Esta páxina ou sección está a editarse nestes intres. Para evitar posibles conflitos de edición, non edites esta páxina ou sección mentres vexas esta mensaxe. Revisa o historial de edicións para saber quen traballa nela. O usuario MAGHOI (conversa·contribucións) realizou a última edición na páxina hai 4 segundos. O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes dende a última edición do usuario que o puxo; pasado ese tempo debe retirarse.
Ademais converteuse nunha das dúas capitais dos galaicos que, neste caso, deron nome aos Callaïci Lucenses. O convento, segundo Plinio o Vello, tiña 16 pobos e 166 000 habitantes libres.
Historia
Segundo Pomponio Mela foi a principal das cidades dos capori (caporos) inda que isto non se corresponde con outras fontes.[3]
Outras hipóteses suxiren que a fundación foi por decisión do emperador, fundamentada na existencia dun santuario dunha divindade indíxena.[4] Como mínimo serviu como sistema de promoción da figura do emperador, xa que posteriormente a cidade adquiriu especial sona polo seu culto ao emperador Augusto.[4]
Outra teoría sobre a etimoloxía do topónimo fala sobre que os romanos formaron un "Lucus" (do latín: claro na fraga ou bosque sagrado), sendo o sitio un lugar sagrado de reunión para as poboacións derredor.[Cómpre referencia]
Porén, a teoría que máis forza está a gañar nos últimos anos é a do campamento militar. E, en calquera caso, a elección da localización da nova capital conventual cumpría perfectamente as súas necesidades ao ser accesible para tódolos pobos que pertencían ao conventus, estar ben comunicada, contar con augas termais e contar cun río navegable ata o Sil.[6] A súa posición estratéxica permitiu ao Imperio Romano consolidar a conquista no noroeste peninsular.[4][7]
Cidade augusta
V.C.A.M. CAESARI PAVLLVS FABIVS MAXVMVS LEGAT CAESARIS
A partir do ano 15 a. C.,[7][2] o previo campamento militar, foi evolucionando para converterse en cidade augusta, sendo o seu fundador Paulo Fabio Máximo, legado do emperador Octavio Augusto,[7] que participaba na organización territorial do noroeste da Península Ibérica, fundou nas coordenadas tolemaicas de 7° 25′ - 44° 25′ a cidade de Lucus Augusti.[9]
Deste xeito consagrábase o pacto sagrado, Sacramentum, entre Augusto e os habitantes da Gallaecia polos que estes manteríanse leais e en paz constante, habitando as cidades e campamentos romanos. Para selar este pacto sagrado, un dos catro que Augusto estableceu cos pobos do limes do Imperio, Augusto mandaría acuñar entre o 12 a. C. e o 14 d. C. unha serie de moedas conmemorativas.[10] Para poboala, Paulo Fabio Máximo, licenciou aos soldados de maior idade dándolles terras para cultivar e substituíndoos por soldados galaicos.
Consérvanse hoxe tres monólitos fundacionais da cidade, crese que falta un por atopar xa que, segundo o rito fundacional, debería haber catro.
Como capital do Convento Lucense tivo un papel destacado na organización administrativa do noroeste peninsular.[4]
A planificación inicial da cidade establecía a súa superficie total en 64 ha, pero só se chegou a edificar unha superficie de 46 ha.[4] Posibles razóns para este crecemento máis limitado puideron ser o seu carácter marcado de centro agropecuario, comercial e administrativo, feito que limitaba a densidade residencial a un grupo reducido integrado polas clases dirixentes, os funcionarios e os oficios artesanais.[4]
Pensouse durante algún tempo que un anfiteatro romano podería estar baixo o barrio do Carme, pero esta teoría foi desmentida polos arqueólogos no 2021.[11]
A partir do século III a cidade experimentou unha importante transformación coa construción da súa muralla, entre o 265 e o 310, estendeuse o recinto urbano polo norte e o oeste e delimitou a zona interior cunha extensión próxima as 35 ha, e a cidade exterior, que superaba as 20 ha.[4]
A Domus de Mitreo é un xacemento que conserva os restos dunha casa romana dos séculos II e III. A súa extensión foi máis aló da muralla. Consérvanse os restos das distintas estancias e algunhas pinturas, pero tamén un espazo para o culto ao deus Mitra cun altar votivo dedicado a un centurión da Legio VII Gemina a cargo do departamento fiscal de Lucus Augusti.