PROFILPELAJAR.COM

Agnès Varda
	; (2019)
Biografía
Nacemento	(fr) Arlette Varda ; 30 de maio de 1928 ; Ixelles (Bélxica)
Morte	29 de marzo de 2019 (90 anos); 14º distrito de París (Francia)
Causa da morte	cancro de mama
Lugar de sepultura	Cemiterio de Montparnasse
Educación	Escola do Louvre
Altura	1,52 m
Actividade
Campo de traballo	Cineasta, documental, fotografía e dirección de cine
Ocupación	fotógrafa, artista plástica, documentalista, guionista, directora de cinema
Período de actividade	1955 - 2019
Empregador	European Graduate School
Membro de	Academie Royale De Belgique (pt)
Movemento	Arte feminista (pt) e Nouvelle Vague
Influencias	Jacques Demy
Participou en
2017	Festival Internacional de Cinema de Cannes de 2017
2000	Festival de Cannes 2000 (pt)
1993	1993 Cannes Film Festival (en)
1991	1991 Cannes Film Festival (en)
1983	1983 Cannes Film Festival (en)
1981	1981 Cannes Film Festival (en)
1962	1962 Cannes Film Festival (en)
Obra
Arquivos en	arquivos departamentais de Bouches-du-Rhône [ FRAD013_135Fi] ;
Familia
Cónxuxe	Jacques Demy (1962–1990)
Fillos	Rosalie Varda, Mathieu Demy
Parentes	Jean Varda, curmán
Cronoloxía
	Manifesto das 343
Premios
	(11 de novembro de 2017) Óscar Honorífico; (14 de abril de 2017) grande oficial da Lexión de Honra; (2017) Premio Donostia; (2017) L'Œil d'or (en) , premiado polo traballo Visages, villages (pt) ; (2016) Max Beckmann prize (en) ; (2015) Palma de Honor; (2014) Leopard of Honour (en) ; (2014) Premio do Cinema Europeo á traxectoria; (25 de setembro de 2013) honorary citizen of Brussels (en) ; (14 de maio de 2013) Gran Cruz da Orde Nacional do Mérito; (2010) Carrosse d'or (en) ; (2010) doutor honoris causa pola Universidade de Lieja; (2009) National Society of Film Critics Award for Best Non-Fiction Film (en) , premiado polo traballo As Praias de Agnès (pt) ; (2009) César Award for Best Documentary Film (en) , premiado polo traballo As Praias de Agnès (pt) ; (24 de outubro de 2008) honorary doctor of the University of Gothenburg (en) ; (2002) René Clair Award (en) ; (outubro de 2001) premio Konrad Wolf; (2001) César de honra; (2001) National Society of Film Critics Award for Best Non-Fiction Film (en) , premiado polo traballo Les glaneurs et la glaneuse (pt) ; (2000) European Film Award for Best Documentary (en) , premiado polo traballo Les glaneurs et la glaneuse (pt) ; (1986) Los Angeles Film Critics Association Award for Best Foreign Language Film (en) , premiado polo traballo Sans toit ni loi; (1985) León de Ouro, premiado polo traballo Sans toit ni loi; (1984) César Award for Best Documentary Short Film (en) , premiado polo traballo Ulysse (en) ; (1964) Premio Louis-Delluc, premiado polo traballo Happiness Is in the Field (en) ;
Descrito pola fonte	UbuWeb; Obálky knih, ; Women film directors : an international bio-critical dictionary (en)
Sitio web	cine-tamaris.com…

Agnès Varda, nada o 30 de maio de 1928 en Ixelles (Bruxelas) e finada en París o 29 de marzo de 2019,^[1] foi unha fotógrafa e directora francesa de cinema.

Foi a única muller directora da Nouvelle Vague.^[1] Entre a súa filmografía destacan La Pointe courte, Cleo de 5 a 7, Ulysse, Sans toit ni loi, Jacquot de Nantes, Les Glaneurs et la Glaneuse, Deux ans après, Les Plages d'Agnès e Visages, villages .

Foi galardoada co premio César en 2001, co René-Clair da Academia Francesa en 2002, coa Palma de Honra do Festival de Cannes en 2015 e co Óscar honorífico en 2017,^[2] e coa Cámara da Festival Internacional de Cinema de Berlín en 2019, todos destinados a homenaxear o conxunto da súa carreira cinematográfica.

Traxectoria

Filla de pai grego e nai francesa, pasou a súa infancia en Bélxica. A súa familia fuxiu da ocupación alemá en 1940 cara Sète, Francia, onde Agnès Varda pasou a súa adolescencia.^[3] Viviu e traballou en París. Foi considerada por algúns críticos de cinema a "avoa da nouvelle vague". Os seus filmes, documentais e vídeo-instalacións amosan todos eles un carácter realista e social. Toda a súa obra presenta un estilo experimentalismo distintivo. En 1985, co documental "Vagabond" obtivo o León de Ouro do Festival de Cine de Venecia.

Obra

Varda por Agnès, documental^[4]

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 "Adiós a Agnès Varda, la potente voz femenina de la Nouvelle Vague". La Voz de Galicia (en castelán). 29 de marzo de 2019. Arquivado dende o orixinal o 30 de marzo de 2019. Consultado o 30 de marzo de 2019.
↑ "Agnès Varda reçoit un Oscar d’honneur pour l’ensemble de sa carrière". Le Monde.fr (en francés). 12 de novembro de 2017. Consultado o 30 de marzo de 2019. .
↑ "Varda, Agnès". Dictionnaire des ats plastiques modernes et contemporains (en francés). Consultado o 30 de marzo de 2019. .
↑ "Inspirar, crear y compartir: tres palabras clave para entender el testamento fílmico de Agnès Varda". eldiario.es (en castelán). Consultado o 2019-07-08.

Véxase tamén

Ciclo de cine do CGAI dedicado a Agnès Varda .

Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[:0-1] 1,0 ^1,1 "Adiós a Agnès Varda, la potente voz femenina de la Nouvelle Vague". La Voz de Galicia (en castelán). 29 de marzo de 2019. Arquivado dende o orixinal o 30 de marzo de 2019. Consultado o 30 de marzo de 2019.

[2] "Agnès Varda reçoit un Oscar d’honneur pour l’ensemble de sa carrière". Le Monde.fr (en francés). 12 de novembro de 2017. Consultado o 30 de marzo de 2019. .

[3] "Varda, Agnès". Dictionnaire des ats plastiques modernes et contemporains (en francés). Consultado o 30 de marzo de 2019. .

[4] "Inspirar, crear y compartir: tres palabras clave para entender el testamento fílmico de Agnès Varda". eldiario.es (en castelán). Consultado o 2019-07-08.

[1]

[2]

[3]

[4]