| პროვინცია |
|---|
ოლგინის პროვინცია
Provincia de Holguín |
![]() |
| ქვეყანა |
 კუბა |
|---|
| ადმ. ცენტრი |
ოლგინი |
|---|
| შიდა დაყოფა |
ანტილია, ბაგუანოსი, ბანესი, კაკოკუმი, კალიქსტო-გარსია, კუეტო, ფრანკ-პაისი, ხიბარა, ოლგინი, მაიარი, მოა, რაფაელ-ფრეიერე, საგუა-დე-ტანამო და ურბანო-ნორისი |
|---|
| კოორდინატები |
20°38′19″ ჩ. გ. 74°54′46″ დ. გ. / 20.63861° ჩ. გ. 74.91278° დ. გ. / 20.63861; -74.91278 |
|---|
| ფართობი |
9 292,83 კმ² |
|---|
| მოსახლეობა |
1 029 083 კაცი (2004) |
|---|
| სიმჭიდროვე |
110,7 კაცი/კმ² |
|---|
| სასაათო სარტყელი |
UTC-5 |
|---|
| სატელეფონო კოდი |
+53-024 |
|---|
| ოფიციალური საიტი |
http://www.holguin.cu/ |
|---|
 |
|
ოლგინის პროვინცია — კუბის ერთ-ერთი პროვინცია, მესამე ყველაზე ხალხმრავალი ლა-ჰაბანისა და სანტიაგო-დე-კუბის პროვინციების შემდეგ. მდებარეობს კუნძულის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში. მთავარი ქალაქებია ოლგინი (დედაქალაქი), ბანესი, ანტილია, მაიარი და მოა.
პროვნციის მოსახლეობა ოდნავ აღემატება მილიონს. ტერიტორიის ფართობი 9 300 კმ²-ია, რომლის 25% ტყითაა დაფარული.
ისტორია
1492 წლის 27 ოქტომბერს, ქრისტეფორე კოლუმბი დღევანდელი ოლგინის პროვინციის ნაპირებს მოადგა. როგორც ის აღწერდა, „ეს იყო ყველაზე ლამაზი ქვეყანა, რაც კი ადამიანის თვალებს შეეძლო ოდესმე ეხილა“.
პროვინცია შეიქმნა 1978 წელს, როდესაც ის გამოეყო ორიენტეს პროვინციას.
ეკონომიკა
ისევე როგორც მთლიანად კუბის, ოლგინის ეკონომიკაც შაქრის ლერწამს ეფუძნება, მიუხედავად იმისა, რომ მარცვლეული და ყავა, ისევე როგორც სამთო-მოპოვებითი საქმიანობა ასევე დიდ როლს თამაშობს შემოსავლებში.
მხოლოდ ბოლო ხანებში იწყო განვითარება ტურიზმმა, რაც ძირითადად სანაპირო კურორტებშია კონცენტრირებული.
მუნიციპალიტეტები
ოლგინის პროვინცია 14 მუნიციპალიტეტისგან შედგება:
- წყარო: მოსახლეობის 2004 წლის აღწერა.[1] Area from 1976 municipal re-distribution.[2]
იხილეთ აგრეთვე
რესურსები ინტერნეტში
სქოლიო
