De menselijke voortplantingssystemen zijn respectievelijk het geheel van de vrouwelijke, en dat van de mannelijke geslachtsorganen bij de mens. Het mannelijke en het vrouwelijke voortplantingssysteem zorgen samen voor de menselijke voortplanting.
De belangrijkste organen van het menselijke voortplantingssysteem zijn de externe genitalia (penis en vulva) en diverse interne organen, waaronder de testikels, die zaadcellen produceren. Er zijn veel verschillende voorkomende ziektes, behorende bij de voortplantingsorganen, met name seksueel overdraagbare aandoeningen. daarnaast zijn er aangeboren afwijkingen, zoals een blijvende cloaca waarbij het rectum, de vagina en de urinewegen samenkomen en samensmelten, waardoor er een enkel gemeenschappelijk kanaal ontstaat.
In het geval van een succesvolle bevruchting en het vervolgens innestelen van het ei (Blastocyste), begint de groei van het embryo en de latere foetus in de baarmoeder. Dit duurt ongeveer 9 maanden of 42 weken. Deze tijd wordt de zwangerschap genoemd. De zwangerschap eindigt met de bevalling.
Seksuele dimorfie
De mens kent een grote seksuele verscheidenheid tussen de twee seksen. Naast de verschillen tussen de voortplantingsorganen, zijn er verschillen in de vorm van seksuele differentiatie of seksuele dimorfie. Voorbeelden zijn de verschillen in secundaire geslachtskenmerken, en in seksueel en ouderlijk gedrag.
Mannelijk voortplantingssysteem
Het mannelijk voortplantingssysteem bestaat uit een serie van organen die zich binnen en buiten het lichaam bevinden, en rondom de pelvis, en die een bijdrage leveren aan het voortplantingsproces. De primaire directe functie van dit systeem is om de mannelijke gameten of spermatozoa aan te maken voor de bevruchting van het vrouwelijke ovum.
Belangrijke secundaire seksuele karakteristieken behelzen: grotere, gespierdere bouw, verlaagde stem, gezichts- en lichaamsbeharing, brede schouders, en de ontwikkeling van de adamsappel. Een belangrijk seksueel mannelijk hormoon is androgeen, in het bijzonder testosteron.
Homologe organen in het menselijk voortplantingssysteem
Lijst van homologe organen
Dit is een lijst van homologe organen in het menselijk lichaam, met name van de geslachtsorganen, die zich in een menselijk embryo onder invloed van o.a. het hormoontestosteron vanuit een dezelfde groep cellen (blastocyste) ontwikkelen tot verschillende mannelijke en vrouwelijke organen.
m. gang van Müller, het bovenste deel blijft bestaan als de hydatide van Morgagni; het onderste deel, aangegeven met een stippellijn naar de prostaat, is het soms aanwezige cornu en buis van de uterus masculinus.
t. Teelbal op de plaats waar deze oorspronkelijk wordt gevormd; t’, samen met de gestippelde lijn erboven geeft dit de richting aan waarin de teelbal en de bijbal afdalen in het scrotum.
W. Verspreide resten van de gangen van Wolff bij het paroöforon van Waldeyer; dG. Resten van de linker gang van Wolff, deze gaan naar de gang van Gartner, aangegeven met stippellijnen; aan de rechterkant aangegeven met w.
