Baptismatis sacramentum ostium est ad altera sacramenta, cum porta est Ecclesiae, et configurat hominem ad Christum ut aptum sit ad gratiam sanctificandam recipiendam. Sacramenti confirmationis implet donum baptismatis, cum tradit plenitudinem doni Spiritus Sancti. Sacramentum Eucharistiae fortitudinem dat credenti, cum ipsa Christi passio denuo praesentatur, et Christus, praesens in sacra hostia, a credentibus sumitur.
Pro dolentibus membris corporis Christi, sacramentum poenitentiae remissionem omnium peccatorum praebet, cum unctio infirmorum sanitatem corporis aegrotantibus petit, cum dat gratiam ad sustinendum dolores et bonam mortem quaerendam.
Altera sacramenta non tantum pro sumentibus sed pro universa Christi ecclesia sunt ordinata. Sacramentum ordinis conformat virum ad imaginem Christi in sacerdotium, et dat gratiam ministerii diaconalis vel episcopalis. Sacramentum matrimonii mulierem et virum usque ad consummationem vitae iungit, ut in fide et amore uniantur, et mundo donum eorum amoris dent, praesertim in generandos proles et eos educandos.
In Ecclesia Orthodoxa
In Ecclesia Orthodoxa numerus sacramentorum (quae mysteria appellant) non bene definitus est, sed etiam septem sacramenta Catholicorum agnoscunt.
In Ecclesiis Lutheranis (vel Confessionis Augustanae)
Vere igitur sunt sacramenta baptismus, coena Domini, absolutio quae est sacramentum poenitentiae... Si autem ordo de ministerio verbi intelligatur, non gravatim vocaverimus ordinem sacramentum. Nam ministerium verbi habet mandatum Dei et habet magnificas promissiones.
Confirmationem et nuptias celebrant sed sacramenta non appellant.
In Ecclesiis Reformatis
Ecclesiae Reformatae solum baptismum et coenam Domini sacramenta dicunt, sed secundum eas mere symbola sunt.
In Ecclesiis Anglicanis
Ecclesiis Anglicanis saltem baptismus et eucharistia sacramenta sunt, sed numerosi sunt Anglicani qui etiam confirmationem, sanationem, confessionem, unctionem infirmorum, ordinem et matrimonium sacramenta appellant.
Sacramenta a Christo instituta non tantum sunt notae professionis Christianorum, sed certa quaedam potius testimonia et efficacia signa gratiae atque bonae in nos voluntatis Dei, per quae invisibiliter ipse in nobis operatur, nostramque fidem in se, non solum excitat verum etiam confirmat.
Quinque illa vulgo nominata Sacramenta, scilicet, Confirmatio, Poenitentia, Ordo, Matrimonium, et Extrema Unctio, pro Sacramentis Evangelicis habenda non sunt, ut quae partim a prava Apostolorum imitatione profluxerunt, partim vitae status sunt in Scripturis quidem probati, sed Sacramentorum eandem cum Baptismo et Coena Domini rationem non habentes, ut quae signum aliquod visibile seu ceremoniam a Deo institutam non habeant.
Sacramenta non in hoc instituta sunt a Christo ut spectarentur aut circumferrentur sed ut rite illis uteremur. Et in his duntaxat qui digne percipiunt, salutarem habent effectum: qui vero indigne percipiunt, damnationem, ut inquit Paulus, sibi ipsis acquirunt.[1]
