Lilov was hoofd van de DKMS hogeschool en secretaris van het Centraal Comité van de DKMS. Van 1966 tot 1969 studeerde hij in Moskou. Na zijn terugkeer in Bulgarije (1969) was hij plaatsvervangend hoofd van het departement Agitatie en Propaganda van het Centraal Comité van de BKP en van 1970 tot 1972 was hij hoofd van het departement Kunst en Cultuur van het Centraal Comité van de BKP. Van april1971 tot juli1972 was hij kandidaat-lid van het Centraal Comité en daarna tot maart1986 lid van het Centraal Comité en het Politbureau. Van juli1972 tot september1983 was Lilov tevens secretaris van het Centraal Comité. Van 1976 tot 1984 was hij lid van de Staatsraad. Tijdens het 13de Partijcongres van de BKP in maart1986 werd hij niet herkozen als lid van het Centraal Comité.
Sinds de jaren 80 behoorde Lilov tot de hervormingsgezinde vleugel van de BKP. Na de val van de communistenleider en staatshoofd Todor Zjivkov in november1989 behoorde hij tot de groep communisten die radicale hervormingen wensten. Toen in april1990 de BKP afstand deed van het marxisme-leninisme en de naam Bulgaarse Socialistische Partij aannam werd Lilov tot voorzitter van de nieuwe BSP gekozen. De BSP won de verkiezingen van juni1990 en vormde een regering onder Andrej Loekanov. Deze regering moest echter in november1990 aftreden omdat de vakbonden dreigden met stakingen. In 1991 werd Lilov als voorzitter van de BSP vervangen door Zjan Videnov.
Alexander Lilov bleef een belangrijke rol spelen binnen de BSP als partijideoloog.
Bron
Who's Who in the Socialist Countries of Europe (1989), hoofdredacteur Juliusz Stroynowski.