Este escudo é un acuartelado, dividido en catro cuarteis:
No primeiro e cUarto cuartel figuran os elementos do escudo de Inglaterra: Sobre un fondo vermello (de goles) tres leóns leopardados, denominación que recibe o león pasante, apoiado sobre tres patas, que ten a súa cabeza de fronte. Estes leóns son de cor amarela ou dourada (de ouro).
No segundo o escudo de Escocia: Sobre fondo amarelo (de ouro) figura un león rampante, erguido e apoiado sobre unha das súas patas, de cor vermella (de goles) e situado dentro dun trechor[1], da mesma cor que o león.
No terceiro atópase o escudo que simboliza a Irlanda, xa que a zona superior da illa mantívose baixo soberanía británica, recoñecendo como xefe do Estado ó monarca británico: Sobre fondo azul (de azur) un arpa amarela (de ouro). O escudo da República de Irlanda conta cos mesmos elementos.
Os catro cuarteis aparecen rodeados pola insignia da Orde da Xarreteira na que figura o seu propio lema: "Honi soit qui mal y pense" (en francés antigo: "Maldito sexa o malpensado"). En heráldica, as dúas figuras que sosteñen o escudo denomínanse tenantes ou soportes. Por Inglaterra figura un león rampante coroado de ouro, na posición máis próxima ó primeiro cuartel, que está ocupado polo seu brasón. No outro lado, xunto ó brasón escocés, figura un unicornio branco, coroado e encadeado. A figura do unicornio foi empregada como soporte do escudo dos monarcas escoceses.
As armas reais aparecen timbradas cun helmo adornado cun lambrequín de cor amarela, por un lado, e de armiño polo outro. O helmo está situado baixo a coroa real inglesa coñecida como a Coroa dos Tudor que é a que usan os reis británicos salvo en Escocia. Sobre a coroa esta colocada a cimeira, un adorno que se situaba sobre o casco, outro león máis pequeno coroado de ouro.
Na parte inferior, sobre un montículo e cor verde, aparecen colocados os emblemas vexetais de Inglaterra (unha rosa heráldica), Escocia (unha flor de cardo) e Irlanda (un trevo). Nunha cinta de cor azul está escrito o lema do Reino Unido: "Dieu et mon droit" (en francés: "Deus e o meu dereito").
Ata o reinado de Xurxo III figurou tamén o brasón dos reis de Francia. O trono francés foi reclamado polos reis de Inglaterra durante a Idade Media. Logo da desaparición do cuartel francés incorporouse o dos monarcas de Hannover. Estes últimos foron eliminados durante o reinado da raíña Vitoria.
En Escocia, o monarca británico utiliza un escudo de armas con algunhas modificacións. Aparecen os mesmos cuarteis pero alterase a súa orde para dar preferencia ó escocés que aparece desta forma no primeiro e no carto. A xarreteira é substituída polo colar da Orde escocesa do Cardo e os tenantes ou soportes son os mesmos pero o unicornio escocés, portando a coroa real escocesa, tamén pasa a ocupar o lugar preferente. Tanto o unicornio coma o león suxeitan os estandartes escocés e inglés.
A coroa de San Eduardo tamén é substituída pola que usaron os antigos monarcas escoceses e sobre ela sitúase a súa cimeira, un león coroado de goles que sostén unha espada e un cetro.
Ó pé, tamén fóra do escudo, só aparece a flor do cardo e unha cinta co lema escocés: "Nemo me impune lacessit" ("Ninguén me ofende impunemente").
Desde 1509, co rei Henrique VIII, consolidaronse como adornos exteriores do escudo as figuras dun león e dun dragón, como soportes; a liga (emblema) da Orde da Xarreteira; o lema en francés «Dieu et Mon Droit» («Deus e Nostro Dereito») que adoptou Henrique V a principios do século XV. Aínda que Henrique VIII adoptou o título de "Rei de Irlanda" no se incorporaron ás armas reais as irlandesas.[2]
1554 - 1558
María I de Inglaterra incorporou as armas do seu esposo. Filipe II (Filipe I en Inglaterra).[3] Esta raíña utilizou como lema «Veritas temporis filia» («A verdade é filla do tempo»).[2]
Logo da morte de María II, Guillerme III gobernou usando as súas armas persoais. Nos adornos exteriores este monarca substituíu o lema «Dieu et mon droit» polo da súa liñaxe «Je Maintiendrai» («Mantendré»)
1702 - 1707
Ana I de Gran Bretaña herdou o trono ó morrer Guillerme III, e as armas reais volveron á versión de 1603. Esta raíña introduciu no seu escudo de armas o lema «Semper eadem» que xa fora empregado por Isabel I de Inglaterra.
Desde 1837, cando accedeu ao trono a raíña Vitoria, no escudo do Reino Unido figuran as armas de Inglaterra, Escocia e Irlanda. Ata 1952 nas armas reais utilizouse unha representación heráldica da coroa real cuns diademas máis achatados coñecida como a Coroa dos Tudor, sobre non só o helmo pero tamén sobre as cabezas do león cimeira e do león soporte.
1837 – 1952, 2022 – Actualidade
1952 – 2022
1952 - 2022
A raíña Isabel II utilizou a Coroa de San Eduardo.
2022 - actualidade
Carlos III herdou o trono ó morrer a raíña Isabel II, e restaurou a Coroa dos Tudor nas armas reais.
Versións do Goberno
Versión empregada polo Goberno británico.Variante da Oficina para Escocia.
O goberno británico utiliza unha versión simplificada das armas reais na que non aparece o helmo. Esta versión non foi definida oficialmente como escudo nacional, pero aparece nos pasaportes e nas bandeiras das embaixadas do Reino Unido.
Escocia
A Oficina para Escocia, un organismo dependente do Ministerio de Xustiza do Reino Unido responsable das competencias non transferidas polo Goberno Británico ó Executivo Autónomo da Rexión e das relacións entre ambos, emprega unha variante das armas reales utilizadas en Escocia sen o helmo nin os estandartes dos soportes.
Notas
↑Un trechor é o nome que recibe unha cinta estreita, dobre e decorada con flores
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
_(Tudor_Crown).svg)
.svg)
![[1]](http://www.heraldica.org/topics/britain/pics/h6_salut.jpg){kind=link}