A Illa Adelaida, denominada illa Belgrano de xeito oficial pola Arxentina. É unha illa da Antártida, de considerable tamaño, uns 135 km de longo por 32 km de ancho, 4.463 km², e situada no Océano Glacial Antártico, ao oeste da Península Antártica e moi próxima a ela, especificamente fronte á Península Arrowsmith, case inmediatamente ao sur do círculo polar antártico e ao norte da Baía Margarita.
Alcanza unha altitude máxima de 2.317 m, e ten unha liña de costa de 369 km. Está case completamente cuberta de xeo permanente.
A República Arxentina inclúe a esta illa no Departamento Antártida Arxentina dentro da provincia de Terra do Fogo, Antártida e Illas do Atlántico Sur, para Chile forma parte do Territorio Chileno Antártico e para o Reino Unido do Territorio Antártico Británico, pero estas reclamacións están suspendidas en virtude do Tratado Antártico.
Foi descuberta en 1832 por unha expedición británica ao mando de John Biscoe, e bautizada por el en honra á raíña Adelaide do Reino Unido.[1] O primeiro recoñecemento da illa efectuouno a expedición antártica francesa de 1908-1910 ao mando de Jean-Baptiste Charcot.
Nas costas desta illa sitúanse actualmente as bases Rothera do Reino Unido, e as bases chilenas Guesalaga e Carvajal.
Notas
- ↑ Extract from the 'Tasmanian' of Hobart, dated 11th October 1833. "Interesting to the World at Large". The Sydney Monitor, 2 de novembro de 1833. Consultado o 26 de marzo de 2015.
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
