Aristoteles anno 384 a.C.n.[1]Stagiris in Chalcidice natus (atque inde Stagirites nonnumquam agnominatus), filius fuit Nicomachi. E fontibus satis tardis constat Nicomachum medicum meruisse apud Amyntam IIIMacedonum regem,[2] sed mortuum filio etiam parvo: quem deinde tutorem habuisse Proxenum Atarneum.[3] Aristoteles annum agens undevicesimum Athenas ad Academiam venit ut discipulus Platonis foret ibique annos fere viginti manebat. His annis iam Philippum Macedonem (Amyntae filium) cognovisse constat, apud quem legationem pro Atheniensibus conduxerit.[4] Platone nuper mortuo, eodem fere tempore quo Speusippus Academiam dirigere coeperit, Aristoteles abiit una cum amico Xenocrate (Speusippi successore futuro). Ambo iuxta Hermiam Atarneum tyrannum, olim contubernalem, Assum migraverunt in Troade philosophiamque docuere incipiebant.[5] Ibi Aristoteles Pythiam, filiam adoptivam Hermiae, uxorem duxit. Anno fere 344 insulam Lesbum petivit.[6]
Anno 343/342, suadente Philippo rege, Aristoteles ad Macedoniam reditus est, Alexandro, Philippi filio, magister studiorum.[7] Scholam igitur in urbe MiezaEmathiae constituit ubi tam Alexandrum quam alios iuvenes nobiles instruxit, inter quos enumerantur Cassander[8] et Marsyas Pellaeus, qui postea librum de Alexandri educatione scripsit.[9] Philippus patronus et post eum Alexander discipulus liberalissime inquisitiones Aristotelis collaboratorumque favebant de rebus geographicis, historicis et naturalibus.[10]
Anno 335, Philippo nuper interfecto, Alexandro rege, Aristoteles Athenas rediit. Ibi amicus Xenocrates Academiam regebat. Aristoteles Lyceum hortum ad templum Apollinis Lycei iacentem in scholam convertit. Discipulos multos eruditosque circum se congessit. Docere solebat dum per hortum circumambulat. Schola igitur philosophica quam hoc tempore condidit aut "Lyceum" appellatur a nomine horti aut "Peripatos" propter ambulationes (Graece περίπατος "circumambulatio"). Ibi docuit scholamque direxit usque ad annum 323, quo anno ad Chalcidem fugit, ne a Macedonum hostibus necaretur. Ibi anno 322 mortuus est.
Ex uxore Pythia, Hermiae filia, filiam Pythiam genuit, sed e concubina Herpyllide filium Nicomachum. Rector scholae peripateticae secundus, Aristoteli successor, fuit amicus et discipulus Theophrastus.
↑Hi anni—primum dimidium anni Olympiaci 384/3, et anno 322 paulo ante mortemDemosthenis—ab Augusto Boeckh demonstrati sunt (Kleine Schriften VI 195); vide etiam Felix Jacoby (FGrHist 244 F 38); et Ingemar Düring, Aristotle in the Ancient Biographical Tradition (Göteborg, 1957), p. 253.
Shute, Richard. On the History of the Process by which the Aristotelian Writings Arrived at their Present Form. Oxonii: Clarendon Press, 1888 Textus apud archive.org