Viktor Lutze
Viktor Lutze (1938)
Geboren	28 december 1890 Bevergern (Hörstel, Hannover (provincie), Duitse Keizerrijk
Overleden	3 mei 1943 bij Potsdam, Brandenburg (deelstaat), nazi-Duitsland
Rustplaats	Bevergern, nabij het hotel “Saltenhof”, naast de beek de AA[1]
Land/zijde	Duitse Keizerrijk  Weimarrepubliek  nazi-Duitsland
Onderdeel	Deutsches Heer Sturmabteilung
Dienstjaren	1912 - 1919 1922 - 1943
Rang	Stabschef SA Reichsleiter
Eenheid	Infanterie-Regiment „Graf Bülow von Dennewitz“ (6. Westfälisches) Nr. 55 1 oktober 1912 - 30 september 1913[2] Infanterie-Regiment 369[2] Reserve-Infanterie-Regiment 15[2]
Bevel	SA-Gruppe Nord 14 oktober 1931 - 13 april 1932[3] SA-Stabschef 30 juni 1934 - 2 mei 1943[4]
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen	Zie decoraties
Ander werk	Parlementslid in de Rijksdag 14 september 1930 - 2 mei 1943[3]

Viktor Lutze (Bevergern (Hörstel), 28 december 1890 - bij Potsdam, 3 mei 1943) was een Duitse nationaalsocialist.

Gedurende de Eerste Wereldoorlog diende hij in het Duitse leger. Na de Eerste Wereldoorlog sloot hij zich aan bij de NSDAP van Hitler en de Sturmabteilung (SA).

In 1930 werd hij verkozen in de Rijksdag. In 1933 werd hij tot SA-Obergruppenführer bevorderd. Het was Lutze die Hitler informeerde over de vermeende activiteiten van Ernst Röhm, de SA-Stafschef, tegen het Hitler-regime. Nadat Röhm en de zijnen waren vermoord tijdens de Nacht van de Lange Messen werd Lutze door Hitler aangesteld als de nieuwe SA-Stafchef. Deze functie bekleedde hij tot zijn dood op 3 mei 1943 (auto-ongeluk). Zijn opvolger als (laatste) SA-Stafchef werd Wilhelm Schepmann.

De nazi's organiseerden, zoals zij dat gewoon waren, een zeer plechtige en groots opgezette begrafenis. De overledene werd postuum onderscheiden met de hoogste Duitse onderscheiding, de Duitse Orde.

Lutze bekleedde verschillende rangen in zowel de Deutsches Heer als Sturmabteilung. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

• NSDAP-nr.: 84 (lid geworden 21 februari^[9] 1922^[8][7], hernieuwd lid 22 maart 1926^[7])

Selectie:

• Duitse Orde (Postuum) op 8 mei 1943^[11]
• IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse^[10][12] en 2e Klasse^[10][12]
• Gouden Ereteken van de NSDAP^[10] in 1933^[13][11]
• Dienstonderscheiding van de NSDAP in goud^[10] op 30 januari 1942^[13]
• Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog^[10] in 1934^[12]
• Insigne van de SA bijeenkomst bij Brunswijk 1931^[13] in 1931^[11]
• Gewondeninsigne 1918 in zilver^[12] in 1918^[11]
• Gouden Ereteken van de Hitlerjeugd met Eikenloof op 17 mei 1939^[13][11]
• Grootkruis in de Orde van Sint-Mauritius en Sint-Lazarus in 1937^[11]

Zie de categorie Viktor Lutze van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.