Grande Otelo, pseudónimo de Sebastião Bernardes de Souza Prata, nado o 18 de outubro de 1915 e finado o 26 denovembro de 1993, foi un actor, comediante, cantante, produtor e compositor brasileiro. Artista dos casinos de Río de Xaneiro e do chamado teatro de revista, participou en varios filmes brasileiros de éxito, entre eles as famosas chanchadas dos anos 40 e 50, nas que protagonizou en colaboración co cómico Oscarito, e a versión cinematográfica de Macunaíma, realizado en 1969. Adoita ser citado como un dos actores máis importantes da historia brasileira. [1][2]
Traxectoria
A súa vida tivo varias traxedias. O seu pai morreu acoitelado e a súa nai era alcohólica. Cando xa era un actor consolidado, a súa muller suicidouse pouco despois de envelenar ao seu fillo de seis anos, que era fillastro do actor[3].
Grande Otelo vivía en Uberlândia cando coñeceu a unha compañía de teatro mambembe e fuxiu con eles, co consentimento da directora do grupo, Abigail Parecis, que o levou a São Paulo. Volveu fuxir e acabou no Xulgado de Menores, até que foi adoptado pola familia do político Antonio de Queiroz. Otelo estudou despois no Liceu Coração de Jesus[4].
Foi en 1932 cando entrou na compañía Jardel Jércolis, unha das pioneiras do teatro de revista. Nesta época gañou o alcume de Grande Otelo, que adoptou como nome artístico[7].
En 1942, participou na película It's All True, de Orson Welles. O intérprete e director norteamericano consideraba a Grande Otelo o maior actor brasileiro[8].
Realizou numerosas asociacións no cine, sendo a máis coñecida con Oscarito. Entón os produtores formarían un novo dúo del co cómico paulista Ankito[9]. A finais da década de 1950, Grande Otelo tamén formou un dúo en varios espectáculos musicais e tamén no cine, con Vera Regina, unha muller negra alta que se asemellaba á famosa bailarina estadounidense de orixefrancesaJosephine Baker . Co fin da asociación, Otelo atravesou un período de crise, ata que volveu ao éxito no cine coa súa grande interpretación como personaxe principal de Macunaíma (1969), baseada na obra de Mário de Andrade. En 1974, protagoniza xunto a Miriam Batucada o exitoso espectáculo Samba, coisa e tal, producido por Haroldo Costa. Tamén participou na película Fitzcarraldo de Werner Herzog de 1982, rodada no Amazonas.
A partir dos anos 60, Otelo comeza a ser contratado por TV Globo, emisora na que actuou en varias telenovelas de grande éxito, como Uma Rosa com Amor (1972). Tamén participou na humorística Escolinha do Professor Raimundo, a principios dos anos noventa. O seu último traballo foi na telenovela Renascer, pouco antes de morrer.
Pasamento
Grande Otelo morreu o 26 de novembro. En 1993, aos 78 anos en París, debido a un infarto masivo ao desembarcar en París, desde onde iría para render homenaxe aos tres continentes reinantes, foi enterrado no cemiterio de São Pedro, en Uberlândia[10].
Legado
Colección Grande Otelo
Retrato do actor.
Gran parte da Colección Grande Otelo está dispoñible para o acceso web, recibida oficialmente pola Fundación Nacional de Arte (FUNARTE) en decembro de 2007[11]. O material levaba varios anos nun piso do barrio da Tijuca, gardado en caixas de cartón, no que se descubriron manuscritos, libros da autoría do actor e outros con dedicatorias de amigos e recoñecidas personalidades da cultura brasileira; letras compostas por el e asociacións, discos de vinilo, casetes cos máis variados contidos (entrevistas, cancións e programas presentados polo artista); premios e honras (trofeos, placas, diplomas e certificados) recibidos ao longo da súa carreira, guións de cine, televisión, teatro, radio, concertos, partituras, correspondencia, libros, monografías, poemas, fotos, obras de arte, recortes de xornais e revistas[12].
A FGO (Fundação Grande Otelo) posúe os dereitos sobre o nome, imaxe, obra e colección do actor, despois de que os dereitos sexan doados polos seus herdeiros.
A restauración e catalogación do material comezou en 2004, a cargo da produtora carioca Sarau Agência de Cultura Brasileira . A colección foi fundamental para o contido dos 90 anos do Proxecto Grande Otelo, ideado pola mesma produtora, achegando unha información sen precedentes para a biografía do artista, realizada polo escritor Sérgio Cabral . A colección tamén serviu de base para a creación dunha páxina web, un documental e un espectáculo teatral. Finalizado o proxecto, a recollida restaurada, saneada e dixitalizada foi entregada oficialmente a Funarte o pasado 17 de decembro. O público ten acceso físico ao material desde febreiro de 2008.
Descendencia
Tivo cinco fillos, un deles tamén actor: José Prata, coñecido como "Pratinha", que comezou a súa carreira artística aos 14 anos, e actuou na versión de 1986 da telenovela Sinhá Moça, no papel de Bentinho, en ademais de participar na serie As Aventuras do Tio Maneco, de TVE, e nas obras"O Pagador de Promessas" e "A Turma do Pererê". Outro dos fillos de Otelo, Carlos Sebastião Vasconcelos Prata [13], na década de 2010 quedara sen fogar[14].
