A mecánica^[1] é a ciencia que estuda a posición que teñen os corpos, incluíndo as súas variacións, causas, aplicacións, a maneira como se produce o movemento, as súas propiedades etc.^[2]

É unha parte fundamental da Física, e subdivídese en varias ramas segundo o criterio utilizado.

A palabra mecánica deriva do grego μηχανική (mēkhanikē), que significa "relativo a un enxeño". Este termo compónse de μηχανή (mēkhanē), que se traduce como "dispositivo" ou "ferramenta", e é unha variante dórica da palabra ática μηχανή. Deriva da raíz protoindoeuropea *magh-, que significa "poder" ou "ter poder", da que derivan outras palabras relacionadas, como máquina, mecano, mecanismo, mecanografía, mecatrónica ou maquillaxe.^[3]

O adxectivo mēkhanikos, indicando algo "relacionado con máquinas", entrou no latín como mechanicus.^[4]

Ao longo dos séculos, mecánico tamén adquiriu o significado de "operario que se ocupa da fabricación ou reparación de maquinaria", sendo o seu uso máis común desde finais do século XIX co auxe do automóbil.^[5]

• Cinemática: Parte da mecánica que estuda o movemento independentemente das causas que o producen. Inclúe conceptos como velocidade, aceleración e traxectorias.^[6]
• Dinámica: Parte da mecánica que estuda o movemento dos corpos en relación coas forzas que o producen.^[7]

• Mecánica clásica ou Mecánica newtoniana: Baseada nas leis do movemento de Isaac Newton, aplica a obxectos que se moven a velocidades moito menores que a velocidade da luz e a escalas maiores que as atómicas.^[8][9]
• Mecánica cuántica: Estuda o comportamento de partículas a escalas atómicas e subatómicas, onde as leis da mecánica clásica non se aplican.^[10]
• Mecánica cuántica relativista: Desenvolvida por Albert Einstein, aborda obxectos que se moven a velocidades próximas á velocidade da luz e en campos gravitacionais intensos.^[11]

• Mecánica do sólido ríxido: Estuda o movemento de corpos ríxidos que non se deforman.^[12]
• Mecánica de medios continuos: Inclúe a análise de materiais que poden deformarse.^[13]
• Mecánica de fluídos: Estuda o comportamento dos fluídos (inclúe líquidos e gases).
• Mecánica dos sólidos deformabeis: Inclúe a elasticidade (deformacións reversibeis) e a plasticidade (deformacións permanentes).
• Mecánica celeste: Rama da mecánica e a astronomía que estuda o movemento dos astros e obxectos astronómicos.

• Mecánica estatística: Aplica métodos estatísticos para estudar sistemas compostos por un gran número de partículas.
• Mecánica lagranxiana: Baseada no principio de mínima acción, usa coordenadas xeneralizadas para describir o movemento.
• Mecánica hamiltoniana: Reformulación da mecánica clásica que utiliza funcións de enerxía (Hamiltonianas) para describir a evolución dos sistemas físicos.

Tendo en conta que moitas destas subdivisións poden solaparse entre si.

----

Este artigo sobre física é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.