Armando Durán Miranda, nado en Lugo o 10 de xullo de 1913 e finado en Madrid o 13 de xaneiro de 2001, foi un físico-óptico español, académico da Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais.
Traxectoria
En 1933, graduouse en Ciencias Exactas Físicas e con honra na Facultade de Ciencias da Universidade de Madrid. En 1934 foi asistente de termoloxía no laboratorio de Julio Palacios Martínez. Ao comezar a guerra civil española foi oficial de complemento de artillaría e chegou a obter o rango de capitán.[1] Trala contenda foi nomeado profesor de electricidade e o magnetismo e física Matemática na Universidade, mentres que en 1943, obtivo o doutoramento coa tese Estudio físico de la miopía nocturna. En 1945, recibiu a cátedra óptica da Universidade Complutense de Madrid e colaborou na creación do Instituto Daza de Valdés, asociada ao Consello Superior de Investigacións Científicas. Entre 1951 e 1956 foi director xeral de ensinanzas técnicas e director do Instituto de Estudos Nucleares do Consello da Enerxía Nuclear. Entre 1962 e 1966 foi presidente da Real Sociedade española de Física e Química e en 1970 foi elixido académico da Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais, na que ingresou en 1975, co discurso De la Biología a la Física.[2] Tamén foi asesor do Instituto Nacional de Técnica Aeroespacial de España, membro do consello Científico e Comité Técnico da Comisión Nacional de Investigación do Espazo e o coordinador do Comité Consultivo de Investigación Científica e Técnica do Ministerio de Educación e Ciencia de España.
En 1983 xubilouse e colaborou na redacción do Vocabulario Técnico y Científica e editado pola Real Academia de Ciencias. Morreu en Madrid o 13 de xaneiro de 2001.[3]
Condecoracións e honras
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
Ligazóns externas
