De Motte van Hernen is een voormalig mottekasteel in het Nederlandse dorp Hernen, provincie Gelderland. De motte ligt ten noordwesten van het middeleeuwse kasteel Hernen.

Het mottekasteel is in de 12e eeuw gebouwd nabij het riviertje de Elst, op een uitloper van een stuifduin. Deze natuurlijke hoogte werd eerst opgehoogd door een slotgracht te graven en het uitgegraven zand en klei op het stuifduin te werpen. De heuvel die zo ontstond, werd vervolgens bebouwd met een houten toren, omringd door een houten palissade. De eveneens omgrachte voorburcht bevatte een boerderij. Na 1200 is het kasteel in steen uitgevoerd.

De stichting van het kasteel is waarschijnlijk door het geslacht Van Hernen gedaan, namens de aartsbisschop van Keulen die in dit gebied zijn gezag wilde vestigen. In 1245 werd melding gemaakt van ene Willem van Hernen, de eerste uit het geslacht van wie de naam bekend is.

Toen de heerlijkheid Hernen rond 1350 verdeeld raakte onder Gelre en Kleef heeft de Gelderse hertog de motte in 1389 verwoest. Niet ver van de motte was vóór 1369 door het geslacht Van Driel inmiddels al een nieuw kasteel gebouwd, het huidige kasteel Hernen.

De motte is in 2008-2009 herontdekt na het bestuderen van RAF-luchtfoto’s uit de Tweede Wereldoorlog. Op die foto’s zagen onderzoekers in de nabijheid van boerderij de Templet een cirkelvormige structuur die kon wijzen op een motte. Na grondradaronderzoek en grondboringen kon worden vastgesteld dat er sprake was van een motte uit waarschijnlijk de 12e eeuw.^[1]

De heuvel had een doorsnede van 35 meter. De gracht was 12 meter breed.