As op 'e Stille Oseaan by de Hawaï-eilannen de RIMPAC-oefening plakfynt, in grutte marineoefening dêr't behalven de Feriene Steaten ek ferskate bûnsgenoaten oan meidogge, binne ek de Sampson en de John Paul Jones fan 'e partij. Wylst de oefening oan 'e gong is, arrivearje by de Ierde fiif bûtenierdskeromteskippen yn antwurd op it radiosinjaal dat de NASA fan Hawaï ôf de romte yn stjoerd hat. It bûtenierdske kommunikaasjeskip komt yn botsing mei in satellyt en stoart del yn Hongkong, wêrby't gâns skea oanrjochte wurdt en in grut tal minsken omkomme. De oare fjouwer romteskippen, in memmeskip en trije oarlochskippen, lânje yn 'e Stille Oseaan, deunby de kust fan 'e Hawaï-eilannen.
Trije skippen dy't meidogge oan 'e RIMPAC-oefening, de Sampson, de John Paul Jones en de torpedoboatjager JFS Myōkō fan 'e Japanske Maritime Selsferdigeningsmacht, wurde troch admiraal Shane nei it plak fan 'e lâning ta stjoerd om te ûndersykjen wat der oan 'e hân is. As se dêr oankomme, ûntdekke se in ûnbidich grutte driuwende struktuer. Alex en twa oare bemanningsleden fan 'e John Paul Jones, sersjant-majoar Walter "Beast" Lynch en sersjant Cora Raikes, wurde útstjoerd yn in swierbewapene rubberboat om 'e struktuer fan deunby te ûndersykjen. As Alex de struktuer oanrekket, kriget er in elektryske stjit dy't him meters fier fuortsmyt. Op datseldichste stuit begjint de struktuer (dy't eins it bûtenierdske memmeskip is) in reuseftich krêftfjild út te smiten, dat in koepel oer de Hawaï-eilannen foarmet dêr't neat trochhinne brekke kin. Dêrtroch rekket de RIMPAC-float bûtensletten.
Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun. As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.
De trije bûtenierske oarlochsskippen dûke letterlik op út it wetter en nimme in ferdigeningsposysje oan foar it memmeskip oer. De sitewaasje eskalearret dêrnei gau. Stone lit de misthoarn fan 'e Sampson toetsje, mar ien fan 'e bûtenierdske oarlochsskippen beäntwurdet dat mei in soanyske stjit dy't sa krêftich is dat er skea oan 'e Sampson tabringt. Dêrop jout Stone de John Paul Jones in warskôgingsskot ôffjurje, wat de bûtenierdske oarlochsskippen derta bringt om rjochte werom te sjitten. Yn it folgjende treffen wurde sawol de Sampson as de Myōkō ferneatige en ta sinken brocht, wylst de John Paul Jones slim skansearre rekket. Stone en alle opfarrenden fan 'e Sampson komme om.
De kaptein fan 'e John Paul Jones en al syn direkte ûnderhearrigen sneuvelje ek, mei as gefolch dat Alex, sadree't hy, Lynch en Raikes op it skip weromkeard binne, it befel oernimme moat, om't er no de heechste ofsier is. Sels kin er dat amper leauwe. Hy ferkeart noch yn skok oer de dea fan syn broer, en syn earste ympuls is om 'e bûtenierdske skippen oan te fallen mei alles dat er hat. Lynch wit him dat lykwols te ûntpraten. Ynstee set de John Paul Jones útein mei it opfiskjen út see fan 'e oerlibbenen fan 'e Myōkō, ûnder wa kaptein-op-see Nagata, mei wa't Alex foarôfgeande oan 'e oefening slaanderij krigen hie. Underwilens lansearret it bûtenierdske memmeskip ûnbemanne drones yn 'e rjochting fan Hawaï, dy't alles op harren paad oan flarden skuorre. De hiele militêre en boargerlike ynfrastruktuer fan it Hawaïaanske haadeilân Oahu wurdt sa ferneatige.
Op Oahu begeliedt Sam, dy't fysioterapeute is, op datselde stuit luitenant-kolonel b.tsj. Mick Canales, in oarlochsfeteraan by wa't beide skonkenamputearre binne, by in kuiertocht troch de bergen om him te trainen yn it gebrûk fan syn beide skonkprotezes. Se komme inkele plysjes tsjin dy't harren hjitte om 'e berch del te gean. As dyselden dêrnei fierder by de berch op geane, rinne se yn in mûklaach fan 'e bûtenierdsken en wurde se deade. Mick, dy't witte wol wat der oan 'e hân is, negearret it befel om 'e berch del te gean, en Sam folget him. Se moetsje de wittenskipper Cal Zapata, dy't harren fertelt dat de radiostjoerder fan 'e NASA op 'e berch stiet. Hy wie ien fan 'e lju dy't it apparaat betsjinnen, mar de bûtenierdsken hawwe it yn besit nommen en alle oanwêzigen deade. Zapata hat it faaie libben der inkeld ôfrêden troch sa hurd as er koe út te naaien. Mick en Sam beseffe dat de bûtenierdsken de NASA-stjoerder oan it oanpassen binne om 'e kommunikaasje mei harren thúsplaneet te werstellen dy't ferlern gien is doe't it kommunikaasjeskip delstoarte.
Oan board fan 'e John Paul Jones wit de marine in heal bewusteleas bûtenierdsk wêzen finzen te nimmen, dat ôfkomstich is fan it kommunikaasjeskip. As er skrikt fan in fel ljocht dat yn syn each skynd wurdt, grypt it wêzen Alex syn gesicht fêst en ûntstiet der eefkes in telepatyske bân tusken harren beiden. Alex ûntdekt dêrtroch dat de bûtenierdske wêzens earder mei súkses oare bewenne planeten oanfallen en ferovere hawwe. Koarte tiid letter arrivearje oare bûtenierdske wêzens om harren finzennommen kammeraat te befrijen. Ien fan harren bliuwt efter om 'e John Paul Jones ta sinken te bringen, mar Alex deadet it troch it yn 'e fjoerliny te lokjen fan in boardkanon. Neitiid wiist ûndersyk fan 'e helm fan it wêzen út dat de bûtenierdsken tige gefoelich binne foar sinneljocht, nei't men oannimme mei om't se fan in planeet mei folle minder ljocht komme.
Op 'e berch twinge Sam en Mick Zapata dy nachts om syn spektrumanalysator ûnder de noas fan 'e bûtenierdsken wei te gaudievjen. Dêrmei kinne se kontakt opnimme mei de John Paul Jones, mei't normale manearen fan kommunikaasje troch it bûtenierdske krêftfjild lamlein binne. Sam en Mick warskôgje Alex dat de bûtenierdsken oer fjouwer oeren by steat wêze sille om in sinjaal nei harren thúsplaneet te stjoeren.
Oan board fan 'e John Paul Jones risselwearret Alex om werom te slaan. No't syn radar troch de ynfloed fan it krêftfjild net wurket, riedt Nagata oan om ynstee de boeien fan it tsûnamywarskôgingssysteem fan 'e NOAA te brûken om te bepalen wêr't de fijân him befynt. Troch foar dy strategy te kiezen, slagget it de bemanning fan 'e John Paul Jones om twa fan 'e bûtenierdske oarlochsskippen mei raketten te ferneatigjen. It fluch maneuvrearjende trêde skip ûntkomt har lykwols. Mar by moarnsdage slagget it harren om it trêde oarlochsskip yn it easten opsjen te litten, wêrnei't Alex en Nagata mei slûpskuttergewearen de finsters fan 'e brêge stikken sjitte. De bemanning fan it bûtenierdske skip rekket ferbline troch it sinneljocht, wêrnei't de John Paul Jones it ferneatigje kin. Drones fan it memmeskip ferneatigje dêrop lykwols de John Paul Jones, dy't deun foar de kust fan Oahu ta sinken brocht wurdt. In grut diel fan 'e bemanning wit sadwaande swimmend lân te berikken.
Alex, Nagata en de oare oerlibbenen fan 'e John Paul Jones en de Myōkō keare werom nei de lagune fan Pearl Harbor, dêr't se it oergrutte en ôftanke slachskip de USS Missouri opfoarderje, dat noch yn 'e Twadde Wrâldoarloch ynset is en al mear as tweintich jier foar in museumskip trochgiet. Se reäktivearje it ûnbidige oarlochsskip mei de help fan 'e feteranen op jierren dy't it ûnderhâlde en der rûnliedings fersoargje foar museumbesikers. Dêrnei farre se út nei it bûtenierdske memmeskip. Yn it dêropfolgjende treffen rjochtsje de reuseftige kanonnen fan 'e Missouri swiere skea oan op it memmeskip, wylst Alex mei in slûchslimme set wit foar te kommen dat de Missouri ta sinken brocht wurde kin troch de bûtenierdske wapens. Troch de skea oan it memmeskip falt it krêftfjild oer de Hawaï-eilannen fuort. Bûten it krêftfjild jout admiraal Shane daliks de RIMPAC-float befel om nei Hawaï op te stomen, wylst fan 'e fleandekskippengefjochtsfleantugen opstiigje.
Underwilens besykje Sam, Mick en Zapata de bûtenierdsken op 'e berch in stôk yn 'e speaken te stekken troch harren krewearjen om 'e radiostjoerder oan 'e praat te krijen, te sabotearjen. Dêrby wurde se op in hier nei deade, mar Mick Canales rêdt Sam troch yn in man-tsjin-mangefjocht de striid mei in bûtenierdsk wêzen oan te gean. Op see reäktivearje de bûtenierdsken harren memmeskip en stjoere mear fan 'e ferneatigjende drones út om 'e Missouri oan stikken te riten. Alex en syn bemanning, dy't kampe mei in beheinde foarrie munysje foar de grutte kanonnen fan harren skip, hawwe op dat stuit noch mar ien skot oer. Alex beslút om dat net op it memmeskip ôf te sjitten, mar der ynstee de radiostjoerder op 'e berch mei te ferwoastgjen. Sadwaande is foar de bûtenierdsken de kâns om kontakt te lizzen mei harren thúsplaneet foargoed fersjoen. Wylst de drones de Missouri benei komme en alle opfarrenden foar de dea opskreaun lykje te wêzen, fleane der ynienen AustralyskeF/A-18's fan 'e RIMPAC-float oer, dy't mei harren raketten sawol de drones as it memmeskip sels ferneatigje.
Neitiid wurdt der in seremoanje organisearre, wêrby't admiraal Shane ûnderskiedings útdield oan it militêr personiel dat yn it bysûnder bydroegen hat oan 'e oerwinning op 'e bûtenierdsken, ûnder wa Alex, Mick Canales en, postúm, Stone. Nei ôfrin fan 'e seremoanje freget Alex de admiraal om tastimming om mei Sam te trouwen. Shane beart earst dat er dy tastimming net jaan wol, mar nûget Alex dan út om tegearre te lunchen, sadat se de saak beprate kinne (in ferwizing nei hoe't Alex en Sam inoar moete hawwe).
Battleship krige fan 'e filmkritisy oer it algemien mingde oant negative resinsjes. In protte resinsinten hiene yn it foarste plak krityk oer it feit dat der in film makke wie op basis fan in boerdspul, hoewol't Nick de Semlyen yn it BritsketydskriftEmpire syn bewûndering útspriek foar de bochten wêryn't de makkers fan 'e film harrensels wrongen om in logyske sêne te krijen dêr't it spultsje 'yn it echt' yn werjûn wurdt. Hy koe de film lykwols mei ien wurd opsomme: "Mis." Yn 'e Los Angeles Times spriek Kenneth Turan fral syn teloarstelling út oer de werjefte fan 'e bûtenierdske wêzens, dy't neffens him yn harren bombidige beskermjende pakken like ûnhandich omknoffelen as de film sels.
Yn Entertainment Weekly joech Lisa Schwarzmann Battleship in 81/2 op in skaal fan 1 oant 10. Se skreau: "Foar eltse regel fan ferskriklike dialooch dy't oerboard smiten wurde moatten hie, is der in aardige lytse sêne wêryn't minsken in drege beslissing nimme moatte. Foar elts stik generike science fiction-special effects is der in wolkom brokje humor." Yn The Washington Post krige de film trije fan fjouwer stjerren en waard er omskreaun as "in enerzjyjaande stjit sinematyskeadrenaline." En de foaroansteande filmkritikus Roger Ebert fan 'e Chicago Sun-Times parte Battleship twa en in heale fan fjouwer stjerren ta. Hy priizge de klimaks fan 'e film mei de wurden: "In echte, deugdlike trêde akte, ynstee fan dat men gewoan genoegen nimt mei fjoerballen en eksploazjes sûnder ophâlden […]. Ik wol it net foar jimme bedjerre. Litte we it der mar op hâlde dat de Grutste Generaasje noch altyd it spul hat dêr't ferlet fan is."
Op 'e websideRotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hie Battleship in ûndergemiddeld goedkarringspersintaazje fan 34%, basearre op 209 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "Hy mei dan miskien enerzjyk eskapisme biede foar minder heecheaskjende bioskoopbesikers, mar Battleship is te lûdroftich, te min skreaun en te formulemjittich om syn kostpriis te rjochtfeardigjen – en in stik minder ûnderhâldend as syn boarnemateriaal." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behelle de film in goedkarringspersintaazje fan 41%, basearre op 39 resinsjes.
Resultaat
Opbringst
Battleship brocht yn 'e bioskopen yn 'e Feriene Steaten en Kanada$65,4 miljoen op, en yn alle oare lannen en territoaria $237,6 miljoen. Wrâldwiid kaam de opbringst dêrmei út op $303 miljoen. Ofset tsjin it budget fan $209 oant 220 miljoen betsjut dat in winst fan teminsten $83 miljoen, hoewol't dêr de marketingkosten noch wol ôf moatte. Battleship kaam sadwaande mar kwealk út 'e kosten en waard fral troch syn lege opbringst yn Noard-Amearika beskôge as ien fan 'e grutste flops fan 'e simmer fan 2012.
