Julio Le Riverend Brusone, nado na Coruña o 22 de decembro de 1912 e finado na Habana o 12 de maio de 1998, foi un político e historiador cubano especializado na historia económica de Cuba.
Traxectoria
Súa nai era a francesa María Magdalena Clara Brusone e seu pai, Luis Le Riverend Marrero, era o cónsul de Cuba na Coruña,[1] cidade na que naceu Julio e na que viviu 3 anos antes de que a súa familia marchara a Cuba.[2] Alí estudou ata obter un doutoramento en Dereito e en Ciencias Políticas, Económicas e Sociais na Universidade da Habana. Non obstante, a ditadura de Gerardo Machado obrigouno a exiliarse a Francia en 1932 e 1933, onde foi secretario xeral da Unión Latinoamericana de Estudantes. Despois, dende 1943 ata 1947, exerceu en México onde obtivo a licenciatura de catedrático de Historia no Instituto Nacional de Antropoloxía e Historia e do Colexio de México, antes de volver a ensinar no seu país. Entre 1973 e 1976, entrou brevemente na política pasando a ser viceministro de Educación e embaixador de Cuba na UNESCO. Despois converteuse en director da Biblioteca Nacional da Habana.[3][4]
Recibiu a orde da República española en 1960, entregada polo goberno da Segunda República no exilio.
Obra
Lista non exhaustiva de obras escritas por Julio le Riverend:[5]
- Sintesis histórica de la Cubanidad en el siglo 18, Molina y Compañía, 1940
- Los orígenes de la economía cubana: 1510-1600, Colexio de México, 1945
- Crónicas de la conquista del Perú, Ed. Nueva España, 1946
- La Habana: biografía de una provincia, El Siglo XX, 1960
- Historia económica de Cuba, La Habana, ed. Nacional de Cuba, 1965)
- Breve historia de Cuba (1981)
Notas
Véxase tamén
Ligazóns externas
