O pai era garda civil destinado en Manzanal del Puerto. Toda a súa familia paterna era de Noceda del Bierzo, onde viviu de neno algúns anos e foi á escola. Gañou unha bolsa para estudar no seminario de Astorga e fixo a carreira eclesiástica. Ordenado sacerdote, foi nomeado ecónomo de Mombuey e, posteriormente mordomo do seminario de Astorga. En 1890, con 23 anos, foi cóengo maxistral de Lugo, onde ademais de dedicarse ao profesorado, foi polemista na prensa católica. Colaborou en Revista Gallega. Permaneceu en Lugo seis anos e foi despois doutor da Metropolitana de Burgos. En 1905 foi nomeado bispo de Jaca e elixido senador pola súa provincia eclesiástica ata ser elixido arcebispo de Tarragona en 1913.