Couto, Taboada

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Couto.
Couto
Igrexa de San Martiño de Couto. Entrada Leste
ConcelloTaboada[1]
ProvinciaLugo
Coordenadas42°44′12″N 7°46′55″O / 42.7368, -7.7819
Área6,2 km²
Poboación160 hab. (2014)
Densidade25,81 hab./km²
Entidades de poboación12[1]
[ editar datos en Wikidata ]

San Martiño de Couto é unha parroquia do concello de Taboada na comarca de Chantada, na provincia de Lugo. Segundo o IGE en 2014 tiña 160 habitantes (75 homes e 85 mulleres), o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 206 habitantes.

Toponimia

A orixe do topónimo é o latín cautum, que é un "(lugar) cercado", para poder defendelo mellor.[2]

Galería de imaxes

Artigo principal: Galería de imaxes de Couto, Taboada.
  • Portada románica da igrexa de Couto. Entrada orixinaria polo Oeste
    Portada románica da igrexa de Couto. Entrada orixinaria polo Oeste

Lugares e parroquias

Lugares de Couto

Lugares da parroquia de Couto no concello de Taboada (Lugo)

Baiuca | Bandomil | Carballal | O Cruceiro | Fontao | Igrexa | Lustiás | Mariz | Millán | Outeiro | San Martiño | Santa Marta

Parroquias de Taboada

Galicia | Provincia de Lugo | Parroquias de Taboada

Ansar (Santo Estevo) | Arxiz (San Paio) | Bembibre (San Pedro) | Bouzoa (San Xoán) | Campo (San Xián) | Carballo (San Tomé) | Castelo (Santa María) | Cerdeda (Santa Mariña) | Cicillón (Santiago) | Couto (San Martiño) | Esperante (Santiago) | Fradé (Santiago) | Gondulfe (San Lourenzo) | Insua (San Salvador) | Mato (San Martiño) | Meixonfrío (Santa Mariña) | Moreda (Santa María) | Mourulle (San Vicente) | Piñeira (Santa María) | San Xián de Insua (San Xián) | Sobrecedo (Santiago) | Taboada dos Freires (Santa María) | A Torre (San Mamede) | Vilameñe (Santa Mariña) | Vilar de Cabalos (Santa Eulalia) | Vilela (San Miguel) | Xián (Santa María)

Notas

  1. ↑ 1,0 1,1 Decreto 6/2000, do 7 de xaneiro, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da provincia de Lugo.
  2. ↑ Moralejo Laso, A. (1977): Toponimia gallega y leonesa. Santiago de Compostela: Editorial Pico Sacro, páx. 41 ISBN 84-85170-20-2

Véxase tamén

Outros artigos