Al op jonge leeftijd werd Hænning beroemd. Op haar achtste zong ze al samen met haar vader op de Deense televisie, maar ze werd ook bekend in Duitsland. In 1958 verhuisde ze naar Zweden, waar ze eveneens doorbrak.
In 1963 won Hænning het Schlagerfestival met het liedje Ich will nen Cowboy als Mann waarmee ze een nummer 1-hit scoorde in Duitsland. Samen met Rex Gildo zong ze ook verscheidene hits waaronder Vom Stadtpark die Laternen, waarmee ze een nieuwe nummer 1-hit scoorde.
Songfestival
Gitte (links) met haar vader Otto (rechts) tijdens een optreden voor de Deense televisie in 1957
Enkele malen heeft Hænning geprobeerd naar het Eurovisiesongfestival te gaan. In 1962 deed ze mee aan de Dansk Melodi Grand Prix, de Deense nationale voorronde, met het lied Jeg snakker med mig selv. Ze was topfavoriet, maar werd nog voor het evenement gediskwalificeerd door een incident met de componist van het nummer. Deze had de melodie van het lied gefloten in de kantine van de Deense omroep DR, terwijl het verboden was om een inzending voorafgaand aan de show in de openbaarheid te brengen. De regels werden bijzonder strikt toegepast en Hænning moest thuisblijven.
In 1973 schreef Hænning zich in voor de Duitse voorronde voor het Eurovisiesongfestival en wist deze te winnen. Met het lied Junger Tag mocht ze West-Duitsland vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival 1973 in Luxemburg, waar ze op de achtste plaats eindigde. In 1978 wilde ze Luxemburg vertegenwoordigen met het lied Rien qu'une femme, maar ze verloor tijdens de voorronde van de Spaanse popgroep Baccara.
Hænning bleef muziek maken. In de jaren 1980 coverde ze verscheidene Engelse hits. In de jaren 1990 zong ze veel jazz en musical. Sinds 2003 zingt Hænning zeer succesvol tezamen met Wencke Myhre en Siw Malmkvist in het tournee-programma "Gitte, Wenche, Siw - Die Show".
Discografie
Gitte Hænning en Enrico Neckheim bij het Grand Gala du Disque 1960 in het Concertgebouw
