Ridders van Gratie en Justitie en Ridders van Gratie. De eersten moesten als vanouds acht kwartieren aantonen, maar de laatsten waren daarvan, mits zij luitenant-kolonel waren of een vergelijkbare positie bekleden, vrijgesteld.
De Orde bezat 56 commanderijen en uit de inkomsten daarvan werden pensioenen aan de commandeurs en de Ridders betaald. Er was ook geld beschikbaar voor de eigen hospitalen. Van de Ridders werd verwacht dat zij leprozen zouden verplegen, de Orde van Sint-Lazarus was daar immers voor opgericht, trouwe katholieken waren, hun huwelijkstrouw bewaarden en niet met weduwen (her)trouwden.
De Orde kwam met de Italiaanse monarchie in 1947 ten val maar de afgezette koning en de pretendenten bleven de Orde als hun huisorde verlenen. De Orde van Sint-Mauritius en Sint-Lazarus is nu een internationaal actieve Ridderlijke Orde en heeft het oude dynastieke karakter niet verloren (Stair Sainty, 2007). Er zijn over de gehele wereld commanderijen en duizenden ridders die zich voor liefdadigheid en het propageren van de rechtzinnige katholieke leer, in de zin van het Vaticaan, inzetten.
Deze Orde dient niet te worden verward met de "Militaire en Hospitaal Orde van Sint Lazarus", zie door bekende auteur Guy Stair Sainty als een pseudo orde wordt aangemerkt.
Graden van 1855
In 1855 werd de Orde wederom hervormd. Er werden nu
60 Grootkruisen
150 Grootofficieren
500 Commandeurs
2000 Officieren (sinds 1857).
en een onbestemd aantal Ridders benoemd. De adelsproef verviel.
