A área metropolitana de Arequipa constitúese como a segunda máis extensa ocupando unha extensión territorial próxima aos 3.000 km² e así mesmo como a segunda máis visitada do Perú.
Na actualidade, constitúe un eixo comercial importante na zona sur do país, conta tamén con dous parques industriais, constituíndose como a «cidade máis industrializada despois do eixo Lima-Callao», mantén estreitos vinculos comerciais con Bolivia e o Brasil, atópase comunicada por ferrocarril co porto de Matarani, o porto con maior movemento despois do Porto do Callao [1], así mesmo destaca a produción téxtil de la de camélidos con calidade de exportación[2].
Arequipa posúe tamén unha variada gastronomía, polo que foi declarada como «Capital Gastronómica do Perú».[3]
Coñéceselle desde a época colonial como «A Cidade Branca» polos seus numerosos templos e casaróns construídos con sillar (pedra de lava volcánica).[4] En 1868, a cidade foi practicamente destruída por un terremoto, polo que foi reconstruída case na súa totalidade. No seu centro histórico conserva casas virreinales e templos en estilo barroco e neogótico. No ano 2000, a UNESCO declarou ao Centro Histórico de Arequipa como Patrimonio Cultural da Humanidade.
Arequipa é coñecida tamén como terra de líderes por ser o lugar de nacemento de homes destacados no campo da política e así mesmo por ser unha das poucas cidades berce de varios presidentes da República do Perú e da República Arxentina. Tamén viu nacer a ilustres homes no campo das ciencias como Pedro Paulet (Pai da Aeronautica Moderna) e de recoñecidos escritores de fama internacional como Mario Vargas Llosa.
