trof Santos het Argentijnse Boca Juniors. Santos verloor beide wedstrijden en greep naast een nieuwe titel. In de Série A deed de club het wel goed, al eindigde het met 13 punten achterstand op Cruzeiro op de tweede plaats.

In de Copa Libertadores 2004 plaatste de club zich probleemloos voor de tweede ronde, waar ze het Ecuadoraanse LDU Quito na strafschoppen uitschakelden. In de kwartfinale verloor de club echter van het Colombiaanse Once Caldas. In de Série A van dat jaar werd de club kampioen. Sinds een jaar daarvoor werd de Braziliaanse competitie gespeeld naar Europees model met een kampioen na de heen- en terugwedstrijden zonder dat er nog een eindronde gespeeld werd. In de daaropvolgende Copa Libertadores werd weer met gemak de tweede ronde gehaald, waar Universidad de Chile verslagen werd, maar in de kwartfinale verloren ze dan van landgenoten Atlético Paranaense. Na een tiende plaats werd de club vierde in 2006 en plaatste zich zo opnieuw voor de Copa Libertadores. Hier was de club de enige die alle zes de groepswedstrijden kon winnen. Ook Caracas en Club América gingen voor de bijl, maar in de halve finale werd de club gestopt door Grêmio. Dankzij een tweede plaats in de Série A mocht de club het jaar erop weer deelnemen en verloor nu in de kwartfinale van Club América. Hierna ging het weer wat bergaf met de club, maar in 2010 wonnen ze tegen Vitória wel voor het eerst de Copa do Brasil, wat ook recht gaf op deelname aan de Copa Libertadores. Deze keer bereikte de club opnieuw de finale en speelde daar eerst 0-0 gelijk tegen Peñarol, maar in de terugwedstrijd konden Neymar en Danilo zorgen voor een eerste zege in de competitie sinds 1963. Aan het einde van dat jaar mocht de club dan ook deelnemen aan het WK voor clubs. In de halve finale werd het Japanse Kashiwa Reysol nog met gemak opzij gezet, maar in de finale wachtte het sterke FC Barcelona. Neymar en consoorten konden niet op tegen de sterren van Barcelona en Lionel Messi opende na 17 minuten de score, het zou een 0-4 afslachting worden. In 2012 mocht de club als titelverdediger opnieuw deelnemen aan de Copa Libertadores en bereikte de halve finale, waar ze verloren van latere winnaar Corinthians. De volgende jaren eindigde de club steevast in de top tien in de competitie, maar kon zich niet meer plaatsen voor internationaal voetbal. In 2014 kocht de club speler Leandro Damião en betaalde daar de duurste transfersom ooit voor voor de club. In 2015 verloren ze na strafschoppen de finale van de Copa do Brasil tegen Palmeiras. In 2023 degradeerde de club op de allerlaatste speeldag voor het eerst uit de Série A.[1] Na één seizoen kon de club, als kampioen van de Série B, terugkeren bij de elite.

Erelijst

Statistieken

Topschutters
Speler Periode Goals
1. Pelé (1956-1974) 1091
2. Pepe (1954–1969) 405
3. Coutinho (1958-1968, 1970) 370
4. Toninho Guerreiro (1963-1969) 283
5. Feitiço (1927-1932, 1936) 216
6. Dorval (1957-1964, 1965-1967) 198
7. Edu (1966-1976) 183
8. Araken Patusca (1923-1929, 1935-1937) 177
9. Pagão (1955-1963) 159
10. Tite (1951-1957, 1960-1963) 151
Gespeelde wedstrijden
Speler Periode Wed.
1. Pelé (1956-1974) 1116
2. Pepe (1954–1969) 750
3. Zito (1952-1967) 727
4. Lima (1961-1971) 696
5. Dorval (1957-1964, 1965-1967) 612
6. Edu (1966-1976) 584
7. Clodoaldo (1966-1980) 510
8. Tite (1951-1957, 1960-1963) 475
9. Coutinho (1958-1968, 1970) 457
10. Léo (2000-2005, 2009-2014) 455

Bekende oud-spelers

Bekende trainers

Zie de categorie Santos Futebol Clube van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Read other articles:

Reruntuhan peninggalan Romawi di Drobeta-Turnu Severin Drobeta-Turnu Severin (bahasa Hungaria: Szörényvár) ialah ibu kota Provinsi Mehedinti, Rumania. Kota ini terletak di sisi kiri Donau, di bawah Gerbang Besi dan reruntuhan jembatan Trajanus. Pada masa kuno kota ini bernama Drobetae dan pada Abad Pertengahan bernama Turnu Severin (bahasa Rumania: Menara Utara). Pada tahun 1972 kota ini mendapat nama langkap: Drobeta-Turnu Severin. Putera daerah Ion Girgutu, Perdana Menteri Rumania pada t...

 

 

American television and radio series Perry Como was an American singer, radio and television performer whose career covered more than fifty years. He is probably best known for his television shows and specials over a period of almost thirty years.[1][2] Como came to television in 1948 when his radio show was selected by NBC for experimental television broadcasts.[3] His television programs were seen in more than a dozen countries, making Como a familiar presence outsi...

 

 

District in Al Rayyan, QatarRawdat Abal Heeran روضة أبا الحيرانDistrictIntersection of Street 1249 and Street 1260 in Rawdat Abal HeeranRawdat Abal HeeranCoordinates: 25°15′40″N 51°20′00″E / 25.261043°N 51.3333°E / 25.261043; 51.3333Country QatarMunicipalityAl RayyanZoneZone 53District no.67Area[1] • Total8.0 km2 (3.1 sq mi)Elevation[2]121 m (397 ft) Rawdat Abal Heeran (Arabic: روضة...

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (يوليو 2020) عاصفة أكتوبرOctober Gale (بالإنجليزية) ملصق فيلممعلومات عامةالصنف الفني فيلم إثارة تاريخ الصدور 2014 اللغة الأصلية الإنجليزية البلد  كندا موقع التصوير أونتاريو ...

 

 

Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: Georgy Zhukov – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR Georgy Konstantinovich ZhukovГео́ргий Константи́нович Жу́ков Menteri Pertahanan Uni SovietMasa jabatan9 Febr...

 

 

2021 Mexican legislative election ← 2018 6 June 2021 2024 → All 500 seats in the Chamber of Deputies251 seats needed for a majorityTurnout52.7%[1] Party Leader % Seats +/– Juntos Hacemos Historia (278 seats) MORENA Mario Martín Delgado 35.30 198 +7 PVEM Karen Castrejón Trujillo 5.63 43 +27 PT Alberto Anaya 3.36 37 −24 Va por México (199 seats) PAN Marko Cortés Mendoza 18.89 114 +33 PRI Alejandro Moreno Cárdenas 18.36 70 +25 PRD Ángel Ávila Romero 3.78...

هشام البسطويسي هشام البسطويسي معلومات شخصية اسم الولادة هشام محمد عثمان البسطويسي الميلاد 23 مايو 1951  القاهرة  الوفاة 17 أبريل 2021 (69 سنة) [1]  القاهرة  مواطنة جمهورية مصر (1953–1958) الجمهورية العربية المتحدة (1958–1971) مصر (1971–2021)  الزوجة ألفت صلاح الدين السهلي الأو...

 

 

العلاقات العراقية اللاتفية العراق لاتفيا   العراق   لاتفيا تعديل مصدري - تعديل   العلاقات العراقية اللاتفية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين العراق ولاتفيا.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عامة ومرجعية للدولتين: وجه المقارنة الع�...

 

 

Therapeutic method This article is about psychodrama as a therapeutic method. For the drama subgenre, see Psychological drama (subgenre). For the album by Dave, see Psychodrama (album). PsychodramaICD-9-CM94.43MeSHD011577[edit on Wikidata] Part of a series onPsychology Outline History Subfields Basic psychology Abnormal Affective neuroscience Affective science Behavioral genetics Behavioral neuroscience Behaviorism Cognitive/Cognitivism Cognitive neuroscience Social Comparative Cross-cult...

Piet de JongPiet de Jong pada tahun 1970 Perdana Menteri BelandaMasa jabatan5 April 1967 – 6 Juli 1971Penguasa monarkiJulianaWakilJohan Witteveen Joop Bakker PendahuluJelle ZijlstraPenggantiBarend Biesheuvel Informasi pribadiLahirPetrus Jozef Sietze de Jong(1915-04-03)3 April 1915Apeldoorn, BelandaMeninggal27 Juli 2016(2016-07-27) (umur 101)Den Haag, BelandaKebangsaanBelandaPartai politikChristian Democratic Appeal (dari 1980)Afiliasi politiklainnyaPartai Rakyat Katolik (1959�...

 

 

This article relies largely or entirely on a single source. Relevant discussion may be found on the talk page. Please help improve this article by introducing citations to additional sources.Find sources: John Hughes 1790–1857 – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2020) John Hughes (2 January 1790 – 13 December 1857) was an English author. Life Born 2 January 1790, he was the only child of Thomas Hughes, D.D., deputy clerk of the ...

 

 

Pandemi COVID-19 di EtiopiaPeta wilayah dengan kasus koronavirus terkonfirmasi (merah) (pada 3 Juli 2020)PenyakitCOVID-19Galur virusSARS-CoV-2LokasiEtiopiaKasus pertamaAddis AbabaTanggal kemunculan13 Maret 2020(4 tahun, 1 bulan dan 1 hari)AsalWuhan, Hubei, TiongkokKasus terkonfirmasi85.136 (pada 12 Oktober)[1]Kasus sembuh38.904 (pada 12 Oktober)Kematian1.301 (pada 12 Oktober)Tingkat kematian1.53%Situs web resmid19.et Pandemi COVID-19 terkonfirmasi mencapai Etiopia pada ...

Operator of the UK Freeview TV platform Everyone TVFormerlyDigital UKCompany typeCompany limited by guaranteeFounded13 April 2005; 19 years ago (2005-04-13)HeadquartersEveryone TV, Triptych Bankside, 185 Park Street, London SE1 9SHArea servedUnited KingdomKey peopleJonathan Thompson, Chief Executive OfficerOwnersBBC, ITV, Channel 4, Channel 5SubsidiariesFreeviewFreesatWebsiteeveryonetv.co.uk Everyone TV (formerly known as Digital UK) is a British television communications co...

 

 

San SebastianoAutoreRaffaello Sanzio Data1501-1502 circa Tecnicaolio su tavola Dimensioni43×34 cm UbicazioneAccademia Carrara, Bergamo San Sebastiano è un dipinto a olio su tavola (43×34 cm) di Raffaello Sanzio, databile al 1501-1502 e conservato nell'Accademia Carrara di Bergamo. Indice 1 Storia 2 Descrizione e stile 3 Bibliografia 4 Altri progetti 5 Collegamenti esterni Storia Il dipinto venne probabilmente realizzato come immagine sacra destinata alla devozione privata, quando...

 

 

土库曼斯坦总统土库曼斯坦国徽土库曼斯坦总统旗現任谢尔达尔·别尔德穆哈梅多夫自2022年3月19日官邸阿什哈巴德总统府(Oguzkhan Presidential Palace)機關所在地阿什哈巴德任命者直接选举任期7年,可连选连任首任萨帕尔穆拉特·尼亚佐夫设立1991年10月27日 土库曼斯坦土库曼斯坦政府与政治 国家政府 土库曼斯坦宪法 国旗 国徽 国歌 立法機關(英语:National Council of Turkmenistan) ...

此条目序言章节没有充分总结全文内容要点。 (2019年3月21日)请考虑扩充序言,清晰概述条目所有重點。请在条目的讨论页讨论此问题。 哈萨克斯坦總統哈薩克總統旗現任Қасым-Жомарт Кемелұлы Тоқаев卡瑟姆若马尔特·托卡耶夫自2019年3月20日在任任期7年首任努尔苏丹·纳扎尔巴耶夫设立1990年4月24日(哈薩克蘇維埃社會主義共和國總統) 哈萨克斯坦 哈萨克斯坦政府...

 

 

American pole vaulter (1935–1960) Bob GutowskiPersonal informationBorn25 April 1935DiedAugust 2, 1960(1960-08-02) (aged 25) Medal record Men's Athletics Representing the  United States Olympic Games 1956 Melbourne Pole vault Robert Allen Bob Gutowski (25 April 1935 – 2 August 1960) was an American athlete who competed mainly in the pole vault. He competed for the United States in the 1956 Summer Olympics held in Melbourne, Australia in the Pole Vault where he won the silver meda...

 

 

Building entry room Foyer redirects here. For the method of transitional housing, see Foyer (housing model). For other uses, see Foyer (disambiguation). Lobby of a contemporary apartment building in Washington, D.C. A lobby is a room in a building used for entry from the outside.[1] Sometimes referred to as a foyer, reception area or entrance hall,[2] it is often a large room or complex of rooms (in a theatre, opera house, concert hall, showroom, cinema, etc.) adjacent to the ...

GivenchyJenisAnak perusahaan LVMHIndustriFashionDidirikan1952PendiriHubert de GivenchyKantorpusatParis, PrancisTokohkunciSebastian Suhl[1] Riccardo Tisci, Direktur ArtistikProdukPakaian, aksesoris, parfum dan kosmetikPendapatan € 917.7 juta (2012)IndukLVMHSitus webgivenchy.com Givenchy Givenchy (pengucapan bahasa Prancis: [ʒivɑ̃ʃi]) didirikan oleh Hubert James Taffin de Givenchy pada tahun 1952 sebagai produk yang sederhana.[2] Dua tahun kemudian, mentor Balenciaga ...

 

 

Contactless smart card used in Japan You can help expand this article with text translated from the corresponding article in Japanese. (March 2024) Click [show] for important translation instructions. Machine translation, like DeepL or Google Translate, is a useful starting point for translations, but translators must revise errors as necessary and confirm that the translation is accurate, rather than simply copy-pasting machine-translated text into the English Wikipedia. Consider adding...