Op 7 februari 1899 werd Friedrich Karl Dermietzel geboren in Lunow-Stolzenhagen wat toen in de provincie Brandenburg lag. Hij was de zoon van de boerderij eigenaar Friedrich Wilhelm Dermietzel (geboren 14 mei 1873) en zijn vrouw Wilhelmine Auguste Maria (geboortenaam Matthes), (geboren 21 april 1874). Na zijn schoolgang ging hij naar de gymnasium die vernoemd was naar Wilhelm I van Duitsland in Eberswalde.
Eerste Wereldoorlog
Na zijn eindexamen, meldde Dermietzel zich als Fahnenjunker (aspirant-officier) aan in het Pionier-Bataillon „Fürst Radziwill“ (Ostpreußisches) Nr. 1 wat onderdeel van het Pruisische leger was. In 1915 nam hij een deel aan een aspirantofficier leergang. Dermietzel diende nog in verschillende andere genie onderdelen. Hij vocht aan het Westfront en raakte zwaargewond; hersenschudding, verlammingsverschijnselen en een bovenarmbreuk na een val van 9 meter.[4] Dermietzel verbleef in verschillende militair hospitalen, en na zijn genezing werd hij bij het Pionier-Ersatzbataillon 1 (vrije vertaling: reserve genie bataljon) geplaatst. Bij dit onderdeel diende Dermietzel tot het einde van de oorlog. Op 22 september 1919 werd hij ontslagen uit de militaire dienst.[2]
Op 1 mei 1932 werd hij lid van de NSDAP, een maand later werd Dermietzel ook lid van de SS. Hij werd als SS-Anwärter (SS kandidaat) ingeschaald. In augustus 1933 volgde zijn bevordering tot SS-Sturmführer (tweede luitenant). Hij werd door de latere staatssecretaris en SS-Obergruppenführer dr. Leonardo Conti gevorderd[12] met de waarneming van de functie belast van Sturmbannarzt bij de Motorsturm z.b.V. van de SS-Gruppe Ost (vrije vertaling: SS-Groep Oost).
Op 6 oktober 1932 trouwde Dermietzel met Alice von Holmblad[1] (geboren 2 januari 1904), zij was een dochter van het lid van de Raad van State Franz-Julius von Holmblad.[5] Het echtpaar kreeg drie kinderen; een dochter en twee zonen.[1]
Er volgde nog verschillende functies als arts in de SS. Op 1 mei 1935 volgde zijn benoeming tot afdelingshoofd IV b (gezondheidsdienst) in het SS-Hauptamt. Hierop volgend werd hij benoemd tot commandant van de medische afdeling van de SS-Verfügungstruppe[5][1][3] in Berlijn, waarbij hij ook verantwoordelijk was voor de SS-bewakers van de concentratiekampen. Op 30 augustus 1935 rapporteerde hij aan het SS-Hauptamt: dat hij "als hoofdarts van de oor-, neus- en keelkliniek in het Westend-Ziekenhuis, Berlijn-Charlottenburg, en als ziektekostenverzekeringsarts [...] gedwongen was Joden te behandelen en met Joodse artsen contact te hebben."[2]
Van februari 1937 was Oskar Hock zijn plaatsvervanger. Hock klaagde over Dermietzel in een brief aan Heinrich Himmler. Dermietzel reageerde met een brief aan het hoofd van het SS-Personalkanzlei en werd tijdens het verdere verloop door Grawitz verdedigd. Dit werd gevolgd door de herhaaldelijke overplaatsingen van Hock, zijn latere ontslag uit de SS en zijn herstel in de SS. Op 1 februari 1937 droeg Dermietzel de leiding over de medische afdeling van de SS-Verfügungstruppe weer over aan Karl Genzken.
Tweede Wereldoorlog
Dermietzel trots op zijn benoeming tot plaatsvervanger van de Reichsarzt SS Grawitz[13], kwam het herhaaldelijk tot geschillen tussenbeide einde 1938. Hij verbrak eind 1940 zijn vriendschap met Grawitz, en werd naar het front gestuurd en was zo “uitgerangeerd”.[14] Aan de andere kant was het zijn wens, die hij al jaren had geuit, om overgeplaatst te worden naar een front-eenheid. In de jaren dertig sloeg hij verschillende aanbiedingen van de Wehrmacht af, daarbij verwijzend naar de bureaucratie en het organisatorische werk waar hij een hekel aan had.
In zijn rol als hoofd van het SS-Sanitätsamt (vrije vertaling: SS-gezondheidsdienst) was Dermietzel van 1939 lid van de Freundeskreis Reichsführer SS.[6][3]
Dermietzel was bestuurslid van de Lebensborn e. v[6], die van midden 1938 alle Lebensborn-artsen overplaatste naar de Sanitätsabteilung (medische afdeling) waarvan hij hoofd was.
Na de oorlog
Na de oorlog werd hij niet vervolgd voor zijn strafbare feiten. In 1950 praktiseerde hij als oor-, neus- en keelarts, eerst in Gailenkirchen, daarna van 1956 tot 1975 in Keulen. Dermietzel overleed aan de gevolgen van een Cerebrovasculair accident (CVA).
Carrière
Dermietzel bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
(de) Klee, Ernst (2021). Das Personen Lexikon zum Dritten Reich. Nikol Verlagsgesellschaft mbH & Co. KG, Hamburg, p. 105. ISBN 9783868203110.
(fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen-SS Volume 2, SS BRIG FHR DERMIETZEL (Geen paginavermelding). ISBN 9781326548674.
(de) Schulz, Andreas, Günter Wegmann (2003). Die Generale der Waffen-SS und der Polizei Band 1 A-G. Biblio Verlag, Bissendorf, 220, 221, 222, 223. ISBN 3764823739.
(de) Preradovisch von, Nikolaus (1985). Die Generale der Waffen-SS. Kurt Vowinckel-Verlag, Berg am See, 130, 131. ISBN 9783921655412.
(de) SS Officers List; SS-Standartenführer to SS-Oberstgruppenführer. Schiffer Publishing Ltd, Verenigde Staten (2000), p. 20. ISBN 0764310615.
(de) SS-Personalhauptamt (1. Juli 1944). Dienstaltersliste der Waffen-SS (SS-Obergruppenführer bis SS-Hauptsturmführer) (PDF). Reichsdruckerei, Duitsland, p. 11.
.jpg)
